جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : شاید دقیقاً از نگاه دقیق به جهان یونانی شروع شود که هگل و هایدگر به جهان مدرن به عنوان عصری می نگرند که قبل از هر چیز دوره پارگی و حتی وارونگی با توجه به روح یونان است. با شروع از چنین زمینه‌ای، تمرکز بر نحوه ارتباط هگل و هایدگر با رومانیتاس، یعنی عصر و دنیای معنوی که دقیقاً بر اساس انحلال تمدن یونان پدید آمد و خود را نشان داد، بسیار جالب به نظر می‌رسید. با این حال، انحلال آنچه نشانه آغاز فلسفه و غرب است.

ترجمه ماشینی : بین پایان قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم، فلسفه هگل همراه با تفاسیر اصلی، جهت‌گیری‌های فکری جدیدی در ایتالیا برانگیخت که اگرچه به فیلسوف آلمانی اشاره می‌کردند، اما خود را «جایگزین‌هایی» برای او معرفی کردند. هگل در ایتالیا بازسازی این دوره مهم از بسیاری جهات در تاریخ نه تنها فرهنگ فلسفی ایتالیا بلکه اروپاست. این کتاب که به دو بخش تقسیم می‌شود، در بخش اول (منتشر شده در سال 2003 و مدت‌ها چاپ نشده) به «انتقال» از تأمل در تاریخ - که «درس» مارکس در آن نقش اساسی داشت - به ساخت یک منطق «جدید» و در دومی که در این ویرایش اضافه شده است، از رابطه پیچیده و مشکل‌ساز بین «پدیدارشناسی» و «منطق» به آن اضافه شده است. اگر کروچه و جنتیله در مرکز قسمت اول قرار دارند، در قسمت دوم، برتراندو اسپاوونتا، وفادارترین و اصیل‌ترین مترجم ایتالیایی هگل، بر صحنه تسلط دارد. فصل آخر کتاب به انزو پاچی، شخصیت برجسته فلسفه ایتالیا اختصاص دارد.

ترجمه ماشینی : "این جلد پروژه متاخر پل دو من در مورد نقد ایدئولوژی زیبایی‌شناختی را توضیح می‌دهد و تلاش می‌کند تا آن را به شیوه‌هایی مولد برای تفکر انتقادی بسط دهد. و هگل - کتاب در ادامه به کشف "لحظه ای مادی" در پدیدارشناسی روح هگل می پردازد که در مارکس و در سنت مارکسیستی زنده است. کتاب همچنین خوانش انتقادی انسان از هایدگر را بر اساس نمونه هولدرلین روشن می کند - لحظه ای ضروری است. برای تغییر دمان به مسئله بلاغت و سپس به مسئله ایدئولوژی - و با خواندن متن "آخرین" دریدا در مورد دو من و خودنویسی عجیب او در قسمت روبان دزدیده شده توسط روسو به پایان می رسد. ویژگی های کلیدی: سختگیرانه توضیحاتی از کار متأخر پل دو من در مورد ایدئولوژی زیبایی‌شناختی و سیاست؛ خوانش‌های جدید کانت، شیلر و هگل که پروژه دو من را گسترش می‌دهد؛ نشان می‌دهد که چگونه خودشکنی «مارکسی» مشخصی از دیالکتیک هگلی در کوژو و در مارکسیست‌ها ردپایی بر جای می‌گذارد. مانند لوکاچ و جیمسون؛ گزارش هایی از اختلافات و مشاجرات بین دو من و هایدگر و دو من و دریدا ارائه می دهد."--وب سایت ناشر.؛ بخش اول. ایدئولوژی زیبایی شناختی. تمثیل های مرجع: مقدمه ای بر ایدئولوژی زیبایی شناسی؛ "آنگونه که شاعران انجام می دهند": در مورد مادی والا؛ بازگشت های متعالی: موقعیت یابی و اجرا در کانت، فیشته و شیلر؛ نورپردازی: هگل در امر متعالی - قسمت دوم هگل/مارکس. هگل/مارکس: آگاهی و زندگی؛ انسان و خودآگاهی: کوژو آیرونیست رمانتیک؛ گام‌های بعدی: لوکاچ، جیمسون، پسا دیالکتیک - قسمت سوم. هایدگر/دریدا. تاریخ هیولایی: هایدگر در حال خواندن هلدرلین؛ تغییرات ناپیوسته: تاریخ خواندن تاریخ؛ تأثیرات ماشینی: دریدا با و بدون مرد.