مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

‫عنوان از روي صفحه عنوان پايان نامه

‫چکيده : اين پايان نامه، ترجمه کتاب معناشناسي الفاظ قرآن به زبان اردو است، که به بررسي واژه‌هايي از نظر مفسران از قدما و متأخران مي‌پردازد و ديدگاه‌هاي مختلف علماي علوم قرآني در اين زمينه را منعکس مي‌سازد. نويسنده نخست به ورود الفاظ غيرعربي در قرآن اشاره کرده، سپس ويژگي‌هاي زبان قرآن را با توجه به اين که قرآن به زبان قوم نازل شده، بيان مي‌کند و مبحث وجوه و نظاير قرآن و اشتراک لفظي و معنوي و ارتباط آن با وجوه و نظاير را شرح مي‌دهد. در ادامه تفسير برخي مفردات قرآني، مانند ام، اب، اله، اثم، انس، بغي، بلا، جن، حيات، ربّ، رحم، رسل، شرک، شکر، عبد، کفر، وحي، ولي و... و قواعد ادبي حاکم بر الفاظ و مفردات قرآن شرح مي‌گردد. نگارنده در همين زمينه به شناخت الفاظ قرآن کريم از جهت فصاحت و بلاغت حاکم برآن پرداخته و رابطه بين لفظ و معنا و استفاده از ابزارهاي شناخت الفاظ براي تبيين معناي الفاظ را بررسيده و نقش شناخت الفاظ و مفردات قرآن کريم در علوم قرآني و تفسير را وصف کرده است. وي ديدگاه‌هاي اهل لغت و مفسران مشهور قرآن و علماي و صرف و نحو را در مورد تفسير لغات و الفاظ پيش گفته نيز منعکس ساخته و از خود قرآن کريم نيز براي تبيين اين واژه‌ها ياري مي‌جويد. بيان ويژگي‌هاي علم الفاظ و فروع منسوب به آن، فهم الفاظ مشکل قرآن (غريب القرآن) رابطه علم معاني و بيان در شناخت مفاهيم الفاظ و ارتباط آن با معنا، معرفي اسباب و ابزار شناخت الفاظ قران و اقسام وجوه و نظاير، از ديگر مباحث مهم اين نوشتار به شمار مي‌آيد.

---

‫هدف از خلقت انسان، رسيدن به کمال و سعادت است که از طريق تربيت صحيح امکان‌پذير است و در اين زمينه، الگوپذيري از ديگران و اسوه قراردادن آن‌ها، نقش مهمي ايفا مي‌کند. اسوه مي‌تواند نيک يا بد باشد؛ به‌همين دليل، قرآن در هنگام معرفي اسوه، قيد حسنه را همراه آن مي‌آورد. اسوه در زبان فارسي به الگو معنا مي‌شود و بررسي‌هاي علمي نشان مي‌دهد که روش الگويي، يکي از مهم‌ترين روش‌هاي تربيت است. روش تربيت الگويي، انسان را به اين باور مي‌رساند که اگر ديگران توانسته‌اند راه کمال و سعادت را بپيمايند، براي او هم اين امکان وجود دارد. اين روش به‌خاطر مزيت‌هايي مانند انتقال سريع مطالب، عيني بودن، محسوس و عملي بودن، و بالا بردن اعتماد به نفس در متربّي، تأثير بسياري بر شخص الگوپذير دارد. در ميان انواع الگوها که در ساختن يا تخريب انسان و جامعه، نقش‌آفريني مي‌کند، اسوه حسنه به‌دليل حقانيت مکتبي و به‌حرکت درآوردن انسان‌ها به‌سوي فضايل، نقش ويژه‌اي دارد. صاحبان انديشه، بندگان حق، متقين و مؤمنان از نظر قرآن، اسوه‌هاي نيکويي هستند که با داشتن آگاهي، ايمان و رابطه با خدا مي‌توانند براي جامعه بشري الگو باشند. قرآن با صراحت، پيامبر گرامي اسلام( و حضرت ابراهيم( و يارانش را اسوه حسنه دانسته و از پيامبر اسلام( مي‌خواهد تا مردم لجوج و بت‌پرست را از تقليد کورکورانه از پيشينيان منع نمايد. البته اسوه‌هاي قرآني منحصر در مردان نيست و در اين زمينه از حضرت مريم( و همسر فرعون نيز ياد شده است. از روش‌هاي جالب توجه قرآن در تربيت الگويي آن است که اسوه‌هاي بد مانند ابليس، قابيل، ابولهب و همسران حضرت نوح( و حضرت لوط( نيز در قرآن ذکر شده است. البته در اسوه‌پردازي بايد از آسيب‌هايي مانند لغزش الگو، ناهماهنگي الگوها، فراانساني دانستن اسوه‌هاي ديني و تقدس‌زدايي از الگوهاي ديني جلوگيري کرد تا متربيان از حيرت نجات يابند.

---