جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : میشل هانری، فیلسوف فرانسوی، معتقد است که اگر بخواهیم اندیشه مارکس را درک کنیم، باید مارکسیسم را کنار بگذاریم. هانری در مطالعه اصیل و پرجزئیات خود از فلسفه مارکس، بر اهمیت نزدیک شدن مستقیم به نوشته های مارکس، به جای واسطه تفاسیر بعدی، که اغلب انگیزه های سیاسی داشته اند، تأکید می کند. بر خلاف تصور معمول از تفکر مارکسی به عنوان تحلیلی اقتصادی از واقعیت اجتماعی، هنری معتقد است که در نظریه مارکس، فلسفه مقدم است. بنابراین، نوشته‌های مارکس را باید به درستی در چارچوب سنت فلسفی مدرن نگریست - و قضاوت کرد. هانری نشان می دهد که نگرانی اساسی مارکس در مورد ماهیت انسان، شرایط واقعی فردیت انسان است. محور اصلی خوانش هنری از مارکس، و در اینجا با دقت بی‌سابقه‌ای توضیح داده شده است، نظریه پراکسیس است، برداشتی از فرد نه به عنوان موجودی متفکر، در سنت دکارتی، بلکه به‌عنوان موجودی کارگر، تولیدکننده و مصرف‌کننده که در یک انضمام قرار گرفته است. دنیای اجتماعی این سهم بدیع و تحریک آمیز در بحث جاری درباره ماهیت و معنای اندیشه مارکس برای دانشجویان فلسفه، مارکسیسم و نظریه سیاسی ضروری است. ترجمه عالی کاتلین مک لافلین از خلاصه نویسی هنری دو جلدی او، قدرت و طراوت اصل فرانسوی را حفظ می کند.

ترجمه ماشینی : مقالات این جلد که برای اولین بار در سال 1982 منتشر شد، به تعدادی از جنبه‌های مختلف ایده‌های مارکس و ساختارهای متفاوتی که مارکسیست‌های بعدی بر روی آنها گذاشته‌اند، می‌پردازد. آنها بر اساس یک سلسله سخنرانی، دیدگاه های مارکسیستی را درباره ماهیت فلسفه، تاریخ و تبیین تاریخی، نقش و اهمیت سیاست، و ادبیات و جایگاه اخلاق بررسی می کنند. از مارکسیست های مورد توجه می توان به لوکاچ، سارتر، هابرماس، آلتوسر و ماچری اشاره کرد. یک نگرانی مداوم از طریق حجم، رابطه درون تفکر مارکسیستی از واقعیت و ارزش است، با پیامدهایی که برای اعمال ما خواهد داشت.

ترجمه ماشینی : مارکس اولیه خواستار «تحقق فلسفه» از طریق انقلاب شد. بنابراین انقلاب به مفهومی انتقادی برای مارکسیسم تبدیل شد، دیدگاهی که در دیدگاه‌های پراکسیس بعدی لوکاچ و مکتب فرانکفورت شرح داده شد. این متفکران استدلال می کنند که مسائل اساسی فلسفی، در واقع، مسائل اجتماعی هستند که به طور انتزاعی تصور می شوند. «فلسفه پراکسیس» که در ابتدا با عنوان «لوکاچ، مارکس و منابع نظریه انتقادی» منتشر شد، سیر تحول این بحث را در نوشته‌های مارکس، لوکاچ، آدورنو و مارکوزه دنبال می‌کند. این تفسیر مجدد فلسفه پراکسیس ارتباط مستمر آن را با بحث های معاصر در نظریه سیاسی مارکسیستی، فلسفه قاره ای و مطالعات علم و فناوری نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : فیلسوف فرانسوی اتین بالیبار در «توده‌ها، طبقات، ایده‌ها» به بررسی رابطه درونی بین فلسفه انتزاعی و سیاست انضمامی می‌پردازد. او تأثیر فلسفه سیاسی بر جنبش‌های جمعی را مورد بحث قرار می‌دهد و به موضوعات مبارزه مذهبی و طبقاتی، ناسیونالیسم و نژادپرستی، حقوق انسان و شهروند و مالکیت به عنوان یک رابطه اجتماعی می‌پردازد. این متن به زبان انگلیسی، نه مقاله تاثیرگذار بالیبار را که در طول یک دهه نوشته شده است، گردآوری می کند. آنها با هم کمکی تحریک آمیز به پروژه تجدید نظریه دموکراتیک ارائه می کنند.