جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : چکیده این پژوهش بر آن است تا از فلسفه ژان لوک ماریون تفسیری عرفانی از موضوع را بیان کند. فصل اول تاریخ متافیزیک را دنبال می کند که ماریون به منظور ایجاد شرایط استعلایی برای طرد متقابل خدا و سوژه، به دنبال آن است. فصل دوم به جایگزینی می‌پردازد که ماریون برای وسعت بخشیدن به حوزه عقلانیت فلسفی ارائه می‌کند که متافیزیک آن را باریک‌تر کرده است. ماریون پدیدارشناسی اهدا را برای فراتر رفتن از محدودیت های تفکر متافیزیکی پیشنهاد می کند. فصل آخر سعی دارد بین امر عرفانی، به معنای دقیق تقدم خیر بر هستی، و معتادی که چهره جدید سوبژکتیویته به خود می گیرد، پیوندی برقرار کند. واژگان کلیدی: ژان لوک ماریون، تاریخ متافیزیک، پدیدارشناسی ماهیت، پدیده اشباع، الهیات عرفانی

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ایجاد درک جدیدی از نحوه عبور هدیه عشق از فاصله بین معنای مورد نظر تثلیث و غیرممکن بودن آن دلالت - برای ما - است. به عنوان مثال L. Gioia، M. Hanby، P. Kolbet، L. Ayres) و De Trinitate را نه به عنوان مدلسازی متافیزیکی از تثلیث در خود، بلکه به عنوان مطالعه عقلانی حدود دلالت الهیاتی تفسیر می کند. هنگامی که در پرتو درک آگوستین از رابطه بین هرمنوتیک و تبدیل، و تأکید بر مأموریت‌های پسر و روح خوانده می‌شود، دترینیتیت توضیحی از دگرگونی انسان‌شناختی انسان به سوی یادآوری، درک و عشق به خدا ارائه می‌دهد. بخش دوم در نظر می‌گیرد. هدیه عشق در پدیدارشناسی ژان لوک ماریون ماریون با پشتیبانی از مفهوم پدیده اشباع شده، توصیف دقیقی از موهبت عشق ارائه می دهد که بر اساس دلیل خود پیش می رود و نه به یک انتزاع مفهومی، بلکه به یک معشوق خاص نزدیک می شود. این موهبت، نفس خود را از خودبنیاد بودنش دور می‌کند، و در عوض به درک موضوعی دعوت می‌کند که به بخشندگی و عشق پاسخ می‌دهد، موضوعی که با استعداد و فداکار است: آدونه. این عقلانیت عشق، تنش کلیدی در کار ماریون را به عنوان تنش بین نامعین بودن و حدود پدیدارشناسی و خاص بودن و بیش از حد مورد نیاز پدیده عشق روشن می کند. بخش سوم محل همگرایی پدیدارشناسی ماریون با درک خود آگوستین از اهمیت عشق است. به وحی تثلیثی تقلیل شهوانی ماریون به دی ترینیتیت توصیفی نمادین از عشقی را ارائه می دهد که به واسطه آن مکاشفه خود خدا برای ما واسطه می شود. عشق پاسخگوی آدونه، مفهوم آگوستین را از انسان به شکلی که با تصویر خدا ساخته شده است، تیزتر می کند و نشان دهنده مکاشفه تثلیث در ایجاد چیزی است که در غیر این صورت برای ما غیرممکن بود: پیشرفت ما در عشق. به نوبه خود، De Trinitate نام مکشوفی را برای ماریون فراهم می کند که می توان با آن خدا را در و از طریق خاص بودن عشق فرا خواند: پدر، پسر و روح القدس.

ترجمه ماشینی : این تز به دنبال ایجاد انقلابی در تفکر مقدس، به ویژه عشای ربانی است. به جای اینکه عشای ربانی را بر حسب ماهیت یا نماد تفسیر کنیم، از نظر پدیدارشناسانه به مظهر- اعلام- تصدیق تعبیر می شود. به این ترتیب، تأکیدات خاص تفکر کاتولیک (تجلی)، یهودی و پروتستان (اعلام، تصدیق) حول مسئله پدیداری پدیده دینی، به‌ویژه پدیده عشای ربانی، جمع می‌شود. به عنوان نماینده هر یک از این سه سنت ایمانی، متفکران برجسته زیر در تقابل دیالکتیکی قرار می‌گیرند: ژان لوک ماریون (کاتولیک، تجلی)، پل ریکور (پروتستان، اعلام/تصدیق) و امانوئل لویناس (یهودی، اعلام/تصدیق). این پایان نامه با تکیه بر اثر اصلی لوئی-ماری شووه، نماد و مقدسات: un relecture sacramentelle de l'existence chrétienne (1987)، به منظور پیشبرد هرمنوتیک انتقادی از آیین مقدس، جنبه پدیدارشناختی متمرکزی را اتخاذ می کند. علاوه بر این، روش الهیات تجدیدنظر طلبانه دیوید تریسی به منظور انجام فرآیندهای توصیف پدیدارشناختی، و به دنبال آن تامل استعلایی، برای ارزیابی وضعیت ادعاهای حقیقتی که توسط پدیده عشای ربانی بیان شده است، به کار می رود.

ترجمه ماشینی: این اثر برجسته به بررسی مسائل هستی‌شناسی و ارتباط آن‌ها با به اصطلاح «چرخش الهیاتی» پدیدارشناسی اخیر فرانسه می‌پردازد. Joeri Schrijvers تمرکززدایی از موضوع را که توسط ژان لوک ماریون، ژان ایو لاکوست و امانوئل لویناس، سه فیلسوفی که با الهام از خوانش هایدگر، تلاش می کنند سوژه فعال و مستقل را واژگون کنند، بررسی و نقد می کند. شریورز در بررسی هر متفکری نشان می‌دهد که یک وارونگی ساده از تمایز سوژه-ابژه حاصل شده است، اما هیچ تمرکززدایی واقعی از سوژه وجود ندارد. از نظر لاکوست، موضوع به نیت خدا تبدیل می شود. از نظر ماریون، سوژه به ابژه و هدف داده شدن بدل می شود. و برای لویناس، سوژه بدون راز است، مانند یک شی، در برابر دیگری بزرگتر. شریورز با نقد بدیهیات و مفروضات فلسفه معاصر استدلال می کند که هیچ غلبه ای وجود ندارد. او در نهایت رویکردی پدیدارشناختی و وجودی تر، ارائه امر نامرئی را برای پرداختن به دغدغه های هستی شناسی پیشنهاد می کند.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که اندیشه هایدگر بینش های اساسی را در مورد چالش های ساختاری ارائه می دهد که مدرنیته برای یک فرد اخلاقی و مذهبی ایجاد می کند. من استدلال می‌کنم که این دشواری‌ها به یک برداشت ابزارگرایانه از حقیقت، انکار یا سرکوب تناهی به‌عنوان شرط معنادار بودن، و یک انسان‌شناسی فلسفی که هم بیش از حد ذهن‌گرا و هم بیش از حد عین‌گرا است، منتهی می‌شود. با این حال، در حالی که هایدگر در تشخیص خوب بود، او تمایلی به ارائه نسخه‌های انحرافی و مبهم برای این مشکلات نداشت. تز من در پی پاسخگویی به این خلأ با قرار دادن مشاهدات انتقادی هایدگر در خدمت بیان یک اخلاق دینی مثبت است. برای این منظور، به دنبال یافتن موقعیت‌ها و اعمال انسانی است که حقیقت را در نوری غیرابزاری آشکار می‌کند، و پایان‌پذیری را به‌عنوان شرط مثبت معناداری نشان می‌دهد و جوهره را آشکار می‌کند، و همچنین از منظر هستی‌شناختی دوباره تعریف می‌کند. انسان در اصطلاح غیر سوبژکتیوستی و غیر عینی گرا. من استدلال می‌کنم که اینها شامل گوش دادن و سپاسگزاری می‌شود - تمایلات و اعمالی که من ادعا می‌کنم باید ستون فقرات هر اخلاق دینی را تشکیل دهند، و در عین حال ادعا می‌کنم که نباید محدود به کسانی باشد که به خدای شخصی و خداباور اعتقاد دارند. پایان نامه من به چهار طریق به حوزه های الهیات مدرن و مطالعات هایدگر کمک می کند. نخست، نشان می دهد که منتقدان هایدگر (مانند لویناس و آدورنو) در مخالفت هستی شناسی با اخلاق اشتباه می کنند. دوم، نشان می دهد که منتقدان هایدگر (مانند ماریون و یوناس) اشتباه می کنند که هستی شناسی را در مقابل الهیات قرار می دهند. ثالثاً، نشان می دهد که دوگانگی خود هایدگر در مورد ربط اخلاقی و الهیاتی اندیشه او امکان ایجاد یک موضع عمیقاً اخلاقی و الهیاتی را فراهم می کند. و چهارم، تفسیری منحصر به فرد و پس از هایدگری از قدردانی ارائه می دهد، تفسیری که در آن به عنوان ساختاری از دازاین درک می شود که هم «همیشه» و هم «هنوز» عمل نمی کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب این است که فلسفه مدرن قاره‌ای، به‌ویژه حوزه‌های فرعی پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، هرمنوتیک، ساختارشکنی، نظریه انتقادی و تبارشناسی را با حوزه الهیات معاصر وارد گفتگو کند. کولبی دیکنسون روشی را نشان می دهد که در آن دیالکتیک منفی یا نفی نفی ممکن است به ما کمک کند تا مرزهای نازک (یا وجود ندارد) بین فلسفه و الهیات قاره ای را درک کنیم، زیرا متفکران برجسته هر دو حوزه با ورود خود به عصر جدید دست و پنجه نرم می کنند. با رو به زوال جایگاه «مقدس» در حوزه عمومی، ما باید بیش از هر زمان دیگری به چگونگی بازگشت فلسفه قاره‌ای به ریشه‌های کلامی مشخص توجه کنیم. دیکنسون از طریق نقشه‌برداری تبارشناسی فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم، ریشه‌های همیشه حاضر یهودی-مسیحی تفکر فلسفی مدرن غرب را برجسته می‌کند. مقوله های متضاد مانند ماندگاری/استعلایی، تناهی/بی نهایت، جهانی/جزئی، موضوع/ابژه در مرکز آثار متفکرانی چون آگامبن، ماریون، واتیمو، لویناس، لاتور، کاپوتو و آدورنو قرار دارند. این کتاب استدلال می‌کند که استفاده از یک دیالکتیک منفی به ما امکان می‌دهد از تثبیت ظاهری با دوگانگی‌های موجود در آن حوزه‌ها فراتر برویم و شروع به اجرای مجدد فلسفه و الهیات کنیم.

ترجمه ماشینی: این کتاب آستانه بین پدیدارشناسی و دین زیسته را در گفتگو با سه تن از مشاهیر فرانسوی: میشل هانری، ژان لوک ماریون و ژان ایو لاکوست بررسی می کند. از طریق مطالعه دقیق و تجزیه و تحلیل انتقادی، هر فصل به این موضوع می‌پردازد که چگونه یک محیط عبادی و آیینی یا یک بینش معنوی از بدن می‌تواند تجربه دنیای اطراف یک فرد را شکل دهد و در نهایت ساختار دهد. این جلد بحث در مورد دامنه و محدودیت های تحلیل پدیدارشناختی مضامین دینی را پیش می برد و این فرض را که الهیات و پدیدارشناسی قادر به گفتگوی سازنده میان رشته ای نیستند، مختل می کند.

ترجمه ماشینی: ماریون می گوید پس از موضوع و فراتر از هستی شناسی هایدگری، وجود پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خدا بر حسب پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. علاوه بر مقاله مهم ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی ماریون و ریچارد کرنی، این کتاب شامل مقالات محرک ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین مکینلی، درک. مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری، و فلیکس آ مورچادا. پس از سوژه و فراتر از هستی شناسی هایدگری، ماریون می گوید، داده شدن پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خداوند در زمینه پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. این کتاب علاوه بر یک مقاله مهم از ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی بین ماریون و ریچارد کرنی، حاوی مقالات مهیج از ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین. مکینلی، درک مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری و فلیکس آ مورچادا

ترجمه ماشینی: من خوانش جدیدی از مجموعه ای از تفاسیر فلسفی قاره ای از ماهیت اگزیستانسیالیسم را پس از چرخش دیالوگ پیشنهاد می کنم. این تجزیه و تحلیل بر مطالعه موردی خاصی از شخصیت ابراهیمی در کتاب مقدس به عنوان یک مورد متمرکز خواهد بود. بررسی‌های فلسفی آن امکان در نظر گرفتن رویکردهای متفاوت اما مرتبط را از طریق مطالعه و بازخوانی شخصیت ابراهیم می‌دهد، که با بازخوانی معروف کی‌یرکگور از قربانی شدن اسحاق آغاز می‌شود. این پژوهش با توجه به گرایش فلسفی قاره‌ای بر تفاسیر از زمان کی یرکگور تمرکز خواهد کرد. چهار متفکری که من آورده‌ام، همگی نقدها و حتی ردهایی از موضعی صرفا وجودی ارائه کردند. این موقعیت ها در این زمینه شناخته شده است. با این حال، اگزیستانسیالیسم با وجود این چهار نقد از الگوی کی یرکگارد از ابراهیم، ​​هرگز در عمل غلبه نمی کند. من این را از طریق تحلیل موردی از تفسیرهای شخصیت ابراهیمی در کتاب مقدس نشان خواهم داد، و نشان خواهم داد که چگونه کی یرکگور در فلسفه گفتگو و حتی ساختارشکنی حضور دارد. از نظر فرانتس روزنزوایگ، موضع او رابطه‌ای است و بنابراین نسبت به آمادگی ابراهیم برای قربانی کردن، مجذوب و در عین حال دوگانه است. امانوئل لویناس تاکید کی یرکگور بر موضوع/فعالیت (نام های مناسب و آزادی دشوار) را تحسین می کند. ژاک دریدا شور و شوق ابراهیم (هدیه مرگ و آبراهام به عنوان دیگر) را تحسین می کند. و برای ژان لوک ماریون، فداکاری آبراهام تسلیم نفس نیست، بلکه عمل پدیدارشناختی نمادی از بازگشت یک هدیه است.