آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

رسولی‌پور ضمن تصریح به اینکه کتاب «پرسش از امکان امر دینی در جهان معاصر» روایت‌گر دردهای یک فیلسوف قاره‌ای است، بر این نکته تأکید کرد که عبدالکریمی با «تئو» مشکل ندارد، بلکه با «لوژی» و محصور کردن امر معنوی در عقال عقل و منطق مخالف است.

حکمت اشراق، حکمتی ذوقی و عرفانی است که سهروردی آن را به طور روش مند در آثار خود مطرح کرده است. شیخ اشراق خود را همچون نقطه کانونی می دانسته که دو میراث حکمی که از شاخه واحد نخستین (هرمس) پیدا شده بود دوباره در آن به هم رسیده و یکی شده است. اصول روش او در کتاب «حکمه ا?شراق» به این ترتیب است که طی سه مرحله فیلسوف به اشراق نایل می گردد؛ در مرحله اول او باید از این جهان دست بشوید؛ سپس در مرحله بعدی به مشاهده نور الهی نایل می گردد (تجربیات معین)؛ و در مرحله پایانی علم نامحدود و مجرد یعنی علم اشراق برای او حاصل می شود. به نظر او تمام مراتب هستی و درجات معرفت جزء تطورات نور است. سهروردی مکتب فلسفی خود را بر اساس نور و ظهور استوار کرده و معتقد است نور چیزی جز ظهور نیست و ظهور نیز چیزی جز واقعیت نور نیست. مفهوم نور یک مفهوم بدیهی عقلی است؛ نور ظاهر بالذات و مظهر للغیر است. به نظر وی حیات نیز ظهور و نورانیت است، یعنی چیزی که نزد خود ظاهر و عالم به ذات خود باشد؛ حی موجود دراک فعال است و از این رو، نور، ذاتا مدرک خویش و فیاض و فعال است. هر چیزی در جهان یا نور است یا ظلمت و هر یک از این دو، به دو گونه جوهر و عرض هستند. نور بر دو قسم است؛ نور مجرد و نور عارض، که هر یک اقسام و انواعی دارد. ظلمت آنچه حقیقتش نور نیست نیز بر دو گونه است؛ جوهر غاسق و هیات ظلمانی. او تقسیم بندی دیگری از موجودات ارائه می کند که بر اساس درجه آگاهی است.

چکیده ندارد.

جلسه نقد كتاب « تاثير گناه بر معرفت با تكيه بر آرا امام محمد غزالى » تاليف خانم دكتر پورسينا در دانشكده الهيات دانشگاه شهيد بهشتي برگزار شد. فايل صوتي ذيل سخنان نصرالله حكمت در اين جلسه است: رئوس مطالب: ١- امثال غزالى صيد ناشدنى اند. ٢-روايت پولوسى از گناه با روايت اسلامى- شيعى متفاوت است. ٣-انسان مجموعه خير و شر است. ٤-اگر با گناه از معرفت دور ميشديم ، هيچ گاه نبايد معرف كسب مي كرديم زيرا انسان علي الدوام در حال گناه و توبه است. ٥-همه بزرگان قائل به تاثير گناه بر معرفت هستند اما اين ناظر به معناى نازل گناه است. ٦-آنكس كه ادعاى معرفت دارد ناگفته خويش را از گناه مبرى مى داند. ٧-گناه-آگاهى بر روى معرفت تاثير مثبت دارد. ٨-انسان اگر گناه كار نباشد به خداوند نيازمند نخواهد بود. ٩-بنابر قول غزالى، عقل خودش را در آستانه وحى عزل مى كند. ١٠-استقلال دادن به عقل در تمامى زمينه ها موجب دورى از لطف و رحمت الهى مى شود كه ثمره گناه و توبه است. - چند دقيقه از اول فايل با كيفيت پايين ضبط شده است. - در انتهاى فايل در بيان يك داستان بر اثر سهواللسان، به جاى « وحشى»، « حمزه» گفته شده است.

نخستین گام در معرفت شناسی عرفانی، نقاّدی عقل است و هیچ عارفی نیست که در عرصۀ عرفان نظری، پیش از نقد عقل و قوای ادراکی انسان، بتواند سخن از معرفت فراعقلی، و تفکّر عرفانی بگوید. ابن عربی به عنوان مؤسس عرفان نظری نیز در طرح معرفت شناسی خود، نخست به نقد عقل فلسفی و تفکّر منطقی پرداخته و نشان داده است که اگر شناخت آدمی صرفاً متکی به قوای ادراکی او، و مبتنی بر روش تفکر فلسفی باشد، حاصلی جز شناخت غیرذاتی، که شناختی تقلیدی است ندارد و درستی چنین شناختی کاملاً اتّفاقی است و هیچ تضمینی ندارد. اکنون ما می توانیم با «تقلید از خدا» به شناختی ذاتی و معرفتی درست هم دربارۀ خدا و هم در اشیا و امور دست یابیم.

موضوع کتاب الجمع بین رایی الحکیمین نوشته حکیم ابونصر فارابی، با موضوع سایر آثار او- همچنین با موضوع همه آثار فیلسوفان مسلمان- کاملا متفاوت است. به نظر نگارنده تحلیل دقیق الجمع، می تواند افق وسیعی را در شناخت فارابی، در برابر ما بگشاید؛ رسیدن به این منظور، موقوف است به این که نقش اثولوجیا- که در روزگار فارابی منسوب به ارسطو بوده است- در الجمع روشن شود. زیرا در فارابی شناسی امروز- که فضای قالب برآن توسط مطالعات شرق شناسان حاصل شده- تکون الجمع مولود همان اشتباه تاریخی در انتساب اثولوجیا به ارسطو، دانسته شده است. وقتی روشن شود که اثولوجیا نقشی کاملا جنبی و حاشیه ای در تدوین الجمع داشته است، در آن صورت این پرسش به طور جدی مطرح خواهد شد که: چرا فارابی الجمع را نوشته است؟