آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بررسی روشنگر کتاب اول ژیل دلوز نشان می‌دهد که چگونه او بعداً مسئله ماندگاری را به مسئله تفاوت تبدیل کرد. علیرغم استقبال گسترده ژیل دلوز در سراسر علوم انسانی، تحقیقات در مورد کارهای اولیه او کم مانده است. تجربه و تجربه گرایی با مطالعه دقیق اولین کتاب دلوز، تجربه گرایی و ذهنیت، که به پروژه فلسفی دیوید هیوم اختصاص دارد، این شکاف را برطرف می کند. راسل فورد استدلال می‌کند که این اثر زمانی که صرفاً به‌عنوان مطالعه‌ای مستقل درباره هیوم خوانده شود، به خوبی درک نمی‌شود. اهمیت آن تنها در چارچوب یک مشکل بزرگ‌تر آشکار می‌شود که بر فلسفه مدرن اروپایی مسلط بوده و همچنان به آن اطلاع‌رسانی می‌کند: ساختار مفهومی یک گزارش صرفاً درونی از هستی. در حالی که اهمیت این بحث در تحقیقات معاصر شناخته شده است، تبارشناسی آن - از جمله جایگاه دلوز در آن - کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه دلوز مستقیماً درگیر مناظره‌ای مداوم بین معلمانش ژان وال و ژان هیپولیت بر سر تجربه و تجربه‌گرایی می‌شود، مداخله‌ای که رویارویی معروف بین عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی را که منجر به فلسفه انتقادی کانت شد، دوباره به تصویر می‌کشد. دلوز به طور مؤثر می پرسد، اگر هیوم کسی بود که با چالش عقل گرایانه کانت از خواب جزمی تجربی خود بیدار شده بود، چه اتفاقی می افتاد؟

ترجمه ماشینی : این کتاب نمایانگر رویارویی هگل، هایدگر و دلوز است. اخیراً کارهای زیادی در مورد رابطه بین هگل و هایدگر انجام شده است، اما هیچ کدام این دو را در گفتگو با دلوز قرار نمی دهند. نتایج این گفتگو قابل توجه است. در اصطلاح روانکاوانه، هستی شناسی هگل اساساً سوگوار است، در حالی که هستی شناسی هایدگر اساساً مالیخولیایی است. برنت ادکینز استدلال می کند که راه حل این تضاد در ضد ادیپ دلوز و گاتاری یافت می شود، جایی که آنها با رد هر دو، ما را از مرزهای ماتم و مالیخولیا فراتر می برند. نتیجه یک تفکر جدید (شادآور) در مورد مرگ است که نیازی به فلسفه ندارد تا مدیتیشن دائمی در مورد مرگ باشد.

ترجمه ماشینی : این کتاب که با خوانش چالش برانگیز و بحث برانگیز «اسپینوزا» ارائه شده توسط ژیل دلوز در «اکسپرسیونیسم در فلسفه» (1968) ارائه شده است، بر روی استقرار مجدد مفاهیم اسپینوزیستی توسط دلوز در چارچوب پروژه فلسفی خود برای ساختن یک فلسفه تفاوت به عنوان یک کتاب تمرکز دارد. جایگزینی برای فلسفه دیالکتیکی هگلی دافی نشان می دهد که برای درگیر شدن کامل با فلسفه تفاوت دلوز، درک کامل اسپینوزیسم دلوز ضروری است.

واضح است که مجموعه حاضر با تمرکز بر یک کانون معین بسط یافته است. از ایجابات یک مقدمه آن است که میزان تمرکز فصول آن مجموعه را شرح دهد و توجیه کند که چرا به برخی چیزها پرداخته شده و چیزهایی که می توانسته به آن ها پرداخته شود اما مورد توجه قرار نگرفته است. در این مجموعه به آثاری از کانت که اخیرا دلبستگی به آنها افزایش یافته، یعنی نوشته های پیشاانتقادی و بسیاری از کارهای کوتاه ترش که در مدت دوره ی انتقادی نوشته پرداخته می شود…

واضح است که مجموعه حاضر با تمرکز بر یک کانون معین بسط یافته است. از ایجابات یک مقدمه آن است که میزان تمرکز فصول آن مجموعه را شرح دهد و توجیه کند که چرا به برخی چیزها پرداخته شده و چیزهایی که می توانسته به آن ها پرداخته شود اما مورد توجه قرار نگرفته است. در این مجموعه به آثاری از کانت که اخیرا دلبستگی به آنها افزایش یافته، یعنی نوشته های پیشاانتقادی و بسیاری از کارهای کوتاه ترش که در مدت دوره ی انتقادی نوشته پرداخته می شود…

چگونه تکوین باعث می‌شود فراتر از زیباشناسی تأملی کانت، چرخشی به استتیک کنشگرانه دلوز صورت گیرد. چگونه مسیر انسان‌شناسی زیباشناسی کانت به سمت هستی‌شناسی هنرمند و اثر هنری در استتیک دلوزی جهت می‌گیرد.برای پاسخ به این پرسش‌ها باید بررسی کرد که ایده تکوین دلوز با تأکید بر کدام قسمت‌ها و چه نسبت‌های نامتناهی از فحوای نقد سوم کانت شکل می‌گیرد و چه ایده‌هایی به وجود می‌آورد. تکوین چه تأثیری در گسترش معانی بیلدونگ در نقد سوم کانت دارد.شاکله بحث در نقد سوم کانت در باب امر زیبا، امر والا و هنر نبوغ بر محور ایده‌ها شکل می‌گیرد.برای بحث دلوز هم به همین ترتیب از طرح شکل‌گیری نسبت‌های تفاوت‌محور بر اساس ریتم به عنوان مبنای شکل‌گیری ایده‌ها سخن به میان می‌آید.این پژوهش به روش تحلیل محتوا توضیح می‌دهد روابط تفاوت‌محور و ایده‌های حاصل که از خوانش دلوز در برنگاه گشودن تناهی به نامتناهی در کنش هنرمند سر برمی‌آورند، چگونه به واسطه تکوین یعنی هماهنگی عمیق در دورترین فاصله، معانی بیلدونگ در نقد سوم کانت را افزایش و شدت می‌دهد.هماهنگی عمیق در دورترین فاصله یعنی به یاری دلوز می‌توان از مضاعف‌شدن توان قوای عملکردا متفاوت موقع به هم‌ریختگی سلسله مراتب قوا و هماهنگی دوباره آنها بر اساس درجه توانشان دفاع کرد؛ از داده‌های حسی به ایده‌ها رسید؛ براین مبنا که بُعد اشتدادی ماده حس بر اساس ریتم، سازنده ایده‌ها می‌شود، قاعده کنش هنرمند حین رویداد والا تا رسیدن به هماهنگی و زیبایی در اثر هنری بر اساس بعد ریتمیک و اشتدادی به‌کار می‌افتد. اصطلاح بیلدونگ آلمانی با این معانی شدت بخشیده می‌شود.

هدف مقاله حاضر روشن‌کردن رابطه امر واقعی ‌و واقعیت در شرح دلوز بر مبنای فعل‌های تخیل از نقد اول و سوم کانت است. این رابطه، از رهگذر فعل‌های تخیل یعنی سنتز و شاکله در نقد اول و نیز تکوین در نقد سوم قابل توضیح است. مطابق خوانش دلوز، مولفة محوری در نقد اول کمیت اشتدادی، ریتم و شاکله است. او به جای کمیت امتدادی متوجه رابطه بین تغییرات بی‌نهایت کوچک کمیت‌های اشتدادی در خود ماده ادراک است. دلوز به واقعیت یعنی احساس بر مبنای کمیت اشتدادی زیر کمیت امتدادی و به ریتم در ادراک استتیکی به عنوان مبنای سنتز تکیه می‌کند. شاکله، قاعده‌ای است زمانی برای تولید مصداق مفهومی در تجربه. دلوز براین‌اساس، شکل‌گیری ایده یعنی امر واقعی را توضیح می‌دهد.تشریح امر والا، به‌هم‌ریختن سنتز بازتولید و از دست‌رفتن معیار اندازه‌گیری، تنظیم هماهنگی آشوب بر اساس ریتم، حد تخیل و نیز تکوین ایدة عدم‌تناهی در قوه فوق محسوس به تعبیری همان شدت محض است که پویایی‌های مکانی-زمانی، شدت‌ و روابط دیفرانسیل هستنده را رقم می‌زند و بنیاد فعل وی را تعین می‌بخشد. دلوز با تأکید بر فعل دیگری از تخیل، یعنی تکوین ایدة عدم‌تناهی یا امرواقعی در موقعیت‌های حدی، قادر می‌شود وجه معرفت‌شناختی تخیل را به هستی‌شناختی تغییر دهد.