آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این رساله شامل یک مقدمه و ‎۵ فصل می باشد که در مقدمه ضمن بیان و تعریف موضوع پیشینه بحث را می آورد. و مباحثی اصلی پایان نامه را به ترتیب اینگونه می آورد: ‎۱. آشنایی با موضوع ‎۲. چشم اندازی کلی از بحث که مباحثی مثل رحمت و علم الهی و زمان، تغییر و خدا مطرح می شود ‎۳. نفی تغییر در خدا از منظر عقل و نقل ‎۴.گزینه هاکه در آن نظریه اشتراک لفظی و موضوعی و ‎۱۱ گزینه دیگر مطرح می شود. در فصل پایانی به جمع آوری و نتیجه گیری می پردازد.

چکیده (فارسی): چکیده بحث از حمل، سابقه ای به اندازه کل تاریخ فلسفه دارد. اولین مسأله در تاریخ فلسفه، مسأله وحدت و کثرت بوده است. یکی از مشکلات بحث وحدت و کثرت، چگونگی حمل یک چیز بر چیز دیگر است. به عبارتی باید به این سؤال پاسخ داد که دو چیز متباین (و متکثر) چگونه در یک قضیه وحدت پیدا می کنند.با ورود فلسفه تحلیلی و فلسفه زبان، بحث حمل به یکی از مسایل اصلی در میان متفکران این حوزه تبدیل شد و فیلسوفان مختلف به بررسی این موضوع پرداختند. در این فرصت سعی شده به دیدگاه صاحبان نظریه افعال گفتاری در خصوص حمل پرداخته شود. حمل در نظریه افعال گفتاری به عنوان فعل مضمون در سخن تبیین می شود. رابطه حمل با کلیات و نحوه وجود کلیات از نظر تئوری افعال گفتاری نیز مدخلی خواهد بود به رویکرد وجودشناختی درخصوص حمل. با توجه به اینکه دیدگاه آستین و سرل، ناظر به تبیین فرگه، کواین و استراوسون از این مبحث است، به دیدگاه این سه فیلسوف زبانی نیز پرداخته شده است

پژوهش مزبور از دو بخش و چندین فصل فراهم آمده است. مؤلف در بخش نخست مباحث نظری را مطرح و پس از مقدمه، در فصل اول ده درس کوتاه درباره دروغ را بیان میکند. دروغ چیست؟ عنوان فصل دوم است که در آن به مفهوم دروغ میپردازد، تعاریف آن را نقل و نقد میکند و سرانجام تعریفی کاراتر و بهتر ارائه میدهد. موضوع فصل های سوم تا پنجم به ترتیب: دروغ مصلحت آمیز کدام است؟، آیاهرگز میتوان دروغ گفت؟، چرا گاهی میتوان دروغ گفت؟ است که مؤلف برخی دیدگاهها را در این سه فصل بررسیده است. در فصل ششم، موضوع کانت و مساله دروغ خیرخواهانه مطرح و نظرگاه کانت کاویده و نقد شده است. بخش دوم این رساله با عنوان بررسیهای موردی آغاز میشود و با هشت فصل زیر سامانم ابد: دروغ در جنگ، دروغ برای اصلاح، دروغ به زن، دروغ به کودکان، دروغ به بیماران دم مرگ، دروغ برای مصالح دینی، دروغ برای مصالح سیاسی و دروغهای بی ضرر. پژوهنده در هر یک از فصلهای هشت گانه به طرح دیدگاهها و دلایل میپردازد و آنها را نقد و تحلیل و بررسی میکند.

دیدگاه عوالم ممکنه و نظام احسن در اندیشه ی فخر الدّین رازی، از دو قسمت، تشکیل شده است:1- این که یک موجود توانا وجود دارد که علمش، قدرتش و تمام صفات دیگر که دارد، کامل و مطلق است و از تمام صفات نقص، مبرّا است.2- این موجود واحدی که خدا است، اگر اراده کند جهانی با نظام احسن خلق کند؛ می تواند این فعل را انجام دهد، امّا از آن جایی که، مخلوق ، نمی تواند، مطلق باشد؛ همیشه میان اجزا عالم مخلوق، خلئی وجود دارد که از این طریق، حرکت اجزا، امکان خواهد داشت؛ یا در نهایت این جهان، یا هر جهان دیگر، خلئی وجود دارد، با وجود این خلأ؛ خداوند می تواند به خلق یک جهان با نظام احسن، بسنده کند و می تواند عوالم مختلف در یک اندازه کمال یا اندازه های مختلف در کمال، در آن خلأ بیافریند و به هیچ دلیلی، نمی توان، قدرت خداوند را محدود کرد و گفت: تنها خداوند، یک جهان را آفرید یا می آفریند، بلکه قدرتش و تمام صفاتش کامل و مطلق و همیشگی است و همیشه، دستش برای خلق کردن جهان ها، باز است؛ علاوه بر این، نمی توان به طور قطعی گفت: نظام جهان فعلی ما، بهترین نظام ممکن است.

در این پایان نامه تحت عنوان حیات الهی به مقایسه بین نظرات کلامی و فلسفی و عرفانی از طرفی و بین قرآن و روایت از طرف دیگر پرداخته ایم. در نظریه کلامی اعم از معتزله و اشاعره و امامیه وهمچنین نظریه فلسفی اعم از مشاء و اشراق و حکمت متعالیه و نظریه عرفانی سعی کردیم که ابتداء نظریه آنان را در مورد مفهوم حیات و اثبات آن در مورد خداوند با توجه به مبانی خودشان مورد نقد و بررسی قرار دهیم. و در مرحله بعد به این مطلب پرداختیم که اگر با مفهومی که آنها ازحیات ارائه می دهند آیات قرآن را معنا کنیم، مستلزم ناسازگاری بین آیات می شود. آنچه ما از قرآن و روایت استفاده کردیم عبارت از آن است که حیات صفت وجود نیست، بلکه حیات همان وجوداست و دیگر اینکه حیات دارای مراتب است و به همین جهت یک چیز می تواند به اعتبار یک مرتبه مشمول موت باشد و به اعتبار مرتبه دیگر مشمول حیات واقع گردد. تنها حیاتی که به هیچ وجه موتی در آن راه ندارد و حیات دیگر موجودات وابسته به آن است حیات خداوند متعال است، بنابراین معنای الحی القیوم که در قرآن و روایت آمده است همان چیزی است که در فلسفه و کلام از آن به الواجب الوجود تعبیر شده است