آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

فلسفه پویشی، به معنای عام، شامل همه دیدگاه هایی است که اصالت را به تغییر و حرکت می دهند نه به سکون و ثبات. دانیل ا. دامبروفسکی استاد فلسفه در دانشگاه سیاتل آمریکا و نویسنده هفده کتاب و ده ها مقاله است. او در این کتاب به ذکر برداشت های مختلف افلاطون شناسان می پردازد و سپس با استناد به متن آثار افلاطون نظیر تیمائوس، سوفسطایی، مهمانی، مرد سیاسی، جمهوری و غیره و نیز آرای اندیشمندان پویشی ای چون وایتهد، هارتس هورن و دیگران نظرهای این گروه از مفسران افلاطونی را تحلیل و از آن ها دفاع می کند. نویسنده معتقد است که تفسیر پویشی از آرای افلاطون می تواند در مقابله با سوء فهمی که در خصوص نظر افلاطون درباره خدا نزد فیلسوفان و متألهان و دینداران ادیان ابراهیمی به طور کلی پدید آمده مفید باشد. وی اظهار می کند کامل ترین روایت فلسفه دین افلاطونی در محاورات پایانی افلاطون آمده است. در سراسر این کتاب دامبروفسکی سعی می کند که موضع هارتس هورن نسبت به افلاطون را با دقت هرچه بیشتر مورد توجه قرار دهد.

فلسفه پویشی، به معنای عام، شامل همه دیدگاه هایی است که اصالت را به تغییر و حرکت می دهند نه به سکون و ثبات. دانیل ا. دامبروفسکی استاد فلسفه در دانشگاه سیاتل آمریکا و نویسنده هفده کتاب و ده ها مقاله است. او در این کتاب به ذکر برداشت های مختلف افلاطون شناسان می پردازد و سپس با استناد به متن آثار افلاطون نظیر تیمائوس، سوفسطایی، مهمانی، مرد سیاسی، جمهوری و غیره و نیز آرای اندیشمندان پویشی ای چون وایتهد، هارتس هورن و دیگران نظرهای این گروه از مفسران افلاطونی را تحلیل و از آن ها دفاع می کند. نویسنده معتقد است که تفسیر پویشی از آرای افلاطون می تواند در مقابله با سوء فهمی که در خصوص نظر افلاطون درباره خدا نزد فیلسوفان و متألهان و دینداران ادیان ابراهیمی به طور کلی پدید آمده مفید باشد. وی اظهار می کند کامل ترین روایت فلسفه دین افلاطونی در محاورات پایانی افلاطون آمده است. در سراسر این کتاب دامبروفسکی سعی می کند که موضع هارتس هورن نسبت به افلاطون را با دقت هرچه بیشتر مورد توجه قرار دهد.

آیا وظیفه ی هنر نمایش حقیقت نیکی و زیبایی است یا رسالت دیگری دارد؟ میشائیل هاوس کلر در این کتاب مهم ترین مواضع زیباشناسی را از عهد باستان تا روزگار ما در مقالاتی کوتاه و با نثری روشن و درخشان توضیح می دهد. کتاب حاضر تاریخ مختصر زیباشناسی است موجز نوآورانه و قابل فهم برای همه.

آیا وظیفه ی هنر نمایش حقیقت نیکی و زیبایی است یا رسالت دیگری دارد؟ میشائیل هاوس کلر در این کتاب مهم ترین مواضع زیباشناسی را از عهد باستان تا روزگار ما در مقالاتی کوتاه و با نثری روشن و درخشان توضیح می دهد. کتاب حاضر تاریخ مختصر زیباشناسی است موجز نوآورانه و قابل فهم برای همه.

دیدگاهی که در کتاب “به در آمدن از غار افلاطون” مطرح شده، بسیار جاه طلبانه است. وظیفه ای که در “مشاوره ی فلسفی،کاربست فلسفی و خوددگرگون سازی” برای فلسفه در نظر گرفته شده، متحول ساختن زندگی ما و ارتقا بخشیدن به آن، موازی با عقاید تعدادی از مهم ترین فلاسفه ی تمام دوران ها نظیر افلاطون، مارکوس اورلیوس، روسو، نیچه و چندین فیلسوف دیگر می باشد. همانطور که از عنوان پیداست، نقش فلسفه، کمک به پی بردن و دیدن غار باریکی است که در آن اسیر شده ایم و فلسفه ما را “به در آمدن از غار افلاطون” و حرکت به سمت افق های بزرگ تر و غنی تری از حیات انسانی دعوت می کند.”ران لاهاو”، هم از نظر تئوری و هم عملی به مباحثه می پردازد و به ما می آموزد که چطور این دستورالعمل ها را در عرصه های زندگی با “مشاوره ی فلسفی،کاربست فلسفی و خوددگرگون سازی” به کار ببریم. در مقیاس نظری، مفاهیمی کلی از زندگی روزمره و محدودیت های آن و قدرت فلسفی سازی و خوددگرگون سازی مطرح می شود. در مقیاس عملی، با معرفی تعداد زیادی از موارد مطالعه شده، همان ایده ها را با روشی محکم و قابل درک ارائه می کند. به طور کلی کتاب “به در آمدن از غار افلاطون” اثر “ران لاهاو”، راهنمایی کامل برای علاقمندان به فلسفه ی کاربردی، چه برای افراد تازه کار و چه برای فلاسفه ی باتجربه می باشد.

دیدگاهی که در کتاب “به در آمدن از غار افلاطون” مطرح شده، بسیار جاه طلبانه است. وظیفه ای که در “مشاوره ی فلسفی،کاربست فلسفی و خوددگرگون سازی” برای فلسفه در نظر گرفته شده، متحول ساختن زندگی ما و ارتقا بخشیدن به آن، موازی با عقاید تعدادی از مهم ترین فلاسفه ی تمام دوران ها نظیر افلاطون، مارکوس اورلیوس، روسو، نیچه و چندین فیلسوف دیگر می باشد. همانطور که از عنوان پیداست، نقش فلسفه، کمک به پی بردن و دیدن غار باریکی است که در آن اسیر شده ایم و فلسفه ما را “به در آمدن از غار افلاطون” و حرکت به سمت افق های بزرگ تر و غنی تری از حیات انسانی دعوت می کند.”ران لاهاو”، هم از نظر تئوری و هم عملی به مباحثه می پردازد و به ما می آموزد که چطور این دستورالعمل ها را در عرصه های زندگی با “مشاوره ی فلسفی،کاربست فلسفی و خوددگرگون سازی” به کار ببریم. در مقیاس نظری، مفاهیمی کلی از زندگی روزمره و محدودیت های آن و قدرت فلسفی سازی و خوددگرگون سازی مطرح می شود. در مقیاس عملی، با معرفی تعداد زیادی از موارد مطالعه شده، همان ایده ها را با روشی محکم و قابل درک ارائه می کند. به طور کلی کتاب “به در آمدن از غار افلاطون” اثر “ران لاهاو”، راهنمایی کامل برای علاقمندان به فلسفه ی کاربردی، چه برای افراد تازه کار و چه برای فلاسفه ی باتجربه می باشد.

در این مقاله به کارکرد تخیلی، نمادین و امر واقعی به عنوان مقولات اصلی اندیشة لکان پرداخته می­شود که با بسط منطقی روانکاوی فروید حاصل شده است و نهایتاً با استفاده از شبکة مفهومی فرویدی-لکانی، ریشه­های شکل­گیری متافیزیک افلاطون بررسی خواهد شد. نتیجه قهری فلسفة وحدت­انگارانة پارمنیدس، سکوت و لازمة صیرورت­انگاری هراکلیتوس، پُرگویی است و چه بسا مرگ سقراط به واسطة بی­اعتنایی اهل وحدت به مسائل اجتماعی و ژاژخایی بی­اساس اهل کثرت باشد. طبق تفسیر فرویدی-لکانی قاعدتاً فلسفة پارمنیدس به خاطر پرداختن به ایده، منطبق بر عملکرد نمادین و فلسفة هراکلیتوس به خاطر توجه به ادراکات حسی با کارکرد تخیلی روان همخوانی دارد ولی طبق تفسیر افلاطونی استغراق در وحدت در عین نمادین بودن فعالیتی ایستا است و توجة صرف به کثرت هم در عین تخیلی بودن به نوعی پویایی بی­بنیان می­انجامد. افلاطون از کلیت و ضرورت ایده برای مقیّد کردن فرانمود شیئی استفاده می­کند و از این طریق خشونت نهفته در کارکرد تخیلی را با روحیة حقیقت­جویی در بازی ایده­ها یا دالّ­ها استعلا می­بخشد.

گرچه افلاطون همواره در تاریخِ فلسفه محترم بوده، روندِ کلّیِ فلسفه تا ابتدای دورانِ مدرن ارسطویی است. حتی نوافلاطونیان نیز، به استثنای فلوطین، کمابیش به شیوه‌ ارسطویی می‌نوشتند و نوشته‌های او را بیش از افلاطون تفسیر کرده‌اند. میزانِ اطلاعِ فیلسوفان از افلاطونِ اصیل یا تاریخی نیز بسیار اندک بود؛ نه تنها نوشته‌های افلاطون از گذرگاهِ نوافلاطونیان به ایشان رسیده و از اینها هم ترجمه‌های کمی در دسترس بود، که حتی شیوه‌ فهمِ افلاطون نیز نوافلاطونی بود. فیچینوِ نخستین کسی بود که در دورانِ رنسانس برای احیای افلاطون کوشید. با این حال کوششِ او اثرِ تفسیری چندانی نداشت. احیای واقعیِ افلاطون در قرنِ هجدهم و آلمان رخ داد. درباره این نوزایی اطلاعِ چندانی در زبانِ فارسی وجود ندارد، تنها ممکن است بدانیم که شلایرماخر نیز از کسانی بود که به ترجمه‌ افلاطون دست زدند. امّا اینکه از فیچینو تا شلایرماخر چه بر سرِ افلاطون‌پژوهی آمد دانسته نیست. حتّی آگاهیِ اندکی در دست است درباره‌ جایگاهِ واقعیِ شلایرماخر در افلاطون‌پژوهی و اینکه چه فرآیندی به افلاطونِ شلایرماخر انجامید. مقاله‌ حاضر به موضوعِ افلاطون‌پژوهی تا دورانِ افلاطون‌شناسانِ رمانتیک می‌پردازد. با عزیمت از این برداشت که اندیشه‌های نابِ فلسفی در خلاء زاده نمی‌شوند، بلکه مرهونِ زمانه خود‌اند، می‌کوشیم به بررسیِ نخستین آغازگاه‌های افلاطون‌پژوهی بپردازیم؛ به کسانی که میراثِ مساعی‌شان سنگِ بنایِ افلاطون‌پژوهیِ مدرن شد. درینجا سیرِ افلاطون‌پژوهی تا روزگارِ رمانتیک‌ها را بررسی خواهیم کرد و می‌کوشیم ببینیم چه چیزهایی تفسیرِ مدرن‌ها یا مدرن‌های متقدّم را از تفسیرهای سنّتی متمایز کرده است و چه عزیمت‌گاه‌هایی شکل‌دهنده افلاطون‌پژوهیِ مدرن بوده است.