جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فاقد چکیده

چکیده بررسی علل شکل‌گیری انقلاب ها همواره برای افراد قابل توجه بوده است. بخاطر اینکه از طریق آن بتوانند به سؤالهای ذهنی خود و دیگران درباره اسباب، ماهیت، پیام و پیامدهای انقلاب پاسخ دهند و نتیجه تحقیقات آنها اندوخته ا‌ی برای آیندگان باشد. انقلاب اسلامی ایران با توجه به اسلامی بودن آن برگی دیگر از تاریخ انقلاب ها را ورق زد که ماهیتی کاملاً متفاوت با دیگر انقلاب ها داشته است. با این تفسیر و با توجه به سؤال که راجع به تأثیرپذیری انقلاب اسلامی از دکترین مهدویت و متقابلاً تأثیر گذاری انقلاب اسلامی بر دکترین می‌باشد، این پژوهش در سه فصل سازماندهی شده است: فصل اول آن به مفهوم‌ شناسی و شناخت انقلاب اسلامی مهدوی از نگاه امام خمینی پرداخته است. در فصل دوم تأثیر دکترین مهدویت بر انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. و در فصل سوم به تأثیرات انقلاب اسلامی بر دکترین مهدویت پرداخته شده است. نهایتاً نتیجه این پژوهش پاسخی است که در فرضیه اصلی، تحت عنوان تجدید حیات اسلام (علت فاعلی، غایی / انگیزش، امید، جهت، الگوی مهدوی انقلاب) و زمینه ‌سازی حکومت ولی عصر(عج) (نگرش و گرایش مهدوی؛ دین، معنویت گرایی، منجی، موعود گرایی) ذکر شده است.

چکیده مقوله راهبرد وتصمیم گیری مقوله ای اساسی برای رهبران جوامع و مدیران سازمان ها ونظام های اجتماعی است. و از محوری ترین واساسی ترین وظایف راهبران سیاسی است که ممکن است منجر به توفیق یا شکست سازمان ها ویا نظام های اجتماعی گردد، لذا مرکز ثقل مدیریت است .چرا که بدون راهبرد رهبران در جوامع اقدام سامانی صورت نمی گیرد و هدف اصلی ونهایی تحقق نمی یابد .امام خمینی با ارائه راهبردهای نظری وعملی در حوزه رهبری که بر اساس دو بعد شناخت از موضوع(واقع گرایی)وپایبندی به اصول ومبانی ارزشی (آرمان گرایی وحقیقت گرایی) بود توانست انقلاب را به انجام برساند . نظر به اهمیت وحساسیت تصمیم های کلان وراهبردی در بعد نظام های اجتماعی این پژوهش با رویکردی علمی پژوهشی به شناسائی وارائه الگوهای تصمیم گیری راهبردی امام خمینی(ره) در دوران دولت موقت پرداخته است. این تحقیق در چهارفصل ساماندهی شده است :در فصل اول ، کلیات تحقیق را بیان می کند. در فصل دوم اوضاع سیاسی اجتماعی زمان گذار وتأسیس نظام سیاسی انقلابی را بیان می کند. ، فصل سوم راهبرد سیاسی امام خمینی در دولت موقت را بررسی می کند . در فصل چهارم خط مشی سیاسی دولت موقت بررسی شده است.

فاقد چکیده

در خصوص ولایت فقیه محورهای مختلفی مطرح شده است. آنچه در این پایان نامه به آن پرداخته شده یک بعد از ابعاد این موضوع می باشد که مبانی مشروعیت ولایت فقیه است. هدف در این رساله پرداختن به این موضوع از دیدگاه امام خمینی ره و مقام معظم رهبری به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد. در این پژوهش در ابتدا مبانی مشروعیت حکومت از دیدگاه دانشمندان غربی مطرح و بعد به مبانی مشروعیت حکومت از منظر اندیشمندان مسلمان در قالب دو مذهب اهل تسنن و تشیع پرداخته شده است. سپس بعد از بیان تفصیلی مشروعیت حکومت، دیدگاه حضرت امام خمینی ره و مقام معظم رهبری به عنوان اندیشمندان شیعی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. بعد از ذکر بیانات این دو بزرگوار در حوزه ی مشروعیت ولایت فقیه و مطرح نمودن پیش فرض هایی از اندیشه آن ها، اثبات شد، برخلاف کسانی که دیدگاه ایشان را ترکیبی و متمایل به انتخاب می دانند، مبانی مشروعیت ولایت فقیه از نگاه آن ها صرفا انتصابی است. آنان معتقدند در زمان غیبت معصوم همه فقها به نصب عام ولایت بر مردم دارند. حال اگر مردم در اجرای حکومت به یک فقیه کمک کردند و او را پذیرفتند مقبولیت حاصل می شود و ولایت آن فقیه تحقق خارجی پیدا می کند. پس نقش مردم در ولایت فقیه مشروعیت دهی به آن نمی باشد بلکه در اعمال ولایت و تحقق خارجی آن نقش آفرینی می نمایند.

هدف اصلی پژوهش حاضر استفاده از قرآن در تولید علوم انسانی متعالی از منظر امام خمینی می‌‌باشد. تبیین رابطه‌‌ی انواع مواجهه قرآن با تولید انواع علوم انسانی از نوآوری‏های مقاله‌‌ی حاضر بوده که با روشی استنباطی-تحلیلی ارائه شده است. نتایج نشان می‌‌دهد، براساس دیدگاه امام خمینی، حداقل سه روش در تعامل علوم انسانی با قرآن قابل استنباط است، شامل: مبنای متدانی، مبنای متعارف و مبنای متعالی. این سه مبنا تولید سه مدل علوم انسانی را به دنبال دارد که می‏توان آن‌‌ها را علوم انسانی متدانی، علوم انسانی متعارف و علوم انسانی متعالی نامید. نقطه‌‌ی آغاز علوم انسانی متعالی، عزم علمی و قیام علمی لِلّه می‏ باشد و در ادامه، تصمیم به بهره ‏برداری و مراجعه‌‌ی روشمند به قرآن کریم.

عرفان اجتماعی مولود طبیعی عرفان اسلامی – اهل‌بیتی و نیاز ضروری زمان و زمانۀ ما، به‌ویژه در تکوین و تکامل تمدن نوین اسلامی است. عرفان اجتماعی در معارف عرفانی مبتنی بر کتاب و سنت، نه‌تنها در برابر عرفان فردی نیست، بلکه سالک سفر اول سلوکی (سفر از خلق به حق) و سفر دوم سلوکی (سفر از حق در حق به حق) را به سفر سوم سلوکی (سفر از حق به خلق با حق) یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذارد تا به سفر چهارم سلوکی (سفر در خلق به خلق با حق) نائل ‌شود و در حقیقت، بعد از «استکمال وجودی»، مسئولیت «اکمال» و «تکمیل» خلق و دستگیری مردم را بر عهده می‌گیرد که در سه عنصر: 1. هدایت فکری؛ 2. تربیت اخلاقی - روحی و 3. عدالت اجتماعی امکان بیان و تبیین دارد که انسان کامل مکمل معصوم، در درجۀ اول و انسان متکامل در درجۀ دوم، مسئولیت یادشده را بر عهده می‌گیرند. بنابراین پرسش اصلی نوشتار حاضر این است که عرفان اجتماعی با تکیه بر مؤلفۀ انسان کامل دارای چه ماهیتی و شأنی از منظر امام خمینی است؟ در این مقاله با روش نقلی – عقلی، چیستی عرفان اجتماعی را معطوف به جایگاه انسان کامل در هستی و شأن اجتماعی یا ولایت اجتماعی – سیاسی عارف ربانی، تحلیل و تعلیل کرده‌ایم.

عارفان تقريرهاي گوناگوني از تعداد منازل سلوک الي الله ارائه داده‌اند. امام خميني ره بر اين باور است که مي‌توان اين منازل را در قالب هفت مرحلة کلي تبيين کرد. نوشتار پيش‌رو بر آن است تا هر هفت مرحله را با استفاده از شواهد متعددي که در آثار ايشان به چشم مي‌خورد و با ياري¬ جستن از تقريري که شاگرد ايشان، آية الله مظاهري، از منازل هفت¬گانه منظور نظر استادشان دارند، از ابتدا تا انتها بررسي كند. منازل هفت‌گانه مورد نظر عبارت است از: 1- يقظه؛ 2- توبه؛ 3- تقوا؛ 4- تخليه؛ 5- تحليه؛ 6- تجليه؛ 7- فنا. اين تحقيق به بررسي نگاه عارفان اسلامي و به‌ويژه امام خميني به نقش کليدي هريك از منازل مزبور در مسير سلوک الي الله نشسته و در پايان، پس از آنکه به روش «تحليلي – کتاب‌خانه‌اي»، انديشة ايشان را در اين‌باره استخراج کرده، آن را در قالب يک الگوي مفهومي ارائه داده است.