چکیده :
ترجمه ماشینی :
از 60000 مطالعه علمی درباره زندگی عیسی که در قرن نوزدهم ظاهر شد، یکی از غیرعادی‌ترین و جذاب‌ترین آنها «دجال» فریدریش نیچه بود.
متأسفانه، تعدادی از عوامل با هم ترکیب می شوند تا عملاً اطمینان حاصل کنند که تأملات نیچه نه تنها در مورد عیسی، بلکه در مورد سنت پل و اولین جامعه مسیحی، توجهی را که شایسته آن است دریافت نکرده است.
واژگانی که نیچه در رفتارش با قهرمانان اصلی مسیحیت به کار می‌برد، اغلب آنقدر عمداً تقابل‌آمیز است که بی‌اهمیت است، در حالی که کل روش‌شناسی او بسیار غیرمتعارف است.
او بارها اعلام می‌کند که آنچه پیش می‌برد یک تحلیل فلسفی سنتی نیست، بلکه اولین «روانشناسی» مسیحیت و بازیگران کلیدی آن است.
در حالی که فروید به زودی "تاریخ روانی" روانکاوانه را رایج کرد - جایی که محقق اظهارات و تجربیات زندگی یک فرد مشهور را مطالعه می کند و فرضیه هایی را در مورد ذهن و انگیزه احتمالی آن شخص ارائه می دهد - چنین تلاش هایی در دهه 1880 تقریباً بی سابقه بود.
هدف پژوهش حاضر سه گانه است.
اول، نظم بخشیدن به تأملات پراکنده نیچه در مورد شخصیت های مسئول تولد مسیحیت.
دوم، نگاهی به واقعیت فکری «پشت» اظهارات عمداً تقابلی نیچه در مورد قهرمانان اصلی مسیحیت اولیه.
و ثالثاً، به سادگی این ادعای اصلی نیچه را جدی بگیریم که آنچه او در واقع پیش می برد روانشناسی مسیحیت است.
آنچه ما کشف می کنیم این است که تاملات نیچه در مورد عیسی، پولس و اولین مسیحیان، به طور انبوه و به تعبیر خود (روانی-تاریخی) در نظر گرفته شده، در واقع توجه فیلسوفان را ایجاب می کند.
(1) آنها بخش قابل توجهی از فلسفه دین به شدت اصیل و عمیقاً «روان شناختی» را تشکیل می دهند.
(2) آنها به طور معمول به عنوان مقدمه برای بحث در مورد موضوعاتی که به طور سنتی مورد علاقه فیلسوفان هستند (عشق، اخلاق، قدرت، و غیره) خدمت می کنند.
(3) و سرانجام، مانند رفتارهای مشابه او با سقراط، شوپنهاور و واگنر، با مطالعه دقیقاً آنچه نیچه در زندگی و پیام عیسی جشن می گیرد، انتقاد می کند و اغلب با آن «همذات پنداری می کند» و غیره.
با حمله خشونت آمیز در مورد سنت پل، بینش واقعی از ذهن و فلسفه یکی از اصیل ترین متفکران قرن نوزدهم به دست می آید.
of the 60,000 scholarly studies of the life of jesus that appeared in the 19th century, one of the most unusual and fascinating was friedrich nietzsche's 'the antichrist'.
unfortunately, a number of factors combine to virtually ensure that nietzsche's reflections not only on jesus, but on st.
paul and the earliest christian community, have not received the attention they deserve.
the vocabulary nietzsche employs in his treatment of christianity's principal protagonists is very often so deliberately confrontational as to be off-putting, while his entire methodology is highly unorthodox.
he repeatedly announces that what he is advancing is not a traditional philosophical analysis, but the first 'psychology' of christianity and its key players.
while freud would soon popularize the psychoanalytic ' psycho-history' – where the researcher studies a famous individual's statements and life-experience and advances hypotheses concerning that person's mind and possible motivation – such endeavors were virtually unheard of in the 1880's.
the objective of the present study is three-fold.
first, to bring order to nietzsche's scattered reflections on the personalities responsible for the birth of christianity.
second, to look at the intellectual reality ' behind' nietzsche's deliberately confrontational remarks concerning early christianity's principal protagonists.
and thirdly, to simply take seriously nietzsche's cardinal claim that what he in fact is advancing is a psychology of christianity.
what we discover is that considered 'en masse' and on their own (psycho-historical) terms, nietzsche's reflections on jesus, paul, and the first christians do indeed warrant attention from philosophers.
(1) they constitute a sizable portion of an aggressively original, profoundly ' psychological' philosophy of religion.
(2) they routinely serve as entrees for discussions of topics traditionally of great interest to philosophers (love, morality, power, etc.).
(3) and lastly, as is the case with his similar treatments of socrates, schopenhauer, and wagner, by studying exactly what it is that nietzsche celebrates, criticizes, and often 'identifies with' in the life and message of jesus, and so violently attacks in the case of st.
paul, one is afforded real insight into the mind and the philosophy of one of the 19th century's most original thinkers.