نظر اهل سنت در مورد عصمت پیامبر (ص)، در غیر مورد تلقّی و ابلاغ وحی چیست؟ | کتابخانه مجازی الفبا

ادله عقلی و نقلی بر معصومیت پیامبر اسلام (ص) در غیر مورد تلقی وحی و ابلاغ آن چیست؟ (از منابع اهل سنت)

آن چه مسلم است، این است که عصمت پیامبر (ص) در مقام دریافت و ابلاغ وحی، مورد اتفاق همه مذاهب اسلام است، اما عصمت پیامبر در تمام عمر و زندگی مورد اختلاف است. با توجه به عقاید اهل سنت که از منابع معتبرشان استفاده می شود، باید گفت در مورد پرسش شما یعنی مورد غیر از دریافت و ابلاغ آن، اهل سنت قائل به عصمت پیامبر نیستد، تا ما دنبال دلیل باشیم، بلکه آنها فقط اتفاق نظرشان در مورد دریافت و ابلاغ وحی است که عصمت را برای پیامبر لازم می دانند و علت آن هم همان طور که ذکر می کنند، این است که ما باید اعتماد کنیم که هر چه پیامبر می گوید درست است و وحی الهی را درست دریافت کرده و درست هم به ما می رساند. البته برخی از اهل سنت هم هستند که معتقد به وجوب عصمت پیامبر از گناهان کبیره و صغیره ای که موجب تنفر مردم باشد هستند، چه قبل از بعثت پیامبر و چه بعد از بعثت پیامبر.

قبل از بیان اصل پاسخ بیان این مقدمه لازم به نظر می رسد که، در مورد عصمت پیامبر در کتب اهل سنت؛ مانند تنزیه الانبیاء فخر رازی،[1] در چهار مورد بحث شده است:



1. آن چه مربوط به عقاید و اعتقادات پیامبر است. در این مورد همه مذاهب اسلام اتفاق نظر دارند که پیامبر در اعتقاد و عقیده خودش معصوم است و خطا نمی کند.



2. آن چه مربوط به شریعت و احکام و دستورات الاهی است. در این مورد هم اجماع همه مذاهب اسلامی این است که پیامبر (ص)خطا نمی کند نه به طور عمدی و نه به طور سهوی و علت آن هم این است که اگر احتمال اشتباه و خطا در این مورد داده شود اعتماد به پیامبر از بین می رود؛ زیرا ما باید مطمئن شویم که حرف پیامبر همان حرف خدا است تا با خیال راحت از او اطاعت کنیم.



3. آن چه مربوط به فتاوای پیامبر است. در این مورد هم اجماع وجود دارد که خطای عمدی وجود ندارد، ولی در مورد خطای سهوی اختلاف نظر وجود دارد وبرخی آن را جایز می دانند.



4.آن چه مربوط به افعال و احوال حضرت است؛ یعنی غیر از مورد دریافت و ابلاغ وحی،در این جا پنج نظر وجود دارد:



الف. مذهب اشاعره حشویه؛ انجام گناه کبیره و صغیره را بر پیامبر جایز می دانند، به غیر از کفر و دروغ یعنی عصمت را لازم نمی دانند.



ب. قول اکثر معتزله؛ گناه کبیره عمدی را جایز نمی دانند، اما ارتکاب صغایر جایز است، به شرطی که برای مردم تنفر از پیامبر ایجاد نشود.



بله ابو علی جبائی می گوید: صدور هر گناهی به سبیل خطا و غیر عمد جایز است.



و نظام نیز بر این باور است که هیچ گناهی جایز نیست، اما سهو و نسیان جایز است.



ج . مذهب شیعه ؛هیچ گناه و اشتباه و خطایی را در مورد پیامبر و امام در هیچ حالی روا نمی دارد.



فخر رازی بعد از بیان این موارد، پانزده دلیل هم بر وجوب عصمت پیامبر می آورد که برخی عقلی محض و برخی هم همراه با آیات قرآن است که در این جا از بیان آنها صرف نظر کرده و شما را به منابع آنها در این زمینه ارجاع می دهیم.[2]



بنابراین با توجه به عقاید آنها که از منابع معتبرشان استفاده می شود، باید گفت در مورد پرسش شما؛ یعنی مورد غیر از دریافت و ابلاغ آن، اهل سنت قائل به عصمت پیامبر نیستد، تا ما دنبال دلیل باشیم، بلکه آنها فقط اتفاق نظرشان در مورد دریافت و ابلاغ وحی است که عصمت را برای پیامبر لازم می دانند و علت آن هم همان طور که ذکر شد این است که ما باید اعتماد کنیم که هر چه پیامبر می گوید درست است و وحی الاهی را درست دریافت کرده و درست هم به ما می رساند.[3]



البته برخی از اهل سنت هم هستند که معتقد به وجوب عصمت پیامبر از گناهان کبیره و صغیره ای که موجب تنفر مردم باشد هستند، چه قبل از بعثت پیامبر و چه بعد از بعثت پیامبر. [4]



در این مسئله فقط مذهب شیعه است که عصمت را در همه حالات برای پیامبر (ص) لازم می دانند.

اسلام کوئست نت