آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این نشست بدون حضور مخاطب و در صفحه اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به آدرس ketabofarhang@ بصورت زنده پخش شد. لازم بذکر است کلیه نشست‌ها و درس‌گفتارهای مرکز فرهنگی شهرکتاب بدون حضور مخاطب و بصورت مجازی برگزار می‌شود.

پاسخ به این پرسش که متفکرین سده‌های پیشین چه اهمیتی برای زندگی ما دارند، منوط به پاسخ به این پرسش است که چه پاسخی برای پرسش‌هایی دارند که ما در دنیای امروز با آنها دست و پنجه نرم می‌کنیم‌. پرسش از «معنای زندگی» یکی از پرسش‌هایی است که در زمانه‌ی ما از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این درس گفتار تلاش می‌کنیم دریابیم از منظر ابن سینا، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین متفکرین جهان در سده‌های میانه، چه پاسخی می‌توان به این پرسش داد‌.

انسان است که از هستی می‌پرسد و راه می‌جوید. فلسفه پرسش از هستی است که امری مشترک میانِ تمام هستندگان، و بُنیانِ بودن و دانستن است. اما ما چگونه به چنین موضوعی راه می­بریم اگر این خودِ هستی است که امکانِ اندیشه و آگاهی است؟ اساسا، فلسفه همنشینی با هستی در مقام خودآگاهی است. این همنشینی تکین است. پس فلسفه عمومیت تکین­ شده، و تکینگی عمومیت­ یافته است. فیلسوف در مقامِ خودآگاهی­ اش تمام آگاهی را مشاهده کرده و فهم هستی را به تمامیت می‌رساند. پس، او از آن­چه پیشینیان­ اش گفته­ اند فراتر می­رود، اما در عین حال، آن­چه را در مرافقت هستی یافته ازآن همگان می­ شمارد. ابن­ سینا در منطق­ المشرقیین می­ نویسد: «ما این کتاب را جز برای خودمان ننگاشته‌ایم؛ و مقصود از خودِ ما همانا کسانی‌اند که در جایگاه و نظرگاه ما بایستند». خواهیم کوشید طی یک درس گفتار در جایگاه و نظرگاه شیخ­ الرئیس بایستیم.

چه‌بسا مساله مرگ، انضمامی‌ترین مساله فلسفی باشد. مرگ همچون خود زندگی پیش‌روی هر انسانی است و با زندگی‌اش قرین است. همین‌که انسانی متولد شد، آن‌قدر از زندگی بهره‌ دارد که بمیرد چنان‌که می‌میرد. مرگ مانند زندگی حضور همه جایی دارد تا محدودیت وجودی آدمی را به او گوشزد کند‌. مرگ، پایان‌بخش آرزوها و نهایت هر بیم و امیدی است. با این ‌همه، انسان که رو به زندگانی دارد، مرگ را نادیده می‌گیرد و می‌کوشد تا آن را نفی کند، می‌توان این کوشش را در یکایک کنش‌های او به نظاره نشست که برای رهایی از هر آنچه که زندگی اش را تهدید می کند تکاپوی دائمی می کند. اما مرگ قابل انکار نیست؛ و انسان موجودی رو به مرگ است. به تعبیر ابن سینا: آدمی زنده آگاه و میراست. حیوانات به دنیا می آیند، زندگی می‌کنند و می‌میرند. اما فقط آدمی است که مرگ را می‌داند و به آن می‌اندیشد. پس فقط اوست که از مرگ می‌هراسد و پروای آن را دارد. بنیان این هراس و پروا چیست؟ پاسخ این پرسش از زبان حکیم و طبیب مسلمان، ابوعلی سینا، موضوع گفتگوی نشست پیش رو خواهد بود؛ اما از آنجا که گفتگو در باب هر مساله ای می تواند خود از جمله راهکارهای کاهش رنج ها و دردهای بر آمده از آن باشد پس این گفت و گو حتی اگر نتواند تقریر حقیقت باشد، چه بسا لااقل تقلیل مرارت باشد.

رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام فى مقولات شيخ الرئيس، رساله‌اى است منسوب به ابن سينا، به زبان عربى و در موضوع وجود كلى طبيعى. مؤلف، در اين رساله به نقد نظريه دانشمندى همدانى درباره وجود خارجى كلى طبيعى و پاره‌اى از مسائل ديگر پرداخته و آن را براى دانشمندان بغداد ارسال نموده تا در مورد آن اظهار نظر نمايند. مؤلف، در مقدمه، از دانشمندان بغدادى مى‌خواهد كه درباره اختلاف نظر وى با دانشمند همدانى، اظهار نظر نموده و مشخص نمايند كه كدام‌يك از آن دو بر حق يا بر باطل يا دچار غفلت و قصورند. در ادامه، نظريات دانشمند همدانى را نقل مى‌كند و به نقد آنها مى‌پردازد؛ به عنوان نمونه، خلاصه يكى از نظريات وى چنين است: در جهان هستى، انسانيت واحدى وجود دارد كه عينا مقارن با عوارضى است كه زيد قائم به آنهاست؛ اين انسانيت واحد همراه با اين عوارض، غير از همين انسانيت است همراه با عوارض ديگر. اين موجود واحد خود تغييرناپذير است و زمانى كه زيد مى‌ميرد، تنها عوارض مخصوص به زيد، از آن موجود واحد جدا مى‌گردد... صورتى كه در آينه نقش مى‌بندد، عينا همان صورتى است كه در چهره زيد آشكار مى‌باشد؛ نه چيزى ديگر مثل آن... در برابر وى، مؤلف، مى‌فرمايد: انسانيت واحد، كثير است؛ نه ذاتى واحد و اين كثرت به اعتبار اضافات گوناگون نيست، بلكه ذات انسانيتى كه مقارن با خواص زيد است غير از ذات انسانيتى است كه همراه با خواص عمرو مى‌باشد...