چراخداوند تبارک و تعالی بین اولیاء و دیگر بندگانش فرق قائل شده است و این فرق قبل از تولد یا از بدوتولد مشخص است گاهی در جواب گفته می شود که این مسئله بسته به علم الهی دارد مانند یک معلم که می داند کدام شاگرد خوب است و کدام شاگرد خوب نیست و در نمره آخر سال این دانش آموز تآثیری ندارد لکن در اینجا خداوند از اول بین بندگان و اولیاء خود فرق قائل شده است و بین آنها و دیگران تفاوت گذارده است مانند عیسی، موسی، پیامبر اسلام، امام حسین، حضرت زهرا و دیگر اولیاء که اکثراً در تاریخ آمده است و مشخص است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

چراخداوند تبارک و تعالی بین اولیاء و دیگر بندگانش فرق قائل شده است و این فرق قبل از تولد یا از بدوتولد مشخص است گاهی در جواب گفته می شود که این مسئله بسته به علم الهی دارد مانند یک معلم که می داند کدام شاگرد خوب است و کدام شاگرد خوب نیست و در نمره آخر سال این دانش آموز تآثیری ندارد لکن در اینجا خداوند از اول بین بندگان و اولیاء خود فرق قائل شده است و بین آنها و دیگران تفاوت گذارده است مانند عیسی، موسی، پیامبر اسلام، امام حسین، حضرت زهرا و دیگر اولیاء که اکثراً در تاریخ آمده است و مشخص است؟

اين سؤال در ذهن شما هست که آيا پيامبر قبل از خلقتشان پيامبر بودند واين كمالات ومقامات را داشتند وبا همين مقامات و كمالات جبراً به اين دنيا آمدند؟ پس خداوند پيامبر را پيامبر آفريده است واگر حسني و وصفي است اكتسابي نيست.پاسخ آن است که : 1- علم خداوند از ازل تا ابد واز ابتدا تا انتها به تمام ابعاد وحيثيات وجود و زندگي انسانهاست يعني كدام عمل ماست كه خداوند سبحان قبل از خلق ما نداند؟. تمام آنچه كه ما عمل خواهيم كرد - ازنعمتهاي اواستفاده مي كنيم يا استفاده نمي كنيم، شاكر نعمتيم يا كافر نعمتيم- خداوند مي داند. بعنوان مثال يك پدري قابليت وتوانائيهاي فرزندانش را مي شناسد. مي داند که دراين بازارامروز دنيا اگر به اين فرزند 10 ميليون بدهد به 6 ماه نمي كشد که اين سرمايه را ازبين مي برد اما اگراين 10 ميليون را به فرزند ديگرش بدهد اين فرزند طوري عمل مي كند که در پايان سال منافع اين پول را به پدر بر مي گرداند. پدرعاقل به کداميک ازاينها اين 10 ميليون را خواهد داد ؟ اينکه انسانها ازنعمتهائي که خداوند به آنها مي دهد درظرف وجودي خودشان دردنيا چگونه استفاده مي کنند درعلم الهي مشخص است. براي ذات باريتعالي معلوم است که موقعيت وامكاناتي كه به پيامبر اسلام مي دهد اگر اينها را به فرد ديگري همزمان ومقارن با پيامبر بدهد آنها را ضايع خواهد کرد ، آن موقعيت وتوانايي كه به علي بن ابيطالب مي دهد اگر به عقيل بن ابيطالب بدهد عقيل نعمت خدا را ضايع مي كند ومانند علي (ع) از نعمت خدا قدرداني ندارد. لذا خداوند اين نعمت را به علي مي دهد وبه عقيل به مقدار توان وبه آن مقداري که نعمت خدا را ضايع نمي كند نعمت مي دهد. خداوندي که مي داند وحکيمانه علم دارد به اينکه انسانها در ظرف زندگي دنيا با مواهب ونعمتهاي اوچه مي كنند، جايگاههاي خطير ونعمتهاي درشت وموقعيتهاي عظيم را به بندگاني مي دهد كه بتوانند از پس اين مسؤليت هاي بزرگ برآيند. بنابراين روشن است كه اين عين عدالت الهي وعين لطف خداوند است كه اين بار رسالت به دوش ما قرار داده نشود. خداوند اين بار رسالت را به دوش كسي قرار مي دهد كه بتواند به منزل برساند وتعهدش را به بشر انجام دهد. اين عين عدل خداوند است كه زحمات اين ناصحان و صالحان به بار بنشيند وجامعه بشري ازاين الگوهاي انساني استفاده كند. پس هيچ ترديدي نيست که اگرآن توجهي كه خداوند به پيامبر اسلام كرد به ما مي كرد ما توانايي پيامبرشدن را نداشتيم يعني قدرت استفاده ازآن مواهب را در وجود خودمان بكار نمي بستيم و توليد نمي كرديم. حتي رسيدن به مقامي پائين ترازمقام انبياء و اولياء هم براي ما مقدورنيست. خيلي از انسانهايي كه موقعيت وكمالاتي دارند ومي توانند حرف دل شما را بخوانند ، وقتي گوشي تلفن را برمي دارند مي فهمند پشت خط كيست و مي دانند سؤالش چيست؟ از بندگان خدا کساني هستند كه اين حالات را دارند- اينها قصه وافسانه نيست ،البته ممكن است اين حالت هميشه نباشد وممکن است هميشه باشد- اين مقام تاحدي براي همه قابل دستيابي است اما ما كارهاي آنها را انجام نمي دهيم لذا اين موهبت ها دردل ما نمي جوشد وخداوند هم اين نگاهها را به ما نمي كند ، زيرا نعمتهاي الهي را ضايع مي كنيم پس چرا لطفي بكنند كه ضايع شود. اين مسئله تا اين حد براي ما قابل درک وفهم است. بالاترازاين مقام ، مقام نبوت وامامت و وصايت است . پس اين نكته خيلي مهمي است. 2- پنجاه درصد بعدي آن طرف قضيه است . اگرگفته شود خداوند بين ما وپيامبرتفاوت قائل شده است آيا توقع، جايگاه و حسابي كه پيامبر اسلام دارد من وشما داريم؟ ما با همين خوردن و نوشيدن وزندگي كردن وكمي حلال و حرام الهي را رعايت كردن ان شاء الله به بهشت خواهيم رفت اما پيامبر هم با همين كارها به بهشت مي رود؟ « وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ – حاقه 44»( اگركمي خلاف درکلام پيامبرباشد شاهرگ گردنش راقطع مي كنيم) اين حساسيت درقبال پيامبر وجود دارد. اگرامام علي بخواهد مثل ديگر انسانها زندگي كند نمي تواند آن كاري و نقشي كه در جامعه بشري بايد ايفاد كند به انجام رساند . پس تفاوت وجود دارد اما توقع و جايگاه وحساب آنها درنزد خدا چيست و توقع و جايگاه وحساب ما كدام است ؟ بنابراين درهمين جا نيزعين عدالت مشاهده مي شود. 3- چه ايرادي دارد كه خداوند يك گروه وعده معدودي از انسانها را به عنوان نماد خلقت به آدميان نشان دهد. همانطورکه خداوند آن روز درپاسخ به ملائكه که گفتند:) انسانها خونريزي وفساد مي کنند) گفت: « قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ – بقره 30»( من چيزها مي دانم که شما نمي دانيد) به انسانها نيزبگويد که اينها انسان كامل وخليفه خدا هستند . اينها نمونه هايي هستند که انسانها مي توانند خودشان را به اين نمونه ها نزديك كنند. اينها نمادهاي نمايشي آفرينش باشند كه انسانها راه را بگيرند و به سوي اينها حركت كنند . اميرالمؤمنين درنامه 45 نهج البلاغه فرمود : «انکم لاتقدرون علي ذالک»(شما قدرت آن را نداريد که مثل من علي زندگي كنيد) «ولکن اعينوني بورع واجتهاد وعفت وسداد» (اما با چهار كار مي توانيد علي وار بشويد وبه طرف من بيائيد). اينها نمونه هاي عالي خلقت هستند و ازاين راهکارها مي توان به اين نمونه ها نزديك شد. پس اين مسئله هيچ منافاتي با عدالت الهي ندارد.

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور