جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این مطالعه ارزیابی انتقادی الهیات است که به دنبال معنا بخشیدن به این تجربه شاگردی است. این الاهیات است که از بستر آمریکای لاتین بیرون آمده و باید در گفتگوی انتقادی با الهیات راینهولد نیبور قرار گیرد. هم الهیات رهایی بخش و هم الهیات نیبوری به عدالت اجتماعی و رابطه آن با ایمان مسیحی می پردازند. تز این پژوهش این است که رئالیسم نیبوری الهیاتی را ارائه می‌کند که بهتر می‌تواند به شاگردی که عدالت اجتماعی را می‌طلبد هدایت و معنا بخشد. در عین حال، این پژوهش به بررسی حوزه‌های الهیات نیبوری می‌پردازد که بینش‌ها و انتقادات الهیات رهایی‌بخش به چالش کشیده می‌شوند. نتیجه نهایی این پژوهش تبیین یک رئالیسم نیبوری خواهد بود که «رهایی‌بخش» است. بررسی موضوع عدالت با تحلیل و نقد درک رینهولد نیبور از عدالت آغاز خواهد شد. این بخش اول مطالعه ما شامل چهار فصل است که به واقع‌گرایی انسان‌شناختی نیبور، ارزش‌های عدالت، اجرای عدالت، و فصل آخر نقد و نظر می‌پردازد. در این مرحله باید مسئولیت خواندن نیبور را بر عهده بگیرم. من آگاهم که جایگاه نیبور را به شیوه‌ای نظام‌مند که در آثار خودش وجود ندارد، سازماندهی و انتزاع کرده‌ام. به این ترتیب من تنش دیالکتیکی و ابهام تجربه شده در خواندن نیبور را کاهش داده ام. این که آیا این یک ضرر یا سود برای الهیات نیبوری است، ارزیابی را به خواننده واگذار می کنم. نظر دومی که باید در مورد این تحلیل از الهیات نیبور بیان شود، مربوط به اصطلاح «رئالیسم مسیحی» است. در مطالعه زیر از استفاده از این اصطلاح اجتناب کرده ام. این اصطلاح به کلام نیبور و نهضت کلامی مرتبط با آن اشاره دارد. دغدغه من در این پژوهش این است که به طور خاص به موضع نیبور بپردازم و نه جنبش الهیاتی پس از نیبور. بخش بعدی مطالعه ما شامل قرار دادن الهیات نیبوری در گفتگو با الهیات رهایی بخش است. این گفتگو با مقایسه روش کلامی آغاز خواهد شد. در ادامه این فصل از روش کلامی، سه فصل ارائه خواهد شد که به موضوعات خاص کلامی و رابطه آنها با عدالت اجتماعی می پردازد. این موضوعات عبارتند از؛ گناه، نجات، و مسیحیت. فصل آخر این بخش به ارزش ها و اخلاق الهیات رهایی بخش می پردازد

الاهیات مسیحی نوارتدکسی، که به الاهیات نواصلاحات، بحران و دیالکتیک نیز مشهور است، اولین صدای مخالف با الاهیات مسیحی لیبرال بود که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، الاهیات غالب محسوب می‌شد. الاهی‌دانان نوارتدکس، هرچند با هم کاملاً همنوا نیستند، ولی در ضدیت با آموزه‌های الاهیات لیبرال و بازگشتی نو به الاهیات اصلاحات هم‌صدا هستند. راینهولد نیبور بنیان‌گذار اصلی الاهیات نوارتدکسی آمریکا بود. انسان‌شناسی محور اصلی الاهیات نیبور و اساس آموزه‌های الاهیاتِ اخلاقِ اجتماعی و الاهیات سیاسی او است. او الهیات خود را نه از خدا به عنوان مبدا و نهایت، مطلق و بی‌نهایت بلکه از انسان شروع می‌کند و معتقد است مشکلات انسان مدرن ناشی از ناتوانی او در خودشناسی صحیح است. اندیشه مدرن درباره انسان به طور ناهمگونی عناصری از اندیشه‌های کلاسیک یونانی، کتاب مقدسی و خاص دوران مدرنیته را ترکیب کرده است. لذا ضروری است که همه این مؤلفه‌ها به‌تفکیک شناخته و ردیابی شوند. نیبور معتقد است عقل انسان حقیقت را با فروکاهش آن به نظام انسجام درک می‌کند. درک حقیقت کامل و آگاهی یافتن از رازهای فراعقلانی فقط از طریق حکمت دینی امکان‌پذیر است. او با رد مکاتب مختلفی مانند عقل‌گرایی، طبیعت‌گرایی و احساس‌گرایی به عنوان راه‌حل نهایی، تفسیر اسطوره‌ای از کتاب مقدس را بهترین رویکرد برای شناخت انسان می‌داند. ما برای تحلیل بهتر انسان‌شناسی نیبور آن را به سه بخش اصلی الاهیات «خود»، الاهیات گناه و الاهیات فیض تقسیم کرده‌ایم. نیبور تعریفی منطقی از ماهیت انسان ارائه نمی‌دهد بلکه به تشریح وضعیت پارادوکسیکال انسان با دو قطب محدودیت و آزادی می‌پردازد. انسان‌شناسی او بر سه اصل از کتاب مقدس استوار است: 1) انسان مخلوق است. 2) انسان بر صورت خدا خلق شده است. 3) انسان بطور اجتناب‌ناپذیری گناهکار است، هرچند گناه ضرورت ماهیت او نیست. نیبور دیدگاه دوگانه‌انگاری به ماهیت انسان در مکاتب کلاسیک و عرفانی که منجر به شر بودن بدن و خیر بودن روح می‌شود و نجات انسان را در رهایی روح از بدن می‌داند را رد می‌کند. رویکرد او به «خود»، کل‌نگرانه و گشتالتی است و «خود» را دارای وحدتی پارادوکسیکال می‌داند. وضعیت پارادوکسیکال انسان در او اضطراب ایجاد می‌کند. نه محدودیت گناه است و نه اضطراب، بلکه تفسیر نادرست از اضطراب است که انسان را به شورش علیه خدا و غصب جایگاه او سوق می‌دهد. انسان فقط با منابع درونی خود، قادر به نجات خودش نیست بلکه از طریق فیض خدای فرابود نجات می‌یابد. در این پژوهش علاوه بر تحلیل کامل انسان‌شناسی نیبور، روش الهیاتی او نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت ضمن نقد نیبور در روش و محتوا، نکاتی در خصوص درسهای الاهیات نیبور برای اندیشه الهیاتی ما ارائه شده است.

ترجمه ماشینی : راینهولد نیبور در مرکز گفتگوهای ملی درباره نقش آمریکا در جهان باقی می ماند و مفسرانی که مواضع سیاسی و مذهبی متفاوتی دارند، در حمایت از دیدگاه های خود به اثر او در سال 1952، طنز تاریخ آمریکا، نگاه می کنند. در این مطالعه، اسکات آر. اروین استدلال می کند که درک دیدگاه الهیاتی نیبور برای درک مقیاس کامل آیرونی و دیدگاه او در مورد زندگی به طور گسترده تر ضروری است. چنین مطالعه ای از این جهت مهم است که بسیاری از افرادی که امروزه آیرونی را می خوانند، نقش اصلی را که باورهای مسیحی او در نوشته هایش ایفا کرده است، تصدیق نمی کنند. نیبور دیدگاه الهیات خود را «در نبرد و بالاتر از آن» توصیف کرد، و این دیدگاه بود که نیبور را در آیرونی سوق داد که هم باید «اقدامات اخلاقی خطرناک» را در مبارزه با تجاوزات اتحاد جماهیر شوروی و هم انجام دهد. درگیر خودارزیابی انتقادی برای جلوگیری از به دست آوردن نفرت انگیزترین خصلت های دشمن جنگ سرد خود در کشور باشد. نیبور بینش الهیات خود را در طول دهه‌های 1930 و 1940 از طریق درگیری با دکترین مسیحی توسعه داد، همانطور که در آثار آکادمیک او مانند طبیعت و سرنوشت انسان و درگیر شدن با رویدادهای جاری، همانطور که در بسیاری از نوشته‌های روزنامه‌نگاری او در طول دوره دیده می‌شود. این دوره. اروین با تمرکز اساساً بر نوشته‌های نیبور بین سال‌های 1931 و 1951، پیشرفت تفسیر مسیحی‌اش از طبیعت و تاریخ بشر را دنبال می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه بینش الهیات او را نشان می‌دهد، و نشان می‌دهد که چگونه این بینش الهیات زیربنای نوشته‌های او درباره امور جاری است.

ترجمه ماشینی: پژوهش‌های اخیر توجه را بر مشکلاتی متمرکز کرده است که درگیری‌های شر، رنج و غم‌انگیز برای باور دینی و زندگی اخلاقی ایجاد می‌کند. متفکران از بسیاری از شخصیت های تاریخی مهم استفاده کرده اند، به استثنای یک استثنای مهم - آگوستین. در همان زمان، آثاری در مورد آگوستین بازسازی شده است، اما بحث کمی در مورد کار او در مورد شر یا تأثیر او بر تفکر معاصر وجود دارد. این کتاب این شکاف ها را پر می کند. این کتاب «زندگی‌نامه خانوادگی» سنت آگوستین را با نگاهی به آثار آگوستین و توسعه آن در نوشته‌های هانا آرنت و راینهولد نیبور بررسی می‌کند. ماتیوس استدلال می‌کند که سنت آگوستینی پیشنهادی قدرتمند، اگرچه معمولاً اشتباه گرفته می‌شود، برای درک و پاسخ به چالش‌های شیطانی به ما ارائه می‌دهد. این کتاب نور تازه‌ای را بر آگوستین، نیبور و آرنت و همچنین به مسئله شر، ماهیت سنت و نقش گفتمان الهیاتی و اخلاقی در تفکر معاصر می‌افکند.   .    استادیار مطالعات دینی در دانشگاه ویرجینیا است که در آنجا الهیات، اخلاق، و دین و فرهنگ تدریس می‌کند. او در مجله اخلاق دینی، الهیات مدرن، مجله دین، نقد الهیات انگلیکن منتشر کرده است.

الاهیات مسیحی نوارتدوکسی، که به الاهیات نواصلاحات، بحران یا دیالکتیک نیز مشهور است، اولین صدای مخالف با الاهیات مسیحی لیبرال است که در تمدن غرب، در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، الاهیات غالب بود. الاهی‌دانان نوارتدوکس، هرچند با هم کاملاً همنوا نیستند، ولی در ضدیت با آموزه‌های الاهیات لیبرال و بازگشتی نو به الاهیات ارتدوکسی هم‌صدا هستند. راینهولد نیبور بنیان‌گذار اصلی الاهیات نوارتدوکسی آمریکا است. انسان‌شناسی، محور اصلی الاهیات او است که اساس آموزه‌های الاهیاتِ اخلاقِ اجتماعی و الاهیات سیاسی‌اش را شکل می‌دهد. او خوش‌بین‌ترین دیدگاه بدبینانه به ماهیت انسان در رویکرد الاهیاتی نوارتدوکسی را دارد. الاهیات نفس و الاهیات گناه در انسان‌شناسی او برجسته است. در اندیشه نیبور، انسان روحی خودمتعال و خودآگاه با روابطی دیالکتیکی در موقعیت‌های پارادوکسی است. انسان به نحو اجتناب‌ناپذیری گناهکار است، هرچند گناه ضرورت ماهیت او نیست. گناه نخستین در انسان موروثی نیست بلکه در تمایل به شورش و عصیان او در برابر خدا است.