آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

التفسير القيّم مجموعه‌اى از آثار قرآنى ابن قيّم است. ابن قيم خود تفسير كامل و مستقل ننوشته بلكه بر چند سوره قرآن و بسيارى از آيات، تفسيرهاى كوتاه و بلندى نوشته است؛ از جمله بر سوره «فاتحه» كه آن را در آغاز مدارج السالكين گنجانده است. سوره «كافرون» را نيز تفسير نموده و بر «معوذتين» نيز تفسيرهايى نوشته است كه گويا ضبط صفدى به‌صورت «الرسالة الشافية في أسرار المعوذتين» اشاره به همين تفسير او دارد. اين تفسير بارها در بمبئى (1955م)، بيروت (1968م)، مصر و نيز مكه به چاپ رسيده است. با وجود عدم تأليف تفسير، آراى تفسيرى فراوانى از او در بسيارى از کتاب‌هايش بر جاى مانده است. چنانكه برخى دانشمندان با عنايت به کتاب‌هايش چون «أمثال القرآن» و «أقسام القرآن»، او را از نخستين كسانى دانسته‌اند كه به تفسير موضوعى عنايت داشته است. كمتر كتابى از او بر جاى مانده است كه مباحثى را با عنايت به آيات قرآن و احاديث نبوى شرح نكرده باشد. آراى تفسيرى ابن قيّم نخستين بار توسط محمد اويس ندوى هندى، از سلفيان شبه قاره، به‌طور ناقص جمع‌آورى گرديد و «تفسير القيّم» ناميده شد.

کتاب حاضر درباره صلوات بر پیامبر می باشد . بخش های کتاب درباره صلوات می باشد از معنی آن گرفته تا ثواب و فوائد آن.

ترجمه ماشینی: این کتاب به یکی از مهم ترین و مخاطره آمیز ترین مسائل ایمان و اصول دین می پردازد که همان مسئله اعتقاد به جبر است، ابن قیم جوزیه دو فصل کامل در کتاب خود دارد، یکی برای پاسخ به جبر و قدر. دیگر برای پاسخ به تقدیرگرایی، علاوه بر پاسخ به آن و دیگران در فصول کتاب خود.

وهابیت قائل به حجیت قول صحابی است و آن را یکی از منابع استنباط احکام می‌داند. ابن‌قیم که از شخصیت‌های موردقبول و اعتماد وهابیت به‌‌شمار می‌رود، آیات و روایاتی را که در مدح صحابه وارد شده، دلیل بر حجیت قول صحابی می‌‌داند. در این نوشتار با روش توصیفی‑ تحلیلی، حجیت قول صحابی موردبررسی و نقد قرار گرفته و بیان شده است که هر چند صحابه به‌سبب ایمان و عمل صالح، مورد مدح قرار گرفته‌اند، ولی آن مدح دلیل بر حجیت اقوال آنان نیست و قول صحابی درصورتی حجت است که از پیامبر اکرم$ نقل‌قول کند. ولی اگر سخنی بگوید و آن را مستند به رسول خدا$ نکند، کلامش استنباط وی محسوب می‌شود و اعتبار ندارد.

ترجمه ماشینی : شیخ احمد الرومی آقحصاری (متوفی 1041/1632)، فقیه حنفی، متکلم و صوفی، عمدتاً برای محققان تاریخ دینی عثمانی چهره ای ناشناخته است. پیشرفت در جهت افشای جنبه‌های کلیدی اندیشه‌القصاری در زمان‌های اخیر به لطف کمک‌های مهم ی. این مطالعه با تکیه بر آثار میشوت، بیشتر در آثار القاصاری به ویژه سهم اصلی او، مجالس الابرار، می کاود. این مطالعه مضامین اصلی خود و مقاماتی را که بر آن استوار است، مشخص می کند. سپس به نشان دادن میزان همپوشانی بین فهم‌های القاشاری و تصوف نقشبندی، و همچنین میزان همگرایی اندیشه او با تزکیه‌های معروف‌تر عثمانی مانند بیرگیوی افندی (متوفی 981/1573) و قاضی (د. 981/1573) می‌پردازد. 1044/1635). گفته می شود که تأثیر مجالس الابرار بر قاضی زاده ها در نیمه دوم قرن هفدهم منجر به افزایش خشونت فعالان آنها شد که در نهایت به سقوط آنها انجامید. یکی از جنبه های کلیدی این مطالعه، بررسی مجدد این دیدگاه است که قاضی زاده ها یک جریان پیشا وهابی یا سلفی اولیه بودند که در ادبیات موجود نمونه ای است. ضمن نشان دادن تأثیر ابن قیم جوزیه (متوفی 751/1350) و استادش، احمد بن. تیمیه (متوفی 728/1328)، بر اساس اندیشه‌ی آقاحصاری، حدود این تأثیر را با آشکار ساختن مواضع اعتقادی و حقوقی متمایز او که بسیار در زمان اسلام او تعبیه شده بود، به وضوح نشان می‌دهد. در نهایت، این پژوهش با بررسی رابطه میان شاهکار آقاحصاری، مجالس الابرار و اعتقادات قاضی‌زادلی و نقشبندی، بر آن است تا نهضت را در محیط عثمانی، حنفی و صوفیانه خود قرار دهد که با خوانش نهضت غالب، این جریان را به چالش می‌کشد.

ترجمه ماشینی : هدف این تحقیق به چالش کشیدن یک گرایش سنت‌گرایانه معاصر رایج در جدایی و انزوای الهیات درون‌اسلامی است که با تصوری از الهیات سنت‌گرای خالصانه کاملاً فرضی مبتنی بر کتاب مقدس و درک یکپارچه اتوپیایی از سه نسل اول اسلام (سلف) توجیه می‌شود. ). یکی از بسیاری از پیامدهای اجتناب ناپذیر چنین روند مردمی، عدم تحمل و در نتیجه فرقه گرایی است. با اثبات اینکه کلام محقق سنت گرا، ابن قیم جوزیه (متوفی 751/1350)، که آثارش مرجع اصلی سنت گرایان معاصر است، بسیار است، جدایی کلامی درون اسلامی در میان سنت گرایان مدرن و مشکلات موجود در آن به چالش کشیده می شود. مدیون تعامل انتقادی و گفتگوی درون اسلامی خود با دیگر متکلمان و فیلسوفان غیرسنتی است. این امر در تحلیل من از مباحث ابن قیم در مورد موضوعات مربوط به عزم الهی، که یک آموزه اساسی برای مسلمانان است، آشکار خواهد شد. در واقع، ابن القیم با موفقیت یک موضع سازگاری عاملیت دوگانه در مورد مسئله اراده آزاد و جبر، یک موضع عینیت گرایی عقلانی سنت گرا در بحث در مورد فرااخلاق و یک تئودیسه چهارگانه خوش بینی در مورد مسئله شر ایجاد می کند. تحولات کلامی ابن القیم آشکارا با جدایی الهیات درون اسلامی معاصر و مفهوم الهیات سنت گرای خالصانه مخالفت می کند. هسته اصلی این پایان نامه مفهومی است که به دنبال ترویج گفت و گو میان مسلمانان معاصر و اسلام سنت گرا است.

ترجمه ماشینی : هدف این تحقیق به چالش کشیدن یک گرایش سنت‌گرایانه معاصر رایج در جدایی و انزوای الهیات درون‌اسلامی است که با تصوری از الهیات سنت‌گرای خالصانه کاملاً فرضی مبتنی بر کتاب مقدس و درک یکپارچه اتوپیایی از سه نسل اول اسلام (سلف) توجیه می‌شود. ). یکی از بسیاری از پیامدهای اجتناب ناپذیر چنین روند مردمی، عدم تحمل و در نتیجه فرقه گرایی است. با اثبات اینکه کلام محقق سنت گرا، ابن قیم جوزیه (متوفی 751/1350)، که آثارش مرجع اصلی سنت گرایان معاصر است، بسیار است، جدایی کلامی درون اسلامی در میان سنت گرایان مدرن و مشکلات موجود در آن به چالش کشیده می شود. مدیون تعامل انتقادی و گفتگوی درون اسلامی خود با دیگر متکلمان و فیلسوفان غیرسنتی است. این امر در تحلیل من از مباحث ابن قیم در مورد موضوعات مربوط به عزم الهی، که یک آموزه اساسی برای مسلمانان است، آشکار خواهد شد. در واقع، ابن القیم با موفقیت یک موضع سازگاری عاملیت دوگانه در مورد مسئله اراده آزاد و جبر، یک موضع عینیت گرایی عقلانی سنت گرا در بحث در مورد فرااخلاق و یک تئودیسه چهارگانه خوش بینی در مورد مسئله شر ایجاد می کند. تحولات کلامی ابن القیم آشکارا با جدایی الهیات درون اسلامی معاصر و مفهوم الهیات سنت گرای خالصانه مخالفت می کند. هسته اصلی این پایان نامه مفهومی است که به دنبال ترویج گفت و گو میان مسلمانان معاصر و اسلام سنت گرا است.