چکیده :
مصلحالدین لاری، فیلسوف و تاریخنگار قرن دهم هجری/ شانزدهم میلادی است که زندگی خود را در سه قلمرو تاریخی و جغرافیایی صفوی در ایران، گورکانی در هند، و عثمانی در آسیای صغیر سپری کرد.
این تجربۀ زیسته، رهاورد فرهنگی و اجتماعی به همراه داشت که میتوان پیامدهای آن را در نگارشهای لاری دنبال کرد.
یکی از آثار مهم حکیم لاری اثری است با عنوان أنموذج العلوم که بهصورت مستقل دو نسخه از آن در کتابخانههای ترکیه شناسایی شده است.
نیز سه نسخه برگرفته از این اثر با عنوان رسالة فی بحث الحرکة در کتابخانههای ایران، آلمان و ترکیه نگهداری میشود.
رسالة فی بحث الحرکة لاری دوازدهمین بخش از رساله أنموذج العلوم است که لاری آن را در بیست و یک بحث تنظیم کرده است و مسائلی از علوم نقلی و علوم عقلی را در آن گنجانده است.
رهیافت انتقادی لاری در این اثر بهگونهای است که ارزش فلسفی این اثر هنوز پس از چهار قرن در روزگار ما از اهمیّت برخوردار است.
ارسطو، فارابی، ابن سینا، سهروردی، قوشچی و دوانی در زمرۀ اندیشمندانی هستند که لاری در نگارش خود به بررسی آراء آنها پرداخته است.
لاری در این اثر با دوانی هماوردی کرده است و در پرتو انتقاد از دوانی، نگرش فلسفی خود را بیان میکند.
در این اثر این مباحث بررسی شده است: تعریف حرکت، اجزاء حرکت، حرکت و زمان، آن سیّال، امور غیر متناهی و امور متعدّد، حرکت به دو معنی توسّط و قطع، توارد افراد مقوله، حرکت در کمّ، تکاثف و نموّ، متّصل واحد، واحد طبیعی، وحدت جسم، طبیعت جسم، فرد به مثابه امر معیّن، و شخص.
ḥakīm muṣliḥ al-dīn lārī (979/80 ah/ 1572 ce) was a 10th ah/16th century ad philosopher and historian.
his extensive travels across the safavid realms in iran, the gurkan domains in india, and the ottoman territories in asia minor provided him with a profound cross-cultural perspective, deeply influencing his philosophical thought.
as for the life of ḥakīm lārī, a paucity of extensive biographical information has confined contemporary research to a scant collection of extant writings.
born in the southern city of lār in 890 ah/1510 ce, lārī's contributions to philosophy, astronomy, and history are noteworthy.
this cross-cultural experience profoundly impacted his philosophical thought, as evidenced in his writings.
lārī's intellectual formation was shaped by the teachings of ghiyāth al-dīn manṣūr dashtakī (948 ah/1541 ce), son of sayyid ṣadr-al-dīn dashtakī (903 ah/1498 ce), and kamāl al-dīn lārī (10th century ah/16th century ce), a student of jalāl al-dīn davānī.
one of lārī's notable works, the the paradigm of the sciences (unmūdhaj al-ʿulūm), has been identified in two complete manuscripts in two turkish libraries.
additionally, three copies of an excerpt from this work, titled "on the discussion of the motion" (fī bahth al-ḥaraka), are preserved in libraries across iran, germany, and turkey.
his "on the discussion of the motion" is the twelfth part of the treatise the paradigm of the sciences, a comprehensive work encompassing both rational and traditional sciences, organized into twenty-one discussions.
lārī's critical approach in this work imbues it with enduring philosophical value.
he engaged with the thoughts of prominent thinkers across the ages, including aristotle (322 bce), fārābī (339 ah/ 950 ce), avicenna (428 ah/1037 ce), suhrawardī (587 ah/ 1191 ce), qūshchī (878 ah/1474 ce), and davānī (908 ah/ 1502 ce).
in this work, lārī establishes himself as a peer to davānī through a philosophical dialogue with his criticisms.
this work is concerned with a definition of motion, the elements of defining motion and the intimate relationship of motion to time.
it examines the fluid nature of the present now (flowing now), the distinction between finite and infinite entities, and two meanings of motion: instantaneous (ḥaraka tawassuṭiyya) and continuous (ḥaraka qaṭ'iyya).
it also explores a particular kind of motion in a category, including motion in quantity, condensation, and growth.
the connectedness of the unit and the notion of a natural unit are carefully examined, as are the nature of a physical body, the singularity of a certain thing, and the notion of an individual entity.
the methodology employed in editing the text adhered to the following principles: precedence of date, textual completeness, lexical and philosophical aspects, modern standard arabic readability, middle arabic variants, and elimination of unnecessary orthographic differences.
this approach ensured that the text's integrity was preserved while enhancing its accessibility to a modern audience.
نویسنده :
محمد جواد اسماعیلی
منبع اصلی :
https://jop.ut.ac.ir/article_91367_393e36859f3d6ccc01f47706ae19a1b2.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(فلسفه (دانشگاه تهران)- سال 1402- دوره 21- شماره 1- از صفحه 59 تا 82)
یادداشت :
کلیدواژهها
مصلحالدین لاری أنموذج العلوم ابن سینا الشفاء حرکت حیث التفاتی آن سیّال
کلیدواژهها [English]
Muṣliḥ al-Dīn Lārī The Paradigms of the Sciences (Unmūdhaj al-ʿulūm) Avicenna The Healing (al-shifāʾ) Motion Intentionality Flowing Now