جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تیموتی چاپل تصویری از اینکه اخلاق فلسفی چگونه می‌تواند باشد، ایجاد می‌کند، پس از کنار گذاشتن فشارهای ایده‌آل‌ساز و تقلیل‌کننده نظریه اخلاقی مرسوم. سؤال او این است که «چگونه بدانیم چه کار کنیم؟» و پاسخی که از او دفاع می‌کند «با توسعه تصورات اخلاقی‌مان» است. مجموعه‌ای از مطالعات ارائه‌شده در «دانستن چه باید کرد» به این مورد کمک می‌کند که تخیل اخلاقی بخش مهمی از برتری یا فضیلت انسانی است، با نشان دادن این که نقش‌های متنوعی در زندگی عملی و ارزیابی ما ایفا می‌کند. هیچ راه کوتاه یا فرمولی برای دانستن اینکه چه باید بکنید وجود ندارد. اما به هر حال، رویکرد طولانی‌تر و پر دردسرتر، با ارزش‌تر است. این رویکرد شامل توسعه کارنامه ظرفیت های طبیعی انسان برای تخیل، مشورت باز و توجه متفکرانه به جهان، مردم و واقعیت ارزش اطرافمان است.

ترجمه ماشینی: معرفت شناسی افلاطون: هستی و ظاهر تفسیری بدیع از یکی از موضوعات محوری در آثار افلاطون ارائه می دهد: معرفت شناسی. جسیکا ماس استدلال می کند که معرفت شناسی افلاطون به طور اساسی با ما متفاوت است. جسیکا ماس، برخلاف دانه‌های مطالعات اخیر، و با استناد به تفاسیر باستانی افلاطون، استدلال می‌کند که افلاطون به بهترین وجه به عنوان مطالعه چیزی که ما اکنون دانش و باور می‌نامیم، درک نمی‌شود. در عوض، ماس پیشنهاد می‌کند که بازیگران اصلی در معرفت‌شناسی او، یعنی معرفت‌شناسی و دوکسا، هر کدام اساساً باید به‌عنوان شناخت نوع خاصی از شیء درک شوند. Epistêmê شناخت آنچه هست است - جایی که معلوم می شود که این به معنای درک عمیق واقعیت نهایی است. دوکسا شناخت چیزی است که به نظر می رسد - جایی که معلوم می شود این به این معنی است که این تفکر نظری است که تصاویر را با واقعیت اشتباه می گیرد. این کتاب با این استدلال که ویژگی‌های مهم معرفت‌شناسی افلاطون را توضیح می‌دهد، از این خصوصیات دفاع می‌کند. به ویژه، نشان می‌دهد که آنها زیربنای دیدگاهی هستند که مدت‌ها به افلاطون نسبت داده می‌شد، اما اخیراً «فحش‌آمیز» تلقی می‌شد: این که هیچ دوکسی از اشکال، و هیچ معرفتی از محسوسات وجود ندارد. سرانجام، ماس ادعا می کند که معرفت شناسی افلاطون بسیار متفاوت از معرفت شناسی مدرن است، زیرا انگیزه آن دیدگاه های اخلاقی و متافیزیکی مرکزی اوست. همانطور که تمثیل غار نشان می دهد، او معتقد است که هدف زندگی تماس با هستی اصیل است و بزرگترین مانع در برابر این هدف، تمایل ما به قناعت کردن به ظاهر است. بنابراین، وقتی افلاطون به تحقیقات معرفت‌شناختی روی می‌آورد، تمایزی که او برجسته‌تر می‌بیند، تمایز بین شناخت آنچه هست و شناخت آنچه به نظر می‌رسد است.

ترجمه ماشینی: پراگماتیسم افلاطون اولین دفاع جامع از خوانش عمل گرایانه از افلاطون را ارائه می دهد. به عقیده افلاطون، هدف عقلانی نهایی، انباشت دانش و دوری از باطل نیست، بلکه زندگی انسانی عالی است. این کتاب ادعا می کند که یک دیدگاه عمل گرایانه در سراسر مجموعه افلاطونی وجود دارد. نویسندگان استدلال می کنند که پیگیری موفقیت آمیز یک زندگی خوب مستلزم پرورش تعهدات اخلاقی خاصی است و حفظ این تعهدات اغلب مستلزم نقض هنجارهای معرفتی است. در جریان دفاع از تفسیر پراگماتیستی، نویسندگان یک استدلال افلاطونی نیرومند برای این نتیجه گیری ارائه می کنند که ارزش حقیقت دارای محدودیت هایی است و آنچه بیش از همه مهم است تعهدات اخلاقی و شجاعت عمل به آنهاست. تفسیر آنها پیامدهای گسترده ای دارد زیرا نحوه درک ما از رابطه بین اخلاق و معرفت شناسی افلاطون را دوباره شکل می دهد. پراگماتیسم افلاطون برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته افلاطون و فلسفه باستان جذاب خواهد بود. همچنین برای کسانی که روی مناقشات جاری در اخلاق و معرفت شناسی کار می کنند، جالب خواهد بود

در این نوشتار با رجوع به برخی از مهمترین آثار افالطون، دیدگاه او را درباره شر تبیین میکنیم. با توجه به اینکه او محسوسات را نمودی ضعیف از حقایق الیتغیر مُثُل میداند، زمینهساز این دیدگاه در سنت نوافالطونی میشود که شر جنبه عدمی دارد. این نگرش از رویکرد واقعگرایانه به حیات فاصله دارد زیرا زندگی موجودات زنده به نحو عام و زندگی انسان به نحو خاص با انواعی از شرور متافیزیکی مواجه است و انسان بهعنوان موجودی صاحباختیار، دستخوش یا منشأ شر اخالقی نیز هست. هرچند بر اساس خوانشی خاص میتوان طرح عالم مثل افالطون را در پرتو مواجهه او با مرگ سقراط و تالش برای فراروی از آن جستجو کرد ولی به خاطر نگرش حاکم بر دنیای باستان که مبتنی بر نظام طبقاتی است، افالطون نیز رویکرد نخبهگرایانه اتخاذ مینماید و بهجای تأکید بر مسئولیتهای فردی به تأسی عوام از فیلسوف بهعنوان الگوی تجرد عقلی و فضایل اخالقی در جامعه اشاره میکند. این در حالی است که در جامعه مدرن که ارزشهای فردی اهمیت مییابد، ارتباط مؤثقی بین مسئله شر و مسئولیت اجتماعی برقرار میشود. با رجوع به فلسفه جوسایا رویس که او نیز همچون افالطون متفکری ایدئالیست است، میتوان دریافت که ایدئالیسم معاصر در عین نگاه خوشبینانه و کلگرایانه به جهان نمیتواند واقعیت شر را نادیده بگیرد. رویسهم واقعبینانه به رنجهای بشری مینگرد و هم با توجه به مبانی نظری خود بر رویکرد مسئوالنه برای کاهش رنج و زدودن

زیبایی در فلسفۀ افلاطون به مثابۀ یک مفهوم بنیادین از جهت خاستگاه، ماهیت، ظهور و نحوۀ ادراک آن مورد توجه واقع شده‌است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی، و با ابتنا بر مهمترین رسالات افلاطون در باب زیبایی، همچون فایدروس و مهمانی؛ و نیز با بررسی شیوۀ دیالکتیک وجودی-عقلانی مطرح‌شده در رسالۀ جمهوری، در صدد است امکان تلقی مساوقت ایدۀ وجود و زیبایی؛ و سنخیت دیالکتیک وجودی- عقلانی و ادراک زیبایی را در فلسفۀ افلاطون مورد بررسی قرار دهد. از جملۀ یافته‌های پژوهش این است که در فلسفۀ افلاطون، ادراک زیبایی محسوس نقطۀ آغاز دیالکتیک وجودی- عقلانی نفس؛ موجب استحالۀ وجودی- معرفتی و زمینۀ عروج و فرارفتن نفس از مرتبۀ وجودی معین به مرتبۀ وجودی بالاتراست که در نهایت به دیدار و تحقق معرفت مثال خیر منجر می‌شود. در فلسفۀ افلاطون ادراک زیبایی در مراتب فرارونده از محسوس به معقول، به مثابۀ یک کنش وجودی با ارتقای وجودی-معرفتی نفس مساوق است.

ترجمه ماشینی: بررسی اجمالی: رویکردی نوآورانه به فلسفه افلاطون. از طریق بررسی دقیق چندین متون مهم افلاطونی، که عمدتاً بر ماهیت دانش متمرکز است، مقالاتی در معرفت شناسی افلاطون رویکردی تازه و امیدوارکننده را به کل فلسفه افلاطون به خواننده ارائه می دهد. از همان آغازین دریافت فلسفه افلاطون، تعارضی بین تفسیر جزمی و شکاکانه از کار و اندیشه او وجود داشته است. علاوه بر این، دو طرف اغلب به ترتیب با رویکرد متافیزیکی و ضد متافیزیکی همراه هستند. این کتاب، ادامه خط فکری است که امروزه به شدت در ادبیات ثانویه وجود دارد - و همچنین توسط نویسنده در بیش از سی سال تحقیق دنبال می شود - معتقد است که روش سوم تفکر لازم است. در برابر این دیدگاه گسترده که یک فلسفه ضد جزمی باید با موضعی ضد متافیزیکی همراه باشد، تراباتونی نشان می دهد که برعکس، برای افلاطون، ارزیابی هوشیارانه و معقول هم از قدرت و هم از حدود عقل انسانی متکی بر دیدگاه متافیزیکی مناسب است. .

در فصل نخست این کتاب، اعتقاد به زندگی های متوالی در یونان باستان، از قدیمی ‌ترین زمان شکل ‌گیری و رواج آن، یعنی از آیین‌ اُرفه‌ای، آغاز شده است. در فصل دوم، به بررسی این نظریه نزد فیثاغورس و فیثاغوریان، پرداخته شده. در فصل سوم، آرای امپدکلس در این زمینه، بررسی گردیده و در فصل چهارم، دیدگاه‌ های سقراط و افلاطون در این ‌باره، شرح و تبیین شده است. فصل پنجم این پژوهش، به بررسی دیدگاه ‌های فلوطین دربارۀ زندگی‌های متوالی، اختصاص یافته است. در هر کدام از این فصول، سعی شده که علاوه بر بیان دیدگاه­ های این بزرگان درباره زندگی ­های متوالی، اُمّهات دیدگاه­ های فلسفی ایشان نیز به صورت کوتاه و مختصر بیان شود، تا بدین ترتیب، مخاطبان اثر بتوانند به فضای کُلّی تفکّری این فیلسوفان نزدیکتر شوند و دلایل گرایش این گروه به نظریه زندگی­ های متوالی را بهتر درک کنند. سعی بر این بوده که بیشتر، آن دسته از تفکّرات این فیلسوفان مورد توجّه قرار بگیرد که ارتباط بیشتری با مباحثِ هستی ­شناسی و روح­شناسی ایشان دارد. نویسنده کتاب با بررسی و دقیق شدن در آرای این فلاسفه یونان باستان ، یعنی: فیثاغورس، امپدکلس، سقراط، افلاطون و فلوطین، تا حدود زیادی، زوایا و خفایای اعتقاد به زندگی‌های متوالی در یونان باستان روشن خواهد شد و این موضوع کمک شایان توجّهی به دلایل و چگونگی ظهور و بروز این نظریه در آرای سایر فیلسوفان بخشی از کتاب pdf اعتقاد به زندگی های متوالی در یونان باستان اگرچه نمی توان با صراحت در مورد دیدگاه های افلاطون درباره ی خداوند و تفاوت های آن با خدای ادیان ابراهیمی حکم کرد، اما بنا به تصریح افلاطون شناسان برجسته ای چون تیلور، می توان گفت: “در نظر افلاطون ، فعالیت الهی، هدفدار است. به عبارت بهتر، خداوند متشخص است، زیرا چند خدایی از آنجا که مفهوم خلقت آگاهانه را دربرندارد، در واقع، فقط صورت دیگری از همان نظریه ای است که افلاطون آن را با الحاد برابر می شمارد” از دیدگاه سقراط و افلاطون روح امری الهی است و بیش از اینکه انسان خلعت هستی بپوشد، وجود داشته است. از اینرو می توان گفت که انسان موجودی است نامی که جنبه ی آسمانی و ملکوتی دارد. اگرچه روح با حواس ظاهری و دیده جسمانی قابل مشاهده و درک نیست، اما اگر آدمی خویشتن را از پلیدی ها و آلایش های درونی پاک نماید، به یاری اندیشه ی تعالی یافته و تفکر خردمندانه و دیده دل، قابل رویت است.چنان چه در رسال قوانین افلاطون هم تاکید دارد که ارواح را فقط با دیده درون می توانیم ببینیم و به یاری اندیشه می توانیم به آنها راه یابیم. روح جاودانی است ولی مشاهده ذات حقیقی آن در مصاحبت تن و در حالی که آلودگی به پلیدی ها، سیمای آن را دگرگون ساخته، میسر نیست. به سخن دیگر می توان گفت: چیزی در ما وجود دارد که می تواند به کسب دانش بپردازد و همان چیز می تواند به صفت خوبی و عدالت متصف گردد و اسم آن روح (پسوخه) است.

ترجمه ماشینی : غالباً تصور می شود که فلسفه در غرب لاتین قرون وسطی قبل از سال 1200 تحت سلطه افلاطونیسم بوده است. مقالات این جلد با فهرست‌نویسی، توصیف و بررسی سنت منطق ارسطویی در این دوره، بررسی تأثیر آن بر نویسندگانی که معمولاً در سنت ارسطویی قرار می‌گیرند (اریوگنا، آنسلم، گیلبرت پوآتیه)، و نیز نگاهی به برخی از این دیدگاه، این دیدگاه را زیر سؤال می‌برند. از ویژگی های افلاطون گرایی اولیه قرون وسطی. آبلارد، درخشان ترین منطق دان عصر، موضوع اصلی سه مقاله است و کتاب با دو بحث کلی دیگر درباره چگونگی و چرایی مطالعه فلسفه قرون وسطی به پایان می رسد.