جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از زمان روشنگری، بسیاری از فلسفه های اخلاقی فرض کرده اند که انسان های عاقل باید احساسات خود را در هنگام تصمیم گیری های اخلاقی عینی و صحیح کنار بگذارند. عشق و عینیت در اخلاق فضیلتی این پیش فرض را به چالش می کشد و استدلال می کند که احساساتی مانند شفقت و عشق کمک های قدرتمندی در فرآیند پیچیده دستیابی به حقایق اخلاقی عینی در تصمیم گیری ها و اعمال هستند. رابرت جی فیترر با تکیه بر اخلاق نیکوماخوس ارسطو و آثار برنارد لونرگان و مارتا نوسبام، این فرض را آزمایش می کند که گنجاندن احساسات منجر به سوگیری در قضاوت های عینی یا هنگام تعیین حقایق اخلاقی می شود. فیترر ابتدا نشان می‌دهد که چگونه برخی از عملیات‌های شناختی که در اخلاق فضیلت ارسطویی بیان شده‌اند، می‌توانند دقیقاً از طریق مشارکت احساسات در تشخیص اخلاقی، به حقیقت اخلاقی عینی دست یابند. سپس، با تکیه بر مفهوم بینش استقرایی لونرگان، او استدلال می کند که عینیت نتیجه عملکرد صحیح سوبژکتیویته یک عامل اخلاقی است. فیترر در نهایت، با تکیه بر مطالعه خود از نوشته‌های اخلاقی نوسبام، نتیجه می‌گیرد که عشق دلسوزانه نگرشی است که در واقع احتمال تشخیص و انتخاب خیر واقعی را تقویت می‌کند و عینیت را در تصمیم‌گیری اخلاقی تشویق می‌کند. «عشق و عینیت در اخلاق فضیلت» با جزئیات و استدلال فراوان، مطالعه متقاعدکننده‌ای است که شامل آثار سه تن از مهم‌ترین نویسندگان درباره اخلاق و جذابیتی پرشور برای بررسی مجدد فرآیندی است که از طریق آن انسان‌ها واقعاً تصمیم‌های حیاتی می‌گیرند.

ترجمه ماشینی : توصیف رابطه برنارد لونرگان با فلسفه دین کاری دشوار است و پیچیدگی هایی در سطوح مختلف ایجاد می شود. برای شروع، او از اصطلاحی که معمولاً در زمینه ای به همین نام فهمیده می شود استفاده نمی کند. علاوه بر این، او به همان موضوعاتی می پردازد که فیلسوفان دین هستند، اما در پوشش فلسفه خدا یا الهیات طبیعی. در نهایت، او موضوع تجربه دینی را که اکنون مقوله ای تخصصی در فلسفه دین است که برای حمایت از گزاره های رسمی عقلانی له یا علیه باور خداباورانه فراخوانده می شود، درک می کند. این موضوع اصلی در لونرگان با این واقعیت پیچیده تر می شود که درک خاص او از تجربه (مذهبی) نقش های متفاوتی در تفکر او درباره خدا و دین بازی می کند. در این مطالعه، پویایی این مؤلفه‌های مختلف، روابط متقابل آنها و عملکرد آنها از توسعه اولیه تا اواخر را بررسی می‌کنم. نقطه عزیمت من دوره ای از اندیشه لونرگان است که در آن او بیش از هر زمان قبلی در زندگی حرفه ای خود به تأثیر تجربه دینی در تفکر ما نسبت می دهد. در فصل اول دلایلی را دنبال می‌کنم که برای تأخیر پاسخ او ارائه شده‌اند و ماهیت آن و معنای آن برای «اثبات» بحث‌برانگیز او برای وجود خدا چیست. در فصل 2 چیزی به صورت انحرافی در نظر گرفته شده است، زیرا بحث درباره مفهوم تجربه دینی در لونرگان باید با آنچه او از تجربه به طور کلی منظور می کند، دست و پنجه نرم کند. من سه حس را برای این اصطلاح رمزگشایی می کنم که جدایی ناپذیر مفهوم آگاهی اوست که از مدل معاصر دیوید چالمرز متمایز می کنم. از آنجایی که لونرگان بر تمایز آگاهی از مفهوم آن تاکید دارد، این جنبه از ادعای فلسفی او را در زمینه کانت و هگل، شرکای اصلی گفتگوی او در مورد این پرسش، دنبال می کنم. در فصل 3 به بعد مذهبی خاص مفهوم تجربه در لونرگان اولیه باز می گردم. در اینجا من توسعه مقوله تجربه دینی او را در حین حرکت از پیرامون به مبانی تبیینی اندیشه او دنبال می کنم. در فصل 4 ادبیات بعدی مربوطه در لونرگان مورد بررسی قرار گرفته است که در آن ظهور آنچه از نظر فنی فلسفه دین برای وی است مشاهده می شود. از جمله تمایزی که من معرفی می‌کنم، تفاوت مدل دینی او با آنچه او فلسفه دین می‌نامد است. با درک تاریخی آن، اولی، مدل دینی او را نقطه عزیمت برای آنچه در فلسفه دین خود می خواهد به انجام برساند، می دانم. آنها البته به هم مرتبط هستند، اما یک چیز واحد نیستند. برای جلوگیری از اشتباه گرفتن با رشته ای به همین نام، توصیه می کنم که فلسفه دین او را به صورت تحت اللفظی به عنوان یک فلسفه دین پژوهی رجوع کنیم و آن را اولاً از فلسفه خدا و ثانیاً از الگوی تجربه دینی او متمایز کنیم.

ترجمه ماشینی : تنوع دینی به موضوعی محوری در فلسفه دین تبدیل شده است. این مطالعه با بررسی تقسیم وظایف تعیین شده توسط برنارد لونرگان (1904-1984) یک رویکرد روش شناختی به موضوع پیشنهاد می کند. چارچوب روش شناختی لونرگان، که او آن را تخصص کارکردی نامید، تمایز کلی از وظایف را ارائه می دهد، که هر یک در پروژه کلی درک تنوع دینی نقش محوری دارند. این پایان نامه به بررسی ارتباط و کاربرد تخصص کارکردی به عنوان رویکردی روش شناختی به تنوع دینی در فلسفه دین می پردازد. فصل اول، تحلیل ادبیات تنوع دینی به عنوان موضوعی در فلسفه دین است. نگرانی های غالب در این زمینه و برخی از موانعی که همچنان مانع توسعه این تحقیق می شوند را آشکار می کند. فصل دوم زمینه های معرفت شناختی تخصص کارکردی را ارائه می دهد. در حالی که تقسیم وظایف مشخص شده توسط روش شناسی لونرگان به سادگی مفید است تا جایی که وظایف تحقیق دانشگاهی را متمایز می کند، دلایل نظری بیشتری وجود دارد که این تقسیم بندی توسط آنها توجیه می شود. فصل سوم شرحی توضیحی از عملیات و وظایف مربوط به هر یک از هشت تخصص عملکردی ارائه می دهد. این تخصص ها را با استناد به قیاس های مرتبط از خارج از حوزه مطالعات دینی روشن می کند. فصل چهارم دو دغدغه اصلی این مطالعه را با پیشنهاد راه هایی که در آن تخصص کارکردی می تواند کمک روش شناختی به تحقیق در مورد تنوع مذهبی داشته باشد، گرد هم می آورد. وظایف متمایز اما مرتبط را که مطالعه فلسفی تنوع دینی را تشکیل می‌دهند، سازماندهی می‌کند، روندهای جاری در مورد هر یک از این وظایف را نشان می‌دهد، و راه‌هایی را پیشنهاد می‌کند که از طریق آنها می‌توان آنها را مؤثرتر ساخت. تصور لونرگان از تخصص کارکردی سهم مهمی در بحث فلسفی در مورد تنوع مذهبی دارد. این یک روش کارآمد ارائه می دهد که هم وظایف اساسی تحقیق علمی و هم عملیات درگیر در این وظایف را مشخص می کند. این توضیح می دهد که چگونه کار فعلی در فلسفه تنوع دینی می تواند از ترسیم واضح وظایف مربوطه بهره مند شود. این چارچوبی را فراهم می کند که برای همکاری میان دانشمندان با دیدگاه های مختلف فلسفی و کلامی باز است.

ترجمه ماشینی : فصل اول با ترسیم فلسفه توسعه لونرگان آغاز می شود. سپس این فلسفه را برای طیف وسیعی از ادبیات در مورد لطف به کار می‌گیرد و در داده‌های تاریخی، خط اساسی پیشرفت فکری را تشخیص می‌دهد. به همین دلیل، این فصل یک روش ژنتیکی را پیاده سازی می کند. به طور خاص، این فصل یک چارچوب توضیحی برای درک جابجایی معاصر متافیزیک مکتبی پیشنهاد می کند. توجه ویژه ای به مفهوم فیض به عنوان تجربه در رابطه با تحول الهیات به عنوان یک علم می شود. فصل اول یک روش ژنتیکی را برای ترسیم تحولات تاریخ الهیات فیض اجرا می کند. بخش آخر آن فصل خطوط اساسی تحولی را ترسیم می‌کند که انتقال از مرحله دوم به مرحله سوم معنا را امکان‌پذیر می‌سازد - تحولی که توصیف فیض را بر حسب آگاهی ممکن می‌سازد. فصل دوم به مسئله فیض و آگاهی در چارچوب اندیشه لونرگان می پردازد. در این فصل، من پیچیدگی‌ها و چالش‌های شناسایی و توصیف فیض را به‌عنوان داده‌ای از تجربه بشری آشکار می‌کنم. من همچنین سعی می‌کنم با ایجاد مجموعه‌ای از معیارهای هنجاری که به او در پیمایش این پیچیدگی‌ها و غلبه بر این چالش‌ها کمک می‌کند، راهنمایی‌هایی به محقق لونرگان ارائه کنم. این فصل تمرین الهیات بنیادی نیست، بلکه از منظر دیالکتیکی و روش شناختی نوشته شده است. کار دیالکتیکی و روش شناختی فصل دوم، کار فصل سوم را آماده می کند. فصل سوم الهیات فیض رهنر و لونرگان را با هم مقایسه می کند. این مقاله بر مقایسه مفهوم لونرگان از «عاشق بودن نامحدود» و مفهوم رهنر از «اگزیستانسیال ماوراء طبیعی» تمرکز می‌کند تا موقعیت مربوطه آنها را روشن کند و در نوشته‌هایشان به فیض وابستگی نشان دهد. فصل چهارم از روایت رهنر و لونرگان از فیض بر حسب تجربه استفاده می‌کند که در فصل سوم توسعه یافته است تا الهیات دینی را بسازد که به چالش‌های ناشی از پست مدرنیسم پاسخ می‌دهد. تز من در فصل چهارم این است که الهیات فیض رهنر و لونرگان می تواند مفهوم آگاهی مشترک از فیض را پایه گذاری کند و ادعای تنوع واقعی تجربیات دینی را جدی بگیرد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه پاسخی انتقادی به الاهیات مذهبی بنیادین لوئی-ماری شووه با تکیه بر آثار برنارد لونرگان ارائه می دهد. شووه انتقاد قابل توجهی از استفاده سنت الهیات غربی از متافیزیک، به ویژه در تفسیر آموزه های مربوط به حضور مسیح در مراسم عشای ربانی، قربانی مذهبی، و علیت مقدس بیان کرده است. انتقادات شووه این پرسش را مطرح می‌کند که چه ابزارهای فلسفی به متکلمان اجازه می‌دهد تا درک قیاسی پرباری از اسرار بیان شده در آیین‌های مقدس ایجاد کنند. این پایان نامه با روی آوردن به متافیزیک مشتق شده و انتقادی برنارد لونرگان، به چالش شووه در مقابل الهیات برای اتخاذ بنیان جدیدی در امر نمادین پاسخ می دهد. این پایان نامه استدلال می کند که متافیزیک انتقادی لونرگان می تواند به الهی دانان کمک کند تا درک ثمربخشی از آموزه های مربوط به حضور عشای ربانی، قربانی مذهبی، و علیت مقدس را توسعه دهند. علاوه بر این، مقولات معنایی لونرگان منابعی را برای تفسیر آموزه های مقدس در سطح زمان ارائه می دهد، در حالی که دستاوردهای واقعی گذشته را حفظ می کند. فصل اول بررسی برخی از الهیات عشای ربانی کاتولیک اخیر را به منظور ارائه زمینه ای برای تحقیق ما ارائه می دهد. در اینجا ما رویکردهای اگزیستانسیالیستی-پدیدارشناختی، پست مدرن و نئوسنتی را به آموزه های عشای ربانی شناسایی می کنیم. فصل های دوم، سوم و چهارم مقایسه دیالکتیکی شووه و لونرگان در متافیزیک را ارائه می دهد، زیرا به طور خاص به الهیات عشای ربانی مربوط می شود. فصل دوم نقد پست مدرن شووه از مبانی متافیزیکی الهیات عشای ربانی مکتبی را بررسی می کند. توجه ویژه ما به روش‌های شووه خواهد بود، به‌ویژه اینکه آیا نقد هایدگری از الهیات مکتبی شرح دقیقی از توماس آکویناس ارائه می‌کند یا خیر، و آیا راهی پربار در الهیات عشای ربانی ارائه می‌دهد. فصل سوم به بررسی مبانی لونرگان برای متافیزیک در نظریه شناختی و معرفت شناسی می پردازد. شالوده انتقادی لونرگان در نظریه شناختی به مشکلات سوگیری و چندشکلی آگاهی انسان می پردازد که به جای یک سیستم مفهومی مرتب، به یک متافیزیک اکتشافی منجر می شود. فصل چهارم متافیزیک اکتشافی لونرگان را توضیح می دهد و عناصر متافیزیک را بیان می کند که امکان درک مقوله کلی علیت را در متافیزیک رئالیستی انتقادی فراهم می کند. فصل پنجم به بررسی مبانی لونرگان برای تأمل الاهیاتی می پردازد و توجه ویژه ای به اهمیت تبدیل فکری قبل از بررسی مقوله های معنایی لونرگان دارد. فصل ششم وظیفه الهیات نظام‌مند را در بر می‌گیرد و درکی از آموزه‌های عشای ربانی را پیشنهاد می‌کند که در فلسفه رئالیستی انتقادی لونرگان پایه‌گذاری شده و به مقوله‌های معنا منتقل شده‌اند.

ترجمه ماشینی : این پروژه روش لونرگان را در مورد مناقشه‌ای که در نتیجه محکومیت ژاک دوپوئیس توسط جماعت دکترین ایمان بر کتاب او به نام «به سوی الهیات مسیحی پلورالیسم دینی» به وجود آمد، اعمال می‌کند. به کارگیری روش لونرگان، پتانسیل حل مسائل ارائه شده توسط دوپو در زمینه توسعه الهیات کاتولیک کثرت گرایی و همچنین تنش بین Magisterium کاتولیک و کار متکلمان کاتولیک را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : این پروژه روش لونرگان را در مورد مناقشه‌ای که در نتیجه محکومیت ژاک دوپوئیس توسط جماعت دکترین ایمان بر کتاب او به نام «به سوی الهیات مسیحی پلورالیسم دینی» به وجود آمد، اعمال می‌کند. به کارگیری روش لونرگان، پتانسیل حل مسائل ارائه شده توسط دوپو در زمینه توسعه الهیات کاتولیک کثرت گرایی و همچنین تنش بین Magisterium کاتولیک و کار متکلمان کاتولیک را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب استدلال می‌کند که روش استعلایی برنارد لونرگان رویکردی به الهیات ارائه می‌کند که به نوعی هرمنوتیکی است. با توجه به بحثی که بین طرفداران رویکرد متعالی به الهیات و کسانی که معتقدند رویکرد هرمنوتیکی در پرتو تحولات فکری معاصر، روش الهیاتی مناسب تری را ارائه می دهد، بسیاری چنین پروژه ای را شگفت انگیز می دانند. این کتاب ویژگی‌های روش استعلایی لونرگان را به تصویر می‌کشد که هرگونه قطبی‌سازی این دو رویکرد را زیر سؤال می‌برد. در نهایت، آنچه ارائه می شود، تفسیری از روش متعالی او به عنوان رویکردی هرمنوتیکی به الهیات است.