جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پاسخی است متین و مستدل بـر کتاب ۲۳ سال علی دشتی ( سناتور انتصابی رژیم سابق) که به ظاهر شرح زندگانی حضرت رسول (ص) و در حقیقت در ردّ نبوت و رسالت آنحضرت نگاشته شده است .

پاسخی است متین و مستدل بـر کتاب ۲۳ سال علی دشتی ( سناتور انتصابی رژیم سابق) که به ظاهر شرح زندگانی حضرت رسول (ص) و در حقیقت در ردّ نبوت و رسالت آنحضرت نگاشته شده است .

پاسخی است متین و مستدل بـر کتاب ۲۳ سال علی دشتی ( سناتور انتصابی رژیم سابق) که به ظاهر شرح زندگانی حضرت رسول (ص) و در حقیقت در ردّ نبوت و رسالت آنحضرت نگاشته شده است .

علی دشتی (۱۱ فروردین ۱۲۷۶ - ۲۶ دی ۱۳۶۰) از نویسندگان و سیاستمداران ایرانی بود. علی دشتی طی هفت دهه در جریانات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران نقش داشت و گاهی از بازیگران اصلی عرصه سیاست بود. در تحکیم اقتدار حکومت دو پادشاه سلسله پهلوی، رضاشاه و محمدرضاشاه، فعال بود اما در اوج اقتدار آنان، شاید به دلیل خلق و خوی تندش، مورد بی‌مهری قرار گرفت و تقریباً در انزوا بود و پس از سقوط آنها سخت‌ترین انتقادات را بر خصوصیات فردی و شیوه حکومت آنان گفت یا نوشت. او هر چند تحصیلات خود را از مدارس مذهبی و در حوزه‌های علمیه آغاز کرد اما بعدها تندترین انتقادها را به روحانیت و مبانی دین اسلام داشت و کتاب‌هایی را مانند ۲۳ سال در نقد تاریخ صدر اسلام، البته بدون ذکر نام خود، منتشر کرد. دشتی کتاب‌ها و مقالات متعددی نوشت اما از این میان دو کتاب او بیش از تمامی آثارش بر شهرت و زندگی دشتی سایه افکنده‌است. او در کتاب تخت پولاد به انتقاد از «دیانت» می‌پردازد و بیش از همه کتاب ۲۳ سال جنجال‌برانگیز شد که در آن به کلی تمامیت اسلام را به عنوان دین مبتنی بر وحی نفی می‌کند. هر دو این کتاب‌ها بدون ذکر نام نویسنده به چاپ رسیدند. این در حالی است که او پیشتر در کتاب ایام محبس اسلام را، به عنوان راه رستگاری بشر، می‌نمایاند: «عقاید خشک مادیون و طبیعیون این هارا به طرف یأس، ناامیدی، بدبختی و قساوت و بالنتیجه جرایم و جنایات می‌کشاند، همچنان که عقاید تصوف به سوی ذلت و نکبت و اسارت سوق می‌دهد. پس بهترین طریق برای سعادتمند کردن مردم، یعنی ایجاد سعادت نسبی، همان حدودی است که تعالیم یک دیانتی مانند اسلام برای پیروان وظایف طبیعی و اخلاقی تعیین کرده‌است.» کتاب بیست و سه سال ازجمله توسط آیت الله جعفر سبحانی تحت عنوان«راز بزرگ رسالت یا نقد کتاب بیست و سه سال» نقد شده و به شبهات آن کتاب پاسخ داده است.

کتاب «راز بزرگ رسالت» یا «نقد کتاب بیست‌وسه سال» تألیف آیت‌الله جعفر سبحانی به همت مؤسسه امام صادق (ع) منتشر شده است. این کتاب نقد کتاب «بیست‌وسه سال» که به قلم «علی دشتی» است، هرچند چند نام او روی کتاب نیست ولی محتویات کتاب و شیوه قلم گواهی می‌دهد که اثر او است و قسمتی از مطالب کتاب در نوشته‌های پیشین او خصوصا در کتاب «عقلا بر خلاف عقل» موجود است. در همان سال‌های دهه 50 آیت‌الله «سبحانی» نقدی بر این کتاب تنظیم کرد و به صورت فتوکپی در میان جوانان و علاقه‌مندان منتشر کرد، سپس در سال 58 به عنوان «راز بزرگ رسالت» منتشر شد و استقبال خوبی از آن به عمل آمد. آیت‌الله «سبحانی» بعد از بیان این‌که «دشتی» کیست، فعالیت‌های سیاسی‌اش چه بود، چه روحیاتی داشت، آثار و نوشته‌های او چیست و منابع کتاب «بیست‌وسه سال» کدامند، کتاب خود را در بیست فصل تدوین کرد. علل گرایش انسان به ماوراء‌الطبیعت، اثبات صانع و حدوث ماده، هدف از آفرینش جهان و انسان، لزوم بعثت پیامبران، وحی و الهام، نظریه الهیون در رابطه با وحی، نظریه‌های دیگر در رابطه با وحی،‌ فرضیه تجلی شخصیت باطن، اندیشه جاهلیت در لباس علمی، قرآن و عهدین،‌ منبع‌پنداری برای وحی محمدی، بشارت عهدین، حوادث دوران ولادت، عقیده و عمل پیامبر اکرم (ص) قبل از بعثت، امین وحی در کوه «حرا»،‌ مسأله انقطاع وحی،‌ افسانه «غرانیق»، راز معراج، معجزات پیامبر اسلام (ص) و قرآن و معجزات ممنوعه عناوین بیست بخشی است که در این کتاب آمده است. کتاب «راز بزرگ رسالت» یا «نقد کتاب بیست‌وسه سال» تألیف آیت‌الله «جعفر سبحانی» به همت مؤسسه امام صادق (ع)، در قطع وزیری (گالینگور)، منتشر شده است.

از زوایای مهم و قابل بررسی در دیوان حکیم ناصرخسرو، وزن عروضی و پیوند آن با محتوا در اشعار این شاعر بزرگ است. با مطالعه در دیوان شعر شاعر، می توان دریافت که او در بحرهای بسیط، جدید، غریب، طویل، متدارک، مشاکل، مدید، کامل، وافر، هیچ شعری نسروده، اما از 11 بحر عروضی هزج، رمل، مضارع، متقارب، منسرح، سریع، خفیف، مجتث، قریب، رجز، مقتضب و در مجموع، 26 وزن عروضی بهره گرفته که خود، نشان از تنوع وزنی در دیوان اوست. وی هر یک از اوزان را در خدمت مفاهیم و مضامینی درخور و شایسته آن وزن به کار گرفته و توانسته است پیوندی خوب میان وزن و محتوای اشعار ایجاد کند. از دیگر ویژگی های مهم عروضی در شعر ناصر خسرو، به کار رفتن اختیارات و زحافات عروضی فراوان است که نه تنها مایه ضعف موسیقایی شعر او نشده، بلکه موسیقی سخنش را پر صلابت تر و سنگین تر ساخته است.