جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه نشان دادن این است که باورهای دینی اولیه جان رالز هدایت کننده توسعه فلسفه سیاسی بعدی او بوده است. من با تحلیل یک تحقیق مختصر دربارۀ معنای گناه و ایمان، استدلال می‌کنم که استقبال رالز جوان از نئوارتدوکسی، دیدگاه فلسفی بعدی او را در مورد کرامت انسانی شکل داد و مضامین اصلی پایان‌نامه کارشناسی او دوباره در اشکال سکولار در رشد فلسفی‌اش ظاهر شد. ، علیرغم اینکه او عقاید نئوارتدوکس را بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم کنار گذاشت. من تغییرات دیدگاه رالز در مورد مذهب خود را از طریق مقایسه آثار اصلی او، از باورهای نئوارتدوکس رالز جوان تا دئیسم خردگرایانه رالز بعدی، دنبال خواهم کرد. در فلسفه سیاسی رالز بالغ، نشان خواهم داد که رالز سکولار همچنان آرمان‌های سامری خوب مانند برادری، احترام متقابل، عشق و عدالت را به‌عنوان نیروهای محرک پشت توسعه دو اصل او یعنی عدالت و وظیفه کمک نگه می‌دارد. نتیجه‌گیری من این است که اگرچه رالز اعتقادات اساسی کلیسای اسقفی پروتستان را کنار گذاشت، اما هرگز انگیزه‌های مذهبی را که در دوران نوجوانی خود داشت، رها نکرد. هم آثار الهیاتی رالز جوان و هم افکار فلسفی رالز بالغ بر این عقیده هستند که نابرابری‌های عمیق و دیگر شرارت‌های بزرگ در جامعه و تاریخ بشر وجود دارد.

ترجمه ماشینی: پلورالیسم فلسفی معاصر اجتناب ناپذیری و مشروعیت دیدگاه‌ها و ارزش‌های اخلاقی متعدد را به رسمیت می‌شناسد و جداسازی اصول مرتبه بالاتری را که بر مبنای آن نظریه عدالت استوار است، دشوار می‌سازد. راینر فورست، یکی از اعضای برجسته جدیدترین نسل فیلسوفان مکتب فرانکفورت، که برای رویارویی با این چالش قیام می‌کند، ساختاری «مستقل» از عدالت را تصور می‌کند که بر اساس آنچه او حق اخلاقی اساسی برای توجیه می‌نامد، شکل می‌گیرد. فورست با شناسایی این حق از منظر فلسفه اخلاق آغاز می کند. سپس، از طریق یک تحلیل انتقادی مبتکرانه و دقیق، مؤلفه های اصلی عدالت اجتماعی و سیاسی - آزادی، دموکراسی، برابری و مدارا - را به هم پیوند می دهد و آنها را به حق توجیه می پیوندد. نظریه حاصل، «قدرت توجیهی» را به عنوان مسئله اصلی عدالت در نظر می گیرد، و فورست استدلال می کند که با اتخاذ این رویکرد، می توانیم اصول عدالت را به صورت گفتمانی، به ویژه در رابطه با عدالت فراملی و مسائل حقوق بشر، «ساخت» کنیم. فورست در حالی که نظریه خود را می سازد، با کار فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی مانند جان رالز، رونالد دورکین و آمارتیا سن و نظریه پردازان انتقادی مانند یورگن هابرماس، نانسی فریزر و اکسل هانت درگیر می شود. فورست با موضوعات متعدد، از سیاست و قانون گرفته تا اعتراض اجتماعی و مفاهیم فلسفی عقل عملی، ادعاهای متضاد را حول یک نظریه منفرد و کشسان درباره عدالت گرد می آورد.

ترجمه ماشینی: جان رالز یکی از مهم‌ترین فیلسوفان سیاسی عصر ما بود و قول می‌دهد در دهه‌های آینده چهره‌ای ماندگار باشد. نظریه عدالت او (1971) تأثیر عمیقی در فلسفه، سیاست، حقوق و اقتصاد داشته است. با این حال، درک نظریه رالزی، به ویژه برای مبتدیان آسان نیست، و نوشته های او می تواند متراکم و ممنوع باشد. مقدمه کوتاه توماس پوگ (که در ابتدا به زبان آلمانی منتشر شد) به ارائه کامل و مختصر خطوط اصلی نظریه رالز می‌پردازد، در صورت لزوم اطلاعات زندگی‌نامه‌ای را معرفی می‌کند، و پیوندهایی را بین کار رالزیان و سایر موقعیت‌های مهم در فلسفه اخلاق و سیاسی ترسیم می‌کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب به مفهوم پسااسلامیسم از منظری عمدتاً فلسفی می پردازد و با استفاده از لیبرالیسم سیاسی که توسط جان رالز به عنوان ابزار اصلی تفسیری شرح داده شده است. وجه تمایز این کتاب از بسیاری از پژوهش های ایران شناسی این است که در درجه اول به پروژه های روشنفکران ایرانی از منظری هنجاری می پردازد، زیرا این مفهوم توسط فیلسوفان تحلیلی درک می شود. این جلد شامل تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف استدلال‌های زیربنای ایده‌های هر متفکر است، به جای جستجوی ریشه‌های تاریخی و جامعه‌شناختی، تبارشناسی و غیره آنها. اگرچه استدلال‌های ارائه‌شده از منابع مختلف اسلامی، به‌ویژه شیعیان استفاده می‌کنند. بنابراین، در حالی که شبستری و سروش اساساً از منظر کلامی یا کلامی نوگرایانه استدلال می‌کنند، استدلال‌های م.ح.طباطبایی و مهدی حائری یزدی عمدتاً مبتنی بر فلسفه سنتی اسلامی و تفسیر قرآن است. در حالی که کدیور، النعیم و فنایی به معنای دقیق کلمه پساسلام گرا هستند، ملکیان با ارائه نظریه ای برای معنویت که دین را در محدوده اندیشه روشنگری محدود می کند، فراتر از پساسلامیسم معمولی است. در سراسر کتاب، توجه ویژه ای به خوانش های فرارا و مارس از لیبرالیسم سیاسی شده است. اگرچه فصل‌های کتاب یک کل را تشکیل می‌دهند، اما اگر خواننده فقط در مورد روشنفکران خاصی که نظریه‌های سیاسی آنها مورد بحث قرار می‌گیرد کنجکاو باشد، می‌توان آن‌ها را به‌طور مستقل خواند.

ترجمه ماشینی: ایده انصاف در قلب مفهوم عدالت نهفته است که توسط فیلسوف سیاسی جان رالز ارائه شده است، مفهومی که لیبرال ها اغلب برای دفاع از دولت رفاه از آن استفاده می کنند. روبرتو آلخاندرو، نظریه‌پرداز سیاسی در «محدودیت‌های عدالت راولزی»، مفروضاتی را که رالز برای دفاع از موضع خود در نظر گرفته بود، به چالش می‌کشد. در حالی که دیگر مخالفان رالز تلاش کرده‌اند جایگزینی برای مفهوم عدالت او به عنوان انصاف ارائه دهند، الخاندرو در عوض رالز را از درون نوشته‌های خود بررسی می‌کند و مفروضات رالز را بر اساس خود آن مفروضات آزمایش می‌کند. در نتیجه، آلخاندرو نشان می‌دهد که ایده رالز از عدالت به‌عنوان انصاف، مملو از تنش‌های درونی، در معرض خطرات فایده‌گرایانه است و به دور از مدل منسجمی است که رالز وعده داده بود. الخاندرو نتیجه می گیرد که مفهوم رالز از عدالت به عنوان انصاف، وضعیت موجود را حفظ می کند، واقعیت های نابرابری در جامعه امروزی را نادیده می گیرد و ذاتا محافظه کارانه است. به عنوان یک پارادایم نظری، تمام شده است. او می‌خواهد که ما محدودیت‌های عدالت رالزی را هم به‌عنوان دفاع از دولت رفاه و هم به‌عنوان اساس یک جامعه عادلانه بپذیریم.

ترجمه ماشینی: جان رالز برای بررسی مقدمات اساسی نظم سیاسی لیبرال، خود را موظف به استفاده از روشی فلسفی می دانست که از بسیاری از جزئیات زندگی عادی انتزاع می کرد. اما همین انتزاع به محل انتقاد تبدیل شد، زیرا پیامدهای نظریه او را برای سیاست‌های عمومی و زندگی در دنیای واقعی سیاسی نامشخص گذاشت. کاوش‌های رالز در دین و فلسفه کاربردی تلاش می‌کند تا این مفاهیم را آشکار کند و شکاف بین ارتفاعات امپراتوری خود رالز و پیشنهادهای سیاست عمومی واقعاً عملی که توسط برنامه‌ریزان دولتی، لابی‌گران و قانون‌گذاران ارائه شده است را پر کند. از جمله موضوعات مورد بررسی، حقوق طبیعی، اخلاقیات جنگ، برخورد با انسان‌های ناتوان ذهنی و موجودات ذی‌شعور غیرانسانی، مناقشات بر سر میراث و اقدام مثبت در پذیرش دانشگاه‌ها، و جایگاه اعتقاد مذهبی در یک جامعه دموکراتیک است. فصل آخر به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه باورهای مذهبی خود رالز، همانطور که در دو اثری که پس از مرگش در سال 2009 منتشر شد، در فرمول‌بندی او از نظریه عدالت نقش داشته است.

ترجمه ماشینی: علیرغم جایگاه جان رالز به عنوان تأثیرگذارترین فیلسوف سیاسی قرن بیستم، افکار او درباره دین به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. در حالی که به طور کلی فرض بر این است که رالز به موضوعاتی غیر از رابطه بین سیاست و مذهب علاقه مند است، نویسنده دانیل آ. دامبروفسکی در این کتاب استدلال می کند که این فرض نادرست است. او نشان می دهد که رالز به رابطه بین سیاست و مذهب علاقه مند است و رابطه بین این دو هسته اصلی مشکلی است که لیبرالیسم برای قرن ها قصد حل آن را داشته است. رالز و مذهب از اندیشه رالز برای بررسی، در میان سایر موضوعات بحث برانگیز، سقط جنین، پدیده بنیادگرایی به عنوان یک صنعت در حال رشد، و کاهش درک فرهنگ سکولار استفاده می کند.