جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : دهه های اخیر شاهد افزایش چشمگیر علاقه به ایده آلیسم آلمانی در دنیای انگلیسی زبان بوده است. با این حال، از میان سه متفکر برجسته آن دوره که مستقیماً پس از کانت - فیشته، شلینگ و هگل - شلینگ مورد توجه نسبتا کمی قرار گرفته است. به ویژه، پروژه متمایز فلسفی دوره متاخر شلینگ، که از دهه 1820 شروع شد، تقریباً به طور کامل نادیده گرفته شده است. این حذف درک کلی از ایده آلیسم آلمانی را مختل کرده است. زیرا شلینگ در مرحله پایانی کارش است که نقد تأثیرگذار خود از هگل و پاسخ قطعی خود را به مشکلات اصلی تفکر پس از کانتی به عنوان یک کل توسعه می دهد. این کتاب اولین کتابی است که به زبان انگلیسی کل سیستم متأخر شلینگ را بررسی می کند و به تفصیل منطق تقسیم آن به «فلسفه منفی» و «فلسفه مثبت» را بررسی می کند. با ردیابی رشد فکری شلینگ از کارهای اولیه او در دهه 1790 تا آستانه مرحله نهایی شروع می شود. سپس برداشت بالغ شلینگ از حوزه تفکر ناب، اساس فلسفه منفی و ماهیت گذار به فلسفه مثبت را بررسی می کند. در این دوم، شلینگ با جهت‌گیری تاریخی، ساختار عمیق جهان‌بینی اسطوره‌ای را بررسی می‌کند و به دنبال توضیح تغییر دورانی به جهان مدرن «وحی» است. به طور همزمان، کتاب مقایسه ای پایدار از برخورد هگل و شلینگ با طیفی از موضوعات محوری در اندیشه پساکانتی ارائه می دهد: رابطه بین تفکر پیشینی و هستی. نقش دین در وجود انسان; پویایی درونی تاریخ؛ و ساختار متناقض آزادی.

ترجمه ماشینی : زیبایی‌شناسی و فلسفه روح به بررسی زیبایی‌شناسی فلوطین، فردریش ویلهلم جوزف فون شلینگ و گئورگ ویلهلم فردریش هگل می‌پردازد. این کتاب مبانی افلاطونی زیبایی‌شناسی فلوطین و مبانی فلوتینی زیبایی‌شناسی شلینگ و هگل در فلسفه روح، فلسفه هویت و ایده‌آلیسم متعالی را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : هنر به مثابه امر مطلق، تحقیقی ادبی و فلسفی در مورد معنای هنر و ادعاهای آن در مورد حقیقت است. پل گوردون با کاوش به ویژه در نوشته‌های کانت و کسانی که پس از آن، از جمله فیشته، شلینگ، هگل، شوپنهاور و نیچه را دنبال کردند، معتقد است که هنر این مشکل را حل می‌کند که چگونه می‌توان امر مطلق را در غیرمفهومی و غیرگفتمانی «شناخت». مقررات. ایده رابطه ذاتی هنر با امر مطلق، که اولین بار به صراحت توسط کانت ارائه شد، در آثار اصلی از 1790 تا 1823 مورد بررسی قرار می گیرد. فصل اول و آخر، به ترتیب در مورد افلاطون و نیچه، به پیشروها و "پسامکان نماهای" این ایده می پردازد. . گوردون عدم توجه به این ایده را پس از هگل و همچنین در ارزیابی‌های مجدد معاصر این دوره نشان می‌دهد و به دنبال آن است. هنر به عنوان مطلق مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهانی است که زیبایی شناسی را از منظر ادبی و فلسفی مطالعه می کنند.

ترجمه ماشینی : به قول فلیکس دوکه، «عصر نقد»، دورانی است که رویدادهای سیاسی، نظامی و فرهنگی در اروپا گرد هم می آیند. انقلاب فرانسه، جنگ‌های ناپلئونی، ظهور رمانتیسیسم، مناقشات در مورد پانتئیسم و ​​الحاد، و ویژگی عمومی که این مجادلات فلسفی به دست آوردند، انتشار مجلات متعدد با محتوای فرهنگی و فلسفی - و ناپدید شدن زودهنگام آنها -، اهمیتی که بحران اقتدار به مثابه قدرت که با تحقیق در زمینه علوم طبیعی به دست می‌آید، اما مهمتر از همه، تأیید آزادی به عنوان شالوده کرامت انسان به معنای دگرگونی در تصوری است که سوژه از خود داشت. مانند طبیعت، خدا، زندگی اجتماعی، تاریخ و هنر. در آن زمان در آلمان انبوهی واقعی از فیلسوفان، شاعران، نویسندگان و سیاستمداران وجود دارد که در مورد یکدیگر بحث، همکاری و انتقاد می کنند. در میان آنها، بدون تردید، چهار شخصیت بزرگ به اصطلاح «ایدئالیسم آلمانی» برجسته می شوند: کانت، فیشته، شلینگ و هگل. مکاتبات بین آنها نه تنها به این دلیل که گفت و گوی بین فیلسوفان نامدار آن زمان است، بلکه به ویژه به این دلیل که به ما امکان می دهد تا به پیدایش تفکر، پیچیدگی روابط، تأثیر متقابل، ناکافی بودن طبقه بندی ها پی ببریم، یک ویژگی پارادایماتیک دارد. . در آن می‌توانید یکی از دوره‌های متعددی را که نقد دنبال می‌کرد، دنبال کنید و به این ترتیب متوجه شوید که فلسفه همیشه تفکری است که به خود می‌چرخد و بوده است.