آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

هستى یکى از زیربنایى‏ترین مفاهیم فلسفه هگل است که نقطه شروع منطق او نیز شمرده مى‏شود. در این مجال، به بررسى مقوله هستى در منظومه فکرى هگل مى‏پردازیم. یگانگى هستى با شناسایى و اینکه هستى در نظر هگل داراى تجرّد است و این تجرّد ناشى از قواعدى است که او براى سه‏پایه‏هاى خود وضع مى‏کند، از جمله مباحث ماست. از دیگر نقاط مهمّ بررسى هستى، یافتن دلایل هگل در نخستین بودن این مقوله است؛ و اینکه او با چه توجیهى دیگر مقولات متکثّر خود را بر این پایه مى‏نهد؟ هگل همچنین براى هستى تقسیماتى قائل شده که ذکر آن آمده است. نکته قابل توجه دیگر تفاوتى است که او میان «وجود» و «هستى» مى‏نهد، این دو را با ظرافت از هم جدا مى‏کند و هریک را در جایگاه خاصّ خود قرار مى‏دهد. در کنار این مباحث، سنجش نظریات هگل به محک نقد، از دیگر محورهاى اصلى ماست که کوشیده‏ایم به نحو منصفانه آن را بررسیم.

ترجمه ماشینی: مروری بر کتاب: اگر آثار هگلی، به طور کلی، حاوی دانش فلسفی است که ارزش به دست آوردن آن را دارد، پس این کتاب برای ما شرقی ها جذابیت خاصی دارد. و درباره کتابی که غول اندیشه غرب در آن تمدن شرق باستان، و شخصیت انسان شرقی را از همه جنبه های اجتماعی، مذهبی، سیاسی، هنری و... تحلیل می کند، چه می گویید؟! مثلاً در تحلیل او از «جامعه مردانه» که در آن مرد کنترل کامل دارد و زن پنهان می شود تا زمانی که صرفاً به دارایی های بی ارزش تبدیل شود، چه می گویید؟! رشته ای از تمدن چین باستان، اما هنوز در جوامع امروزی ما وجود دارد! و در مورد رجزخوانی فرقه های مختلف به تعالی ایمان دینی خود که به حق زاد و ولد به ارث برده اند، همانطور که هندی ها انجام می دادند، چه می گویید؟! و در مورد سایر خصوصیات مانند آمیختن رویا با واقعیت به گونه ای که تشخیص آنها دشوار باشد چه می گوییم؟ یا غوطه ور شدن در حواس تا گوش بدون بالا رفتن به تفکر انتزاعی؟ در مورد فضایل اخلاقی چه فکر می کنید که از یک تکلیف بیرونی ناشی می شود، یعنی ترس از هر نوع (از پدر، خانواده، جامعه، دین، شریعت و...) به جای اینکه ناشی از یک تکلیف عرفانی باشد. اعماق خود واقعی انسان؟! آن وقت به هگل چه می گوییم وقتی از مرد شرقی صحبت می کند که با ذلت و خواری در برابر پیروز و در برابر ارباب سر خم می کند اما نسبت به شکست خوردگان وحشی و بی رحم است و از او پست تر است؟ به هگل چه می گوییم وقتی جامعه شرقی را فقط آزادی حاکم را می شناسد: او تنها کسی است که هر کاری می خواهد انجام می دهد و همه بردگانی هستند که دستورات او را فرمان می دهند! سپس وقتی برمی گردد و آزادی این حاکم را باطل توصیف می کند زیرا آزادی واقعی تسلیم در برابر «کل» یعنی جانب عقلانی است، اما حاکمی که به هوا و هوس او یعنی طرف جزئی هدایت می شود، به نوبه خود برده است. ! می گوییم: راست می گویی! و اگر آناتومی تو خشن باشد درس را خوب می آموزیم و هوشیاری دوباره در ما بیدار می شود و همیشه به یاد داریم که صاحب این چاقوی تیزی همان است که می گفت: از مشرق نور تمدن برخاست و تمام تاریخ از آنجا شروع شد که روح برای اولین بار شروع به تلاش برای خودآگاهی کرد، منظورم به سوی آزادی است!

.

ترجمه ماشینی: از بانک‌های مواد غذایی گرفته تا کمیته‌های استقبال از مهاجران، و سازمان‌دهندگان جامعه تا مبارزان مبتنی بر اینترنت، جامعه مدنی در چشم‌انداز اجتماعی اقیانوس اطلس شمالی نقش محوری دارد. الاهیات و جامعه مدنی درک ما را از چیستی جامعه مدنی ارتقا می‌بخشد و تصویری دوباره آگاهانه از زندگی اجتماعی ما ارائه می‌کند. این کتاب که با پیشگفتاری توسط کشیش دکتر روآن ویلیامز ارائه شده است، به بررسی مظاهر معاصر نوع کنش جمعی می‌پردازد که از دهه 1800 در جامعه مدنی مشاهده شده است. سپس جامعه مدنی را به‌عنوان مجموع انجمن‌های مدرنی که میانجی‌گری روابط ما با بازار و دولت هستند، بررسی می‌کند، اما نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل نه با بازار و نه با دولت شناسایی کرد. در نهایت، سه دیدگاه مختلف در مورد جامعه مدنی با استفاده از بینش الهی‌دانانی مانند جان میلبانک و گئورگ هگل ارائه شده است. این یک موضوع مناسب برای جامعه معاصر است، و در اینجا توسط یک پانل بین المللی از مشارکت کنندگان به طور ماهرانه بررسی شده است. به این ترتیب، این یک جلد مهم برای هر محقق الهیات و مطالعات دینی و تعامل آنها با جامعه شناسی و سیاست است.

در این مقاله کوشش شده است تا به تبیین درس گفتار هیدگر تحت عنوان «هگل و یونانیان» در بررسی مقام و منزلت فلسفۀ یونانیان در تفکر هگل پرداخته شود. در این بحث ضمن ارائۀ شرح مبسوطی از آرای هیدگر در این درس گفتار، به مسائلی نظیر بحث فلسفۀ تاریخ، معنای حقیقت، بازتاب فلسفۀ یونانیان در فلسفۀ هگل و دلایل هیدگر دربارۀ عدم درک درست مفهوم حقیقت به‌مثابۀ آلثیا نزد هگل پرداخته شده و سپس نمونه‌ای از نقدهای شارحان دربارۀ بحث‌های هیدگر آورده شده است. در نظر هیدگر، معنای حقیقت در تفکر هگل همانا یقین مطلقِ خودآگاهی نزد سوژة مطلق است؛ درحالی‌که نزد هیدگر تنها مفهوم حقیقت به‌مثابۀ آلثیا شایسته‌ترین موضوع برای تفکر است و پشتوانۀ معنای حقیقت به‌مثابۀ صدق و یقین است. در پایان نتیجه‌گیری شده است که برخی از آرای هیدگر دربارۀ هگل قابل‌خدشه است و در نظام‌های فلسفی هر دوی آن‌ها، یعنی در نظام دیالکتیکی هگل و در بحث زمان و زمانمندی در فلسفه هیدگر دلالت‌هایی قابل‌توجه در باب پرسش از آزادی انسانی نهفته است.

مدون ترین اندیشه های دورۀ باستان دربارۀ زیبایی شناسی در آثار افلاطون دیده می شود. زیبایی و هنر از نظر او، ارکان اصلی تربیت اند. افلاطون در موضوع زیبایی به دنبال خاستگاه عینی زیبایی است؛ چیزی که همۀ زیبایی ها از آن برخوردارند. به باور او، بیان ماهیت زیبایی دشوار است و موفقیت در این زمینه، امکان فهم زیبایی آفریده های انسانی راآسان خواهد کرد. او در تحلیل و بیان حقیقت زیبایی، آن را تناسب و هارمونی، انطباق با فرهنگ یونان، سودمندی و لذت نمی داند؛ بلکه زیبایی را امری فراحسی و عینی می داند که نهایت سیر سالکان و زیبایی ها به آن می انجامد و چنین زیبایی سرمدی، مطلق و فی نفسه و همان ایده و منشأ زیبایی است که به عالم مثل تعلق دارد و اشیای زیبا به اندازۀ بهره مندیشان از آن، زیبا هستند. او در تحلیل زیبایی به عشق نیز توجه دارد و در مقولۀ هنر نیز هنرها را تقلید از روگرفت می داند.

هدف اصلی این رساله بررسی فلسفه تاریخ هگل است. در فصل اول این رساله سعی شده، شرایط و بسترهای طرح تفکر تاریخی در زمانه قبل از هگل بررسی گردد. مسائلی مانند انقلاب فرانسه و آموزه های مسیحیت در اهمیت یافتن نگاه تاریخی نزد هگل جوان مهم بوده اند. کانت و هردر کسانی بودند که راه تاریخ اندیشی را برای هگل بازکرده اند. در فصل دوم به طور موضوعی به سه موضوع اصلی فلسفه تاریخ هگل پرداخته ام، یعنی رابطه فلسفه و تاریخ، رابطه انسان و تاریخ و هدف تاریخ. این سه موضوع تنه اصلی مقدمه کتاب فلسفه تاریخ هگل را تشکیل می دهند. فصل سوم مربوط به بررسی تاریخ عینی هگل است و اینکه چگونه هگل موضوعات تئوریک مطرح شده در فصل دو را روی حوادث واقعی تاریخ پیاده کرده است. او در پیش برد تاریخ آنرا به چهار جهان شرقی، یونانی، رومی و ژرمنی تقسیم کرده و ویژگیهای هر یک را متناسب با فلسفه تاریخ خود برشمرده است. در فصل چهار سعی کردیم که به بررسی و قضاوت درباره این فلسفه تاریخ بنشینیم و آنرا از سه دیدگاه بررسی کنیم. اول از نسبت خود ایرانی ما به این فلسفه تاریخ نگریسته ام و اینکه تکلیف ما به عنوان یک ایرانی با این فلسفه تاریخ چیست؟ سپس اهمیت هگل در پرورش فکر نو در عصر خود را با ارسطو مقایسه کرده ام و در نهایت او را فیلسوف تاریخ و مدرنیته شمرده ام.