شبى كه حضرت على(ع) در جاى پيامبر(ص) خوابيد، چه نام دارد و آيه اى كه در اين باره نازل شد، كدام است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

شبى كه حضرت على(ع) در جاى پيامبر(ص) خوابيد، چه نام دارد و آيه اى كه در اين باره نازل شد، كدام است؟

از جمله افتخارات حضرت على(عليه السلام)، اين است كه جان خويش را در طبق اخلاص نهاد و خود را فداى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) نمود. اين در حالى بود كه چندين شمشير آخته در انتظار او بود و با مرگ فاصله اى نداشت. به پاسِ چنين ايثارى، خداوند با نزول آيه اى، آن حضرت را ستود. ماجراى آن حادثه معروف و شب تاريخى، به اختصار چنين است :

موفقيت هاى چشمگير رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در 13 سال نشر وگسترش اسلام در مكه، باعث نگرانى شديد قريش شده، منافع و هستى آنان را در معرض فنا قرار داده بود. پايگاه قابل توجه مسلمانان در مدينه و اعلان حمايت مردم مدينه از رسول خدا (صلى الله عليه وآله)، نشانه بارزى بر اين تهديد بود . سران قريش در ربيع الاول سيزدهم بعثت، در محلى به نام « دارالندوه» ـ خانه يكى از نياكان رسول خدا، به نام قصى بن كلاب ـ جمع شدند تا درباره نحوه برخورد با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و پيشگيرى از گسترش اسلام سخن بگويند. در آن جلسه، پيشنهادهاى بسيارى ردّ و بدل شد; تا آن كه ابوجهل گفت : «از هر عشيره اى يك نفر گرد آيد و همگى محمد را بكشند. وقتى اين گونه عمل شود، بنى هاشم توانايى برخورد با همه قريش را از دست مى دهند». در نهايت، اين رأى پذيرفته شد و 40 فرد مسلح از قبايل مختلف آماده انجام نقشه شيطانى خود شدند. خداى سبحان، رسول خود را از طريق وحى از اين موضوع آگاه ساخت.

قرآن در اين باره مى فرمايد: (و اذ يمكر بك الذين كفروا ليثبتوك او يقتلوك او يخرجوك و يمكرون و يمكر الله و الله خير الماكرين); «ـ به خاطر آور ـ هنگامى را كه كافران نقشه مى كشيدند تا تو را به زندان بيفكنند يا به قتل برسانند و يا ـ از مكه ـ خارج سازند و آن ها مكر مى كنند و خدا هم ـ با آنان ـ مكر مى كند و خداوند بهترين مكر كنندگان است».

وقتى رسول الله (صلى الله عليه وآله) از نقشه آنان آگاه شد، به سوى مدينه روان گشت. آن حضرت هنگام خروج از منزل، آيه معروف (و جَعَلنا من بَين ايديهم سداً و من خلفهم سداً فاغشيناهم فهم لا يبصرونَ) را قرائت فرمود و احدى او را نديد. آن حضرت پيش از خروج، به حضرت على (عليه السلام) فرمان داد شب را در بستر ايشان بخوابد. ايثار و از جان گذشتگى خالصانه على (عليه السلام) باعث شد كه اين آيه در ستايش او نازل گردد: (و من الناس من يشترى نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤوف بالعباد); «و از ميان مردم، كسى است كه جان خود را براى كسب خشنودى خدا فدا مى كند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است».

على(عليه السلام) در آن شب، كه معروف به «ليلة المبيت» است، در بستر پيامبر(صلى الله عليه وآله) خوابيد. جبرئيل پيش سر و ميكائيل كنار پاى مقدس ايشان ايستاد. جبرئيل ندا در داد: «آفرين و درود بر تو اى فرزند ابوطالب، خدا به تو، بر ملائكه افتخار و مباهات مى كند».[1]

موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی