آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در طول قرن گذشته، بحثی بر سر تز رئالیسم و ​​جایگزین های آن به وجود آمده است. رئالیسم - این دیدگاه به ظاهر عامیانه که همه یا بیشتر چیزهایی که در جهان با آن مواجه می شویم وجود دارد و مستقل از تفکر انسان است - توسط روشنفکران برجسته ای مانند ژاک دریدا، میشل فوکو، ریچارد رورتی، توماس کوهن، هیلاری به شدت رد شده است. پاتنام و نلسون گودمن مخالفان رئالیسم، از جمله مورخان و دانشمندان علوم اجتماعی که از ساخت‌گرایی اجتماعی حمایت می‌کنند، معتقدند که تمام یا بیشتر واقعیت به طرح‌ها و باورهای مفهومی انسان بستگی دارد. در این مجلد از مقالات اصلی، گروهی از فیلسوفان به بررسی مناقشه های جاری می پردازند. کتاب با مقدمه‌ای از ویلیام پی آلستون آغاز می‌شود که نوشته‌هایش در این زمینه بسیار تأثیرگذار بوده است. مقالات منتخب سپس جنبه‌هایی از استدلال‌های ارائه شده توسط واقع‌گرایان را با استدلال‌های ضدواقع‌گرایان مقایسه و مقایسه می‌کنند. فصل‌های دیگر اهمیت بحث را برای موضوعات فلسفی مانند معرفت‌شناسی و حوزه‌های مختلف از دین، ادبیات و علم تا اخلاق را مورد بحث قرار می‌دهند.

ترجمه ماشینی: بیشتر نوشته‌های معرفت‌شناسی انگلیسی-آمریکایی در قرن بیستم بر شرایط «توجیه» بودن باورها متمرکز بود. ویلیام پی آلستون در کتابی که به دنبال تغییر زمینه بحث در درون نظریه دانش است، دریافت که جستجوی یک قرن برای شرح صحیح ماهیت و شرایط توجیه معرفتی، اصل مطلب را از دست داده است. آلستون خواستار تعلیق این جستجو و توقف بحث در مورد توجیه معرفتی است. او در عوض رویکردی به معرفت‌شناسی باور پیشنهاد می‌کند که بر ارزیابی «خواسته‌های معرفتی» مختلفی که ممکن است توسط باورها ارضا شوند، تمرکز دارد. آلستون دریافته است که ویژگی‌های اعتقادی که برای اهداف شناختی مطلوب است عبارتند از: داشتن مبنای کافی، شکل‌گیری به شیوه‌ای قابل اعتماد و انسجام در درون بدنه‌های اعتقادی. از نظر آلستون، مبتنی بودن یک باور بر مبنای کافی و شکل گیری آن به روشی قابل اعتماد، اگرچه اغلب به عنوان گزارش های رقیب توجیه تلقی می شود، تقریباً یکسان هستند. فراتر از «توجیه» نیز شامل مباحثی درباره پرسش‌های اساسی درباره جایگاه معرفتی اصول و باورها و پاسخ‌های مناسب به انواع شکاکیت است.

ترجمه ماشینی: بحث های معاصر در فلسفه دین شامل بحث هایی است که به تازگی در مورد برخی از بحث برانگیزترین موضوعات در این زمینه سفارش شده است. آیا شواهد شیطانی بر اعتقاد به خداست؟ آیا علم دین را بدنام می کند؟ آیا وجود خدا بهترین توضیح جهان هستی است؟ آیا اخلاق بر اساس دستورات خداوند است؟ آیا لعنت ابدی با مفهوم مسیحی خدا سازگار است؟ مناظره هایی را با تمرکز بر هر یک از دوازده موضوع بحث برانگیز در این زمینه ارائه می دهد. شامل مقالات، پاسخ‌ها و پاسخ‌هایی است که مخصوصاً برای این جلد سفارش داده شده است. مشارکت کنندگان عبارتند از ویلیام آلستون، لین رادر بیکر، پیتر برن، ریچارد گیل، ویلیام هاسکر، جانین ماری آیدزیاک، مایکل مارتین، دل راتزش، ویلیام رو، جان ورال، کیث یاندل، دین زیمرمن، و بسیاری دیگر.

ویلیام. پی.آلستون (۱۹۲۱-۲۰۰۹) از مشهورترین فیلسوفان دین معاصر است. این متفکر امریکایی در سنت فلسفه تحلیلی به تأملاتی پرداخته بود. وی به بحث از تجربه دینی نگاه مبسوطی داشت. آلستون تجربه دینی را به مانند تجربه حسی می‌دانست. از نظر او تجربه دینی نیز مانند تجربه حسی می‌تواند منبعی برای معرفت یا توجیه معرفتی باشد. این تجربه می‌تواند در اثبات و ادراک خداوند یاری برساند.

در قالب پی دی اف

از ابتدای قرن بیستم با روی آوری معنادار فلسفه به مباحث زبان شناسی و معناشناسی و بروز شکاکیت‌های نوظهور درباره بسیاری از قالبهای سنتی زبان، مسائل و پرسشهای جدیدی نیز در زبان دین مطرح گشت تا آنجا که شورواشتیاق گسترده فیلسوفان دین به تحلیل زبان دینی در قرن اخیر موجب شده عمده ی تفلسف دینی، فنون به کار گرفته شده در فلسفه زبان را مورد توجه قرار دهد ، این امر رفته رفته موجب گشت عنوان زبان دین به یکی از سرفصلهای اصلی و مستقل مسائل فلسفه دین درآید و علاوه بر مسأله کیفیت معناشناسی زبان دینن مسائلی همچون اصل معناداری و غیرمعرفت‌بخش بودن یا نبودن گزاره‌های دینی نیز در کانون توجه قرار گرفته و پیرامون آن واکاویهای جدی انجام پذیرد. در این بینسخن گفتن از خدا ،به عنوان پایه ای ترین گزاره های دینی، بخش مهمی از محتوای زبان دین را به خود اختصاص میدهد و همواره این سوال در این زمینه مطرح بوده است که آیا برای بشر اصولا این امکان وجود دارد که در قالب مفاهیم و الفاظ متداول و طبیعی خود، در مورد خدای به کلی دیگر و صفات و افعال او به طور معنادار، حقیقی، ایجابی و صادق سخن بگوید؟ویلیام آلستون فیلسوف برجسته و تحلیلی مشرب معاصر ،به عنوان یک صاحب نظر هم در فلسفه دین و هم در فلسفه زبان، با رد نظریات غیرشناختاری راه میانه ای را در زبان دین پیش گرفته و مدعی است که می توان زبانی ساخت که به مدد مفاهیم آن، به شکل حقیقی، درباره خداوند سخن گفت. این زبان میان انسان، خدا و سایر مخلوقات مشترک است و زبان مختص به خداوند نیست، وی با کمک گرفتن از نظریه کارکردگرایی مطرح در فلسفه ذهن سعی می کند اوصاف مشترک میان خدا و انسان را به گونه ای معنی کند که این اوصاف بر خدا و انسان به نحو حقیقی ، غیرمجازی، واحد و مشترک صدق کند.رساله حاضر، با تبیین مبانی فکری و معرفتی آلستون در فلسفه زبان و فلسفه تحلیلی دین، ابتدا دیدگاه وی درباره زبان دین را به طور کامل تحلیل کرده و سپس تلاش وی در نظریه کنش گفتاری، تحویل پذیری استعارات دینی و تطبیق نظریه کارکردگرایی بر زبان دینرا مورد ارزیابی قرار میدهد ودر پایان نیز از منظر مبانی فلسفی حکمت متعالیه به بررسی مبانی و محتوای نظریه ی آلستون در زبان دین می پردازد.