جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از نظر مارتین هایدگر «سقوط» فلسفه به متافیزیک با افلاطون آغاز می شود. بنابراین، رابطه بین این دو فیلسوف برای درک هایدگر - و، شاید، حتی برای کل معقول بودن نقدهای پست مدرن از متافیزیک، حیاتی است. همچنین، همانطور که مقالات این جلد گواهی می‌دهند، بسیار پیچیده است و احتمالاً مبتنی بر درک مشکوکی از افلاطون است. همانطور که ویراستاران کاتالین پارتنی و تام راکمور بیان می کنند، یک راه ساده برای توصیف خوانش هایدگر از افلاطون ممکن است این باشد که بگوییم آنچه که به عنوان تلاش برای تصاحب افلاطون (و از طریق او بخش بزرگی از فلسفه غرب) آغاز شد، در نهایت به بیگانگی از افلاطون ختم شد. و فلسفه غرب نویسندگان این جلد اندیشه هایدگر را در رابطه با افلاطون قبل و بعد از «کهره» یا چرخش می دانند. با انجام این کار، آنها مسائل محوری مختلفی را در کتاب هستی و زمان هایدگر (1927) و پس از آن، و مسائل هرمنوتیک، حقیقت و زبان مطرح می کنند. نتیجه، تفسیری ظریف و چندوجهی از موضع هایدگر در سنت فلسفه، و نقش افلاطون در تعیین آن موضع است.

ترجمه ماشینی : مسئله اراده از دیرباز به عنوان محوری در اندیشه متأخر هایدگر در نظر گرفته شده است. برت دبلیو. دیویس در اولین کتابی که بر این مسئله متمرکز شده است، مسائل کلیدی دوران متأخر فیلسوف را روشن می کند - به ویژه نقد او از اوج تاریخ متافیزیک در «اراده به اراده» تکنولوژیک و امکان ژلاسنهیت یا «. رهایی» از این شیوه‌ی اراده‌ای بودن در جهان - اما همچنین نشان می‌دهد که مسئله اراده در قلب تفکر هایدگر قرار دارد، موضوعی محوری در مسیر او از هستی و زمان (1926) تا «زمان و هستی» (1926). 1962). علاوه بر این، این کتاب نشان می‌دهد که چرا تفسیرهای انتقادی رایج از رابطه هایدگر با اراده غیرقابل دفاع است، چگونه به اصطلاح «چرخش» او یک «چرخش» ساده از اراده‌گرایی به انفعال نیست. دیویس توضیح می دهد که چرا مفاهیم کلیدی هایدگر متأخر در مورد «عدم اراده» و «گلسنهایت» دلالت بر کنار گذاشتن عمل انسانی ندارد. بلکه نشانه‌هایی هستند در جستجوی راهی دیگر برای وجود، «فعالیت بالاتر» فراتر از افق اراده. کار او ضمن روشن ساختن این جستجو، نگاهی انتقادی به ابهامات، تنش ها و ناهماهنگی های پروژه هایدگر نیز ارائه می دهد و این کار را به گونه ای انجام می دهد که به ما امکان می دهد منطق درونی مبارزات فیلسوف را دنبال کنیم. این بازتفسیر جامع به همان اندازه که دقیق و جسورانه است، طرز فکر ما را در مورد سیاست هایدگر و در مورد محورهای فلسفه او به عنوان یک کل تغییر خواهد داد.

ترجمه ماشینی : اکنون در جلد شومیز، این کتاب مهم نقش محوری اندیشه تاریخی را در گستره کامل اندیشه هایدگر، هم در نوشته‌های اولیه منتهی به هستی و زمان، و هم پس از «وارونگی» یا کهره که کار بعدی او را آغاز کرد، بررسی می‌کند. باراش دیدگاه هایدگر در مورد تاریخ را در زمینه ای غنی از بحث هایی که در اوایل قرن بیستم فلسفه تاریخ آلمان رخ داد، بررسی می کند. او به یک موضوع وحدت‌بخش کلیدی می‌پردازد - مسئله معنای تاریخی و جستجوی معیارهای منسجم حقیقت در عصر نسبی‌گرایی تاریخی - همانطور که درگیری با تاریخ‌گرایی را در تمام دوران‌ها و آثار اصلی دنبال می‌کند. باراش این نسخه را برای کاوش مطالب جدید، از جمله متون درس سخنرانی هایدگر از سال 1910 تا 1923، بازبینی می‌کند و یک کتاب‌شناسی گسترده و به‌روز شده را اضافه می‌کند.

ترجمه ماشینی : تأثیر مارتین هایدگر بر اندیشه معاصر مهم و بحث برانگیز است. اما در فرانسه، تأثیر این فیلسوف آلمانی به حدی است که نمی توان اندیشه معاصر فرانسه را بدون اشاره به هایدگر و تأثیر فوق العاده او به درستی درک کرد. تام راکمور به بررسی دریافت اندیشه هایدگر در فرانسه می پردازد. او استدلال می کند که در دوره پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل ماهیت خاص سنت فلسفی اومانیستی فرانسه، هایدگر متفکر چیره دست فلسفه فرانسه شد. شاید مهم‌تر از همه، او ادعا می‌کند که این دریافت - ابتدا به‌عنوان انسان‌شناسی فلسفی و بعداً به‌عنوان انسان‌گرایی پسا متافیزیکی - به‌طور سیستماتیک اشتباه است.

ترجمه ماشینی : بحران هایدگر نه تنها نشان می‌دهد که چگونه نازی‌ها از ایده‌های فلسفی بهره‌برداری می‌کنند و از فیلسوفان برای کسب مقبولیت عمومی استفاده می‌کنند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه فیلسوفان آلمانی به نفع نازی‌ها بازی کردند. هانس اسلوگا رشد یک جنبش راستگرای قدرتمند را در فلسفه آلمان از جنگ جهانی اول توصیف می کند که در آن ایده های ملی گرایانه، یهودی ستیزانه و ضد دموکراتیک شکوفا شد.