جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بی تردید اندیشه های وجودشناختی شیخ اکبر، محیی الدین بن عربی و شنکره از بزرگترین ره آوردهای حوزه تحقیقات نظری و کشف و شهودهای عرفانی در گستره عالم اسلام و خطه پهناور هند، بلکه سرتاسر پهنه خاک به شمار می رود. اندیشهای عرفانی که در تنگنای حصار «وجود بما هو موجود» محدود و محصور نمی ماند، بلکه فراتر از همه شناخت آن را روزنه ای به روی خورشید و راهی به سوی رهایی می داند و مکتب رفیعی را بر شالوده آن استوار می سازد که به مکتب «وحدت وجود» معروف است. از این روی، نوشتار حاضر به لحاظ اهمیت موضوع برای شناخت عمیق تر و فهم هر چه بهتر آرا و اندیشه های وجودشناختی این دو اندیشمند بزرگ مسلمان و هندو بر اساس وجوه تشابه و قرابتهای قیاس پذیر که مآلا آنها را در کنه و ذات خود همسان جلوه می دهد، به بررسی و مقارنه مفهوم ذات بلاتعین در نظام عرفانی ابن عربی با نیرگونه برهمن شنکره، که در هر دو مکتب «وجود» خوانده می شود، می پردازد.

‫تحقيق حاضر، ترجمه کتاب تجلي اثر چيتيک است، که به تشريح انواع ظهور و تجلّي اسما و صفات الهي در اولياي او مي‌پردازد و ديدگاه فلاسفه و عرفاي مسلمانان را در اين زمينه انعکاس مي‌دهد. نويسنده با استفاده از قواعد و آموزه‌هاي فلسفه و عرفان اسلامي، مانند وحدت و کثرت، قوس نزول و صعود، قاعده الواحد و ويژگي‌ها و احکام اسما و صفات الهي به بيان ابعاد مختلف و شرايط تجلي اسما و صفات در خلايق پرداخته است. وي نخست ضمن تبيين مسأله وحدت وجود از منظر فيلسوفان و عارفان مسلمان، معناي تجلي و ظهور و منشأ آن، اقامه برهان بر وجود واجب و توجيه کثرت در وحدت، وحدت شخصيه وجود از ديدگاه ابن عربي را شرح مي‌دهد. آن گاه به تفسير اسما و صفات الهي، مانند علم الهي، نفس رحماني و ديدگاه فلاسفه در اين زمينه پرداخته و رابطه بين اسما وصفات الهي و معناي دوام فيض و تجديد تجلّي بر موجودات را بررسيده و بر اين اساس مفهوم تجلي و ظهور اسما و صفات الهي در عالم دنيا، برزخ و قيامت را از منظر فيلسوفان و عارفان مسلمان بررسي مي‌کند. بخش‌هاي ديگر اين نوشتار به تبيين موضعگيري ابن عربي در مقوله اسامي خدا، نسبت بين وجود و عدم، تنزيه و تشبيه الهي، انواع معرفت، کمال انساني، ماهيت عالم برزخ و مباني و اصول حاکم بر جهان هستي پرداخته و رابطه خداوند با عالم، رابطه آفاق و انفس، ماهيت عالم ارواح، مفهوم شعاير الهي از ديدگاه او و ساير عرفاي مسلمان را شرح داده است. نويسنده اعتقاد دارد ظهور و تجلي الهي همواره در حال وقوع بوده و اگر اين مهم صورت نپذيرد، ادامه حيات در جهان هستي به خطر مي‌افتد. وي ديدگاه‌هاي عارفان مسلمان در اين زمينه و اختلاف نظر آنان در ظهور و تجلي را نيز بيان مي‌کند. تأکيد نويسنده بر ديدگاه‌هاي محيي‌الدين عربي در دو کتاب فتوحات مکيه و شرح فصوص‌الحکم است.