مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

‫با وجود اينکه به باور علماي بزرگ فريقين، آيات بسياري در قرآن در شأن و فضيلت اهل بيت? و به خصوص اميرالمؤمنين علي عليه السلام نازل شده است، اين پرسش مطرح است که چرا در آيات وحي به صراحت نامي از اهل بيت? برده نشده است؟ اين پژوهش در سه فصل در پاسخ به اين پرسش نگاشته شده است. نگارنده فصل اول را به تمهيدات و کليات اختصاص داده و در آن به بررسي مفاهيم، مباني حکمت و منابع حکمت پرداخته است. فصل دوم با عنوان ديدگاهها به ديدگاه افراطي و نقد و بررسي آن، ديدگاه تفريطي( و اينکه نامهاي اهل بيت حتي به صورت وصفي در قرآن ياد نشده است) و نقد و بررسي آن، و ديدگاه اعتدالي پرداخته است. فصل سوم پژوهش به بررسي حکمتهاي الهي در عدم تصريح نام ائمه? در قرآن پرداخته است. در مورد ذکر نامهاي اهل بيت? در قرآن سه ديدگاه وجود دارد: 1. نام اهل بيت?در قرآن مذکور بوده و دست تحريف آنها را حذف کرده است؛ 2. نه تنها نام اهل بيت? در قرآن نبوده، بلکه حتي به صورت وصفي از آنها ياد نشده است؛ 3. نام اهل بيت? در قرآن ذکر نشده، ولي صفات و ويژگيهاي آنها در قرآن ذکر شده است. اين، ديدگاه مشهور و جمهور مفسران، محدثان و متکلمان شيعه و اکثر مفسران اهل سنت است. نويسنده پس از بررسي ادله ديدگاهها، همين ديدگاه اعتدالي را برگزيده است. عدم ذکر صريح نام اهل بيت? در قرآن، حکمتهايي دارد که عبارتاند از: حفظ دين و قرآن از تکذيب، حفظ قرآن از تحريف، جلوگيري از سوء استفاده، اقتضاي قوانين کلي هدايت، امتحان و آزمايش امت، اقتضاي فصاحت و بلاغت قرآن، و باطن و سرّ بودن اسماء اهل بيت? که لازمه آن، پوشيده و در نهان بودن آن است.

چندى است که بازار تعامل بین ادیان و تمدنها گرم است . هر کس از دیدگاه خویش، به این بحث پرداخته است . نظر قرآن به عنوان وحى آسمانى، بسیار حائز اهمیت مى‏باشد . در این نوشتار، نویسنده ابتدا واژه گفت‏وگو را بررسى کرده سپس به زمینه‏ها و پیش‏شرطهاى لازم براى گفت و گو مى‏پردازد . موانع گفت و گو و انواع گفت و گوهایى که در قرآن آمده، موضع دیگرى است که نویسنده آن را مورد کاوش قرار داده است .

‫خوردن و آشاميدن، که يکي از نيازهاي اساسي و اوليه بشر محسوب مي‌شود، نيازمند شناخت انواع خوراکي‌ها و خواص موجود در هر کدام از آن‌هاست. بر اين اساس، در برخي از آيات قرآن و روايات اهل بيت(، بر روي بعضي از خوراکي‌ها و خواص آن‌ها تأکيد بيشتري شده است. از مهم‌ترين اين موارد، انواع ميوه است، که تحقيق حاضر به‌منظور پي بردن به عمق تعليمات اسلامي و تطبيق آن با علوم پزشکي، و بهره‌گيري در زندگي، اسامي ميوه‌هاي مذکور در قرآن و روايات، و آثار مختلف ذکر شده براي آن‌ها را مورد بررسي قرار داده است. انار، انجير، انگور، خرما، زيتون و خيار ميوه‌هايي است که به صورت مشترک نام آن‌ها در قرآن و روايات ذکر شده است. آلو، به، ترنج (بالنگ)، خربزه، سنجد، سيب، عناب و گلابي نيز از مواردي است که تنها در روايات مورد اشاره قرار گرفته است. از حيث جسماني، ميوه‌هايي مانند به، سيب، انجير، آلو و انار، بر روي قلب و عروق اثرگذار هستند؛ مويز، به و انار نيز براي مغز و اعصاب مفيد است؛ به و خرما براي چشم و گوش و حلق و بيني، و مويز و انجير براي دهان و دندان مفيد است؛ مصرف سيب، انار، گلابي، خربزه، سنجد، خرما و انجير در بهبود عملکرد دستگاه گوارش مؤثر است؛ زيتون، خربزه، سنجد و انجير براي تقويت پوست و مو، مصرف خربزه، خرما و زيتون براي دستگاه تناسلي و قوه جنسي، و مصرف به، خرما و خربزه براي تقويت جنين و نوزاد مفيد است. و اما از حيث روحي، انگور، مويز و به براي رفع غم و اندوه توصيه شده، و مصرف خربزه و مويز براي خوش‌خلقي، مصرف سيب براي رفع جنون، و مصرف به براي از بين رفتن صفت بخل مفيد است. از لحاظ معنوي نيز خرما وسيله تقرب به خداوند، انار شيرين براي دوري از وسوسه شيطان، انار و گلابي براي نوراني شدن قلب، و مصرف خربزه باعث برکت و رحمت معرفي شده است.