آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده (فارسی): انسان از آغاز حیات خود کوشیده است تا تفسیر کلی و جامع از عالم و هستی و انسان ارائه نماید، در مرحله ابتدایی اندیشه فلسفی، فکر انسان از نظریه اسطوره ای که بر دخالت قوای اسرار آمیز و جادویی و عوامل پیچیده در امور جهان تأکید دارد و به خوبی در اشعار هومر، و تخیلات هزیود، متجلی شده بود، به تفسیر های نظری، جامع و فراگیر و مستدل از هستی و جهان که در پی یگانه مبدأ موجودات بوده و می خواست با کشف قوانین، صدور وحدت از کثرت، یا آنچه که به تغییر و تغیّر اشیاء مربوط است را در یابد، منتقل شد. این فلاسفه بوده اند که به این مهم همت گماشته و در دریای خروشان اندیشه ها تفسیر عقلانی از جهان هستی ارائه دادند، هرچند نمی توان ادعا کرد که این مسیر تا انتها سپری شده و به طرز شایسته ای حقش ادا شده است، بلکه باید گفت که بی تردید فلاسفه .و اندیشمندان، میراث عظیمی در تاریخ بشر به جا نهادند که این میراث در مباحث عقلی و عرفانی که همواره در ادوار گوناگون، حیات فکری بشر را غنی کرده است متجلی می شود. با نظر دقیق در فکر فلسفی اسلامی در خواهیم یافت که مطابق تقسیم فلسفه اسلامی به" الهیات به معنی الاعم" یا امور عامه و" الهیات بالمعنی الاخص" کانون مرکزی و محوری در این دو قسم، همانا معقولات ثانیه منطقی و فلسفی می باشد. هرچند فلاسفه معتقدند تفاوت ذهن بشر از سایر موجودات در ادراک کلیات است، اما بهتر است گفته شود که اهمیت فراوان ذهن و اندیشه انسانی در ادراک معقولات ثانیه نهفته است، زیرا تنها توسط آنها می توان قضایای ضروری را از مفاهیم کلی استنتاج نمود و با تشکیل قیاس به نتیجه رسید و معلوم جدیدی را کسب کرد و تنها با فکر منطقی، اندیشه فلسفی تضمین خواهد شد.

‹‹تسلیک النفس الی حظیرةالقدس››، کتابی کلامی است که در قرن هفتم توسط حسن بن یوسف المطهر الحلی ملقب به علامه حلی ( ف 726) تألیف گشته است. اثر مذکور مشتمل بر یک دوره کلام شیعی است که به روش منطقی و فلسفی و با رویکرد ارائه نظام کلام فلسفی، به تبیین و توضیح اهم نکات کلام شیعه مبادرت نموده است. ایجازگویی و گزیده نویسی در طرح اهم مسائل کلامی و اختلاط آن با مفاهیم فلسفی، گویای تبعیت مصنف از زبان و سبک خواجه نصیرالدین طوسی (ف 672) در تدوین ‹‹تجرید الاعتقاد›› است. نظر به اهمیت و ضرورت میراث مکتوب مسلمانان که حاصل بالندگی و پژوهشهای علمی آنان در راستای ترسیم اسلام ناب بوده است، اقدام به تصحیح و احیاء کتاب مذکور نموده و امیدواریم که در راستای وقوف بر سنن فکری پیشینیان و معرفی هویت فرهنگ و تمدن اسلامی گامی کوچک برداشته باشیم. اهمیت روشمند بودن ایجاب می کند طی مقدمه ای رویکردها سه گانه در خصوص مراجعه به میراث مکتب را مطرح ساخته و برترین آنها که در شأن جامعه اسلامی است، را معرفی نمائیم. شباهت فراوان این کتاب با ‹‹تجریدالاعتقاد›› ما را بر آن داشت که با استمداد از بررسی مقایسه ای این دو اثر، به انگیزه مؤلف در تآلیف آین کتاب واقف گردیم. تصحیح این کتاب بر اساس سه نسخه و به روش توأم صورت گرفته است که بر اساس آن نسخه ای قابل اعتماد و ارزشمند، اصل قرار گرفته و پس از مقایسه انتقادی نسخ. اصح عبارات گزینش می شود. یک نسخه از این کتاب در موزه بریتانیا- لندن و نسخه دیگر متعلق به کتابخانه آیه الله حکیم واقع در نجف و دیگری در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است. کتاب مذکور حاوی نکات مهم و ارزشمند کلامی به همراه ملاحظات انتقادی و تکمیلی بر آراء و اقوال متفکران فرق و مذاهب اسلامی است که جهت ترسیم فرهنگ غنی و مستدل شیعه و تعیین حدود و ثغور آن، تألیف گشته است. توجه به این اثر، وقوف بر سنن فکری گذشتگان را میسر ساخته و می تواند بهره های فراوانی در جهت بررسی سیر و تکامل و تطورات کلام اسلامی را به همراه داشته باشد.

چکیده حکیم ابو معین ناصرخسرو قبادیانی ملقب و متخلص به حجت ، یکی از داعیان اسماعیلی است که پس از گرایش به این مذهب به عنوان حجت جزیره خراسان به دعوت مردم به مذهب اسماعیلی و بیعت گرفتن از آن ها با خلفای فاطمی مصر مأمور شد . وی در فلسفه و حکمت شهرت بسیاری یافت و در جهت پیشبرد اهداف و مقاصد فاطمیان به نگارش دیدگاه های فلسفی و کلامی اسماعیلیه پرداخت . در این رساله سعی بر آن است تا محورهای جهان بینی ناصرخسرو مورد تبیین قرار گیرد . محورهای اصلی جهان بینی او خدا ، انسان و جهان است و به دنبال آن مباحث مربوط به نبوت ، امامت و معاد مطرح می گردد . در اندیشه او خداوند برتر از کلیه صفات مخلوقات ، اعم از ثبوتیه و سلبیه ، بوده و برتر از حدود فهم و درک بشری است . به همین دلیل برای آن که در امر آفرینش مشکل صدور کثیر از واحد پیش نیاید معتقد است که از فرمان و امر خدا عقل کل پدید آمد . سپس نفس کل توسط عقل از کلمه امر باری وجود یافت و از نفس کلی و به تأیید عقل ، طبیعت کل ، هیولا ، امهات و اجرام سماوی و موالید پدید آمد . صدور عقل کل از فرمان باری به طریق ابداع و صدور سایر موجودات که توسط عقل و نفس از امر به وجود آمده اند به طریق انبعاث است . لذا سرآغاز آفرینش در اندیشه او ابداع ، خلق لا من شیء ، است . مجموعه عالم در اندیشه او ابداعی است ؛ یعنی خداوند عالم را به یک کلمه و به صورت بالقوه در عقل کل آفرید و هر یک از این صور بالقوه به تدریج به فعلیت می رسند. در اندیشه او حق تبارک و تعالی صرفاً امر می کند و جهان به امر او موجود می شود . وی علاوه بر باری تعالی ، مبادی دیگری نیز برای جهان قائل است و آن عقل کل و نفس کل است که به منزله کارکنان حق تعالی هستند . عقل کل ، مبدَع نخست و علت العلل بوده و موصوف به صفات است . در واقع ناصرخسرو کلیه صفات را برای عقل کل اثبات می کند . نفس کل نیز در مرتبه پایین تر از عقل کل ، صانع عالم جسم است . غرض صانع از آفرینش عالم ، پدید آمدن انسانی است که همه افاضات عقل کل را به تمامی بپذیرد و بر تمامی خلق مسلط شود و وقتی چنین شخصی پدید آمد بساط عالم برچیده شده و قیامت برپا می شود و هر انسانی بر حسب اعمال خود ، مستحق ثواب یا عقاب می شود . البته این ثواب و عقاب در اندیشه او علمی است نه حسی ؛ زیرا در اندیشه او بازگشت نفس در قیامت به بدن دنیوی مستلزم تناسخ است .در نتیجه او منکر معاد جسمانی است و به همین دلیل متعلق ثواب و عقاب در اندیشه او نفس است . عقل جزئیه انسانی در اندیشه او پیامبر بالقوه (پیامبر درون) است که به یاری پیامبر بالفعل ، که وی از آن به ناطق تعبیر می کند ، به فعلیت می رسد . ناطق در هر عصری به تشریح و حفظ ظاهر شریعت می پردازد و وصی او به تأویل ظاهر شریعت می پردازد و امام پس از ناطق و وصی ، حافظ ظاهر و باطن شریعت است و به همین دلیل است که مرتبه امام در اندیشه او برتر از ناطق و وصی است .