آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب هگل را از منظر چیزی که می‌توانیم آن را مسئله دانش بنامیم، مورد بررسی قرار می‌دهد. البته هگل «نظریه معرفت» به معنای مضیق و انتزاعی که از زمان لاک و کانت به بعد درک شده است، نداشت. او معتقد است: «بررسی دانش فقط با یک عمل معرفتی انجام می‌شود» و «جست‌وجو برای دانستن قبل از اینکه بدانیم به اندازه تصمیم عاقلانه اسکولاستیکوس پوچ است، نه اینکه تا زمانی که او در آب جسارت کند. شنا کردن را آموخته بود.» * در حالی که هگل هیچ رساله ای را که منحصراً به معرفت شناسی اختصاص داشت ننوشت، با این حال، کل فلسفه او یک نظریه چند وجهی از حقیقت است، و بنابراین عنوان ما - فراتر از معرفت شناسی - به معنای بازگشت به معنا و رابطه کلاسیک است. از اصطلاحات episteme و logos. من در ابتدا برنامه ریزی کرده بودم که مقدمه ای طولانی برای این مقالات قرار دهم و دیدگاه کلی هگل را درباره حقیقت فلسفی بیان کنم. اما با آمدن مقالات، مشخص شد که مشارکت کنندگانم را خیلی خوب انتخاب کرده ام. در واقع، آنها همه را به جز من از تجارت خارج کرده اند. در هر صورت، بسیار خوشحالم که توانستم این سمپوزیوم هگل پژوهان برجسته را گرد هم بیاورم، تا برای آنها انجمنی را در مورد موضوع مشترکی که بسیار اهمیت دارد، فراهم کنم، و به ویژه، به لطف آرنولد میلر، حضور خود هگل در میان آنها. . Frederick G. Weiss Charlottesville, Va. • The Logic of Hegel, trans. از Etu;yclopaedta اثر ویلیام والاس. ویرایش دوم

ترجمه ماشینی : این اثر به فلسفه چکسلواکی در دوره دهه 1960 می پردازد. در عین حال، او خود را به توصیف تاریخی آن محدود نمی کند، بلکه سعی می کند به زبان چکسلواکی نفوذ کند. تفکر از درون و تفکر از طریق مقوله های مهم آن. بر مقوله کار به عنوان یک مقوله مرکزی مارکسیستی تمرکز می کند و چگونگی جمهوری چک را در جهات مختلف بررسی می کند فلسفه مورد بحث این باعث می شود که این جهت ها از نظر تنوع و یکسانی برجسته شوند. به‌ویژه، این کار سپس به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این مقوله توسط جریان به اصطلاح هگلی یا فیلسوفان عمل مورد بحث قرار گرفته است، که این موضوع را در ارتباط با فلسفه کلاسیک آلمانی درک کرده‌اند. آنها بر کار به عنوان شکلی از ابژه آفرینی واقعیت تأکید داشتند، بر نگرش زندگی معتبر که با وحدت تئوری و عمل مشخص می شود، تأکید کردند بر بعد فلسفی مارکسیسم و ​​به درک اصیل (تاریخی) آن متوسل شدند. تضمين وحدت نظريه و عمل و امكان تفسير معتبر از واقعيت توسط فيلسوفان عمل به عنوان پيش نياز توسعه معقول تاريخ مطرح شد كه از جمله آنها را از ساير جريانات ماركسيستي متمايز مي كرد. متن به سه بخش تقسیم شده است. اولی به تقریب زمینه تاریخی و شرایط خلقت فلسفی در چکسلواکی می پردازد. دوم، موتیف کار نمایندگان «جریان هگلی» (فلسفه عمل) را مضمون می کند و به تفسیر این موتیف از آثار آنها اختصاص دارد.

ترجمه ماشینی : اندیشه واتسون به خوبی درک نشده است. پرسشی که توسط پژوهشگران پیشین مطرح شد، این بود که او تا چه اندازه در کار خود برای پایه گذاری مجدد دین مسیحیت بر مبنای فلسفی موفق بود؟ ابتدا از نظر سازگاری با سنت کلامی پاسخ داده می شود. بازنگری او در الهیات مسیحی با معیارهای سنتی ناکافی است. سپس به عنوان یک فلسفه دین مورد بررسی قرار می گیرد که به نظر او بر مشکلات خداباوری کلاسیک غلبه کرده است. استدلال می شود که علی رغم برخی امتیازات، فلسفه دین او از دو جهت ناقص است. اولاً، روش آن با تفسیری سخت و گاه اشتباه از سنت فلسفی، که نشان‌دهنده خودسری است، مخدوش است. ثانیاً، «ایدئالیسم نظری» در نتیجه آن روش، ابهامات مفهومی متناظر با ابهامات خداباوری کلاسیک را آشکار می کند. از آنجایی که این روش بدیهی نیست و به طور ضمنی توسط واتسون استفاده می شود و نتایج از نظر فلسفی مبهم است، تخصیص این تفکر از نظر الهیاتی یا فلسفی سطحی بود. اگرچه اندیشه واتسون، تا آنجا که فهمیده شد، زیربنای جنبش «انجیل اجتماعی» در کانادا را فراهم کرد، استدلال می‌شود که این تخصیص سطحی، حداقل تا حدی، اختصار جذابیت آن را به عنوان فلسفه دین توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : سیاست گمانه‌زنی روشی برای تعامل مبتنی بر مفهوم علم هگل (Wissenschaft) است که عمدتاً در پدیدارشناسی روح و علم منطق توضیح داده شده است. این روش مبتنی بر وحدت اضداد یا مقوله شدن است و تنها بدیل «سیاست هویت» مدرنیسم یا «سیاست تفاوت» پست مدرنیسم است. هر دوی این شکل‌های اخیر سیاست در واقع مظهر «قدرت انتزاعی» یا معادل مدرن آن، «نگرش اخلاقی» هستند. قدرت انتزاعی اساساً نتیجه اعمال قوانین بنیادی اندیشه ارسطو است، یعنی. هویت، عدم تضاد و میانه طرد شده، در زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بشریت، که نتیجه نهایی آن چرخه روزافزون انکار و نابودی است. دیدگاه اخلاقی صرفاً قدرت انتزاعی با اضافه شدن ذهنیت دکارتی و دوگانگی است. سیاست نظری با استناد به اصل تبدیل شدن و شناخت ماهیت منطق در همه زمینه‌های تلاش انسانی، امکان واقعی غلبه بر قدرت انتزاعی دیدگاه اخلاقی را بدون انکار یا نابود کردن مفهوم قدرت در خود فراهم می‌کند. . دلیلش این است که روش استعلایی که هگل مطرح کرده است، در واقع یکی از «غلبه از طریق تسلیم» است، که بر خلاف دیدگاه اخلاقی مبتنی بر ارسطویی، امکان حد وسط را فراهم می‌کند. جدای از فلسفه‌های ارسطو، دکارت و هگل، این پایان‌نامه به تحلیل فلسفه فیشته نیز می‌پردازد. زیرا سیستم فیشته موقعیت مشکوکی را اشغال می کند که هم منشأ رسمی مفهوم ایده آلیسم آلمانی از علم است که روش تعالی از آن سرچشمه می گیرد و هم بالاترین توسعه نظری دیدگاه اخلاقی. به طور خلاصه، فلسفه او نشان دهنده گذار بین دیدگاه اخلاقی و سیاست نظری است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی تلاقی بخشش و دین در G.W.F می پردازد. پدیدارشناسی روح هگل. من استدلال می‌کنم که دین و بخشش را می‌توان به‌عنوان اعمال موازی ارتباطی درک کرد که از طریق آن یک جامعه احساس خود را از آنچه ارزش «مطلق» دارد تأیید می‌کند. دین، همانطور که هگل از آن تصور می‌کند، یک عمل ارتباطی است که به «شرایط عضویت» اساسی بیان می‌کند که از طریق آن افراد با توجه به تعلق بنیادی خود به یک جامعه، هم تأیید می‌کنند و هم تأیید می‌شوند. از نظر هگل، تا جایی که بخشش ظرفیت بی‌پایان جامعه را برای تصدیق و گنجاندن ماهیت محدود ناپذیر فردیت و عاملیت انسان فعال می‌کند، به همین ترتیب در عمل بخشش به کار می‌رود. با توجه به این شباهت، فلسفه دین هگل منابع مولد برای نظریه‌پردازی ادیان به‌عنوان «اصطلاحات فرهنگی-اجتماعی بخشش» و به‌طور بسط، برای بازنگری در ماهیت گفت‌وگوی بین‌ادیانی در حوزه عمومی ارائه می‌کند. همانطور که هیچ عمل بخششی نمی تواند به طور کامل یا نهایی پتانسیل ذاتاً متجاوزانه کنش انسانی را برطرف کند، بیان دینی نیز به دلیل شیوه های لزوماً معین و خاصی که زبان اصطلاحی دین بیان می کند، در معرض نقد و دگرگونی مداوم است. مطلق.» من استدلال می‌کنم که این ماهیت «کاملاً اصطلاحی» گفتمان دینی، نقطه شروع امیدوارکننده‌ای برای پرداختن به چالش سیاسی پیرامون تفاوت‌های مذهبی است. اصطلاحات مذهبی خاص در تلاقی خود با هنجار بخشش، نه تنها در معرض تقاضای بخشش «دیگران» دینی خود هستند، بلکه (و به همین دلیل) منابع خودانتقادی برای ترویج آرمان‌های دموکراتیک را نیز در خود دارند