جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تئوری‌های انقلابی از مارکس به بعد اغلب در تلاش بوده‌اند تا تعهدات روان‌شناختی افراد - که به عنوان ایدئولوژیک شناخته می‌شوند - با اهداف اخلاقی یا سیاسی بزرگ‌تر یک جنبش اجتماعی متحد کنند. فرانتس فانون به عنوان یک روانپزشک، نظریه پرداز اجتماعی و انقلابی تلاش کرد تا ایدئولوژیک و امر سیاسی را به هم پیوند دهد. کار فانون هم توضیحی روان‌شناختی از خاستگاه ایدئولوژی می‌دهد و هم به دنبال بازگرداندن فرد به استقلال و عاملیت سیاسی است. این کتاب به بررسی مبانی عمیق‌تر فلسفی پروژه فانون می‌پردازد تا عمق مشارکت فانون در نظریه موضوع و نظریه اجتماعی را درک کند. همچنین نشان می‌دهد که چگونه مدل فانون درک ابعاد سیاسی روانکاوی فرویدی و ابعاد روان‌شناختی نظریه اجتماعی هگل را ممکن می‌سازد. این اولین کتابی است که این دو بعد اصلی اندیشه فانون را به گفتگو می آورد. از موقعیت فانون برای ارائه تفسیر عمیق تری از متون کلیدی در فروید و هگل استفاده می کند و با اتحاد این سه متفکر به خلاقیت هر سه متفکر کمک می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب طبقه‌بندی پل ریکور از کارل مارکس، فردریش نیچه، و زیگموند فروید را به‌عنوان «استادان ظن» بازبینی می‌کند و نقدی قابل تأمل برای محققان علوم دینی انتقادی و همچنین هر کسی که در نظریه انتقادی به‌طور گسترده‌تر کار می‌کند ارائه می‌کند. در حالی که ریکور سوء ظن را شیوه ای برای تفسیر می دانست، اندرو دول استدلال می کند که روش مشترک در «استادان» او به عنوان شیوه ای برای توضیح بهتر درک می شود. دول هرمنوتیک ظن ریکور را با تبیین مشکوکی جایگزین می‌کند، که مدعی وجود پدیده‌های پنهانی است که به نحوی قابل تشخیص بد هستند. دول استدلال می کند که هر یک از استادان نوع مشخصی از توضیح مشکوک را ارائه کردند. بازسازی مارکس، نیچه و فروید از این طریق، کار آنها را با تئوری های توطئه که خود نوعی توضیح مشکوک هستند، وارد گفتگو می کند. دول استدلال می‌کند که تئوری‌های توطئه و سایر انواع توضیح مشکوک، برای وام‌گیری اصطلاحی از پاسکال بویر، «از لحاظ شناختی به دام می‌افتند». اگر آنها درست باشند، بسیار مهم هستند، اما تشخیص درستی یا نادرستی آنها بسیار دشوار است.

ترجمه ماشینی : امر واقعی که به عنوان چیزی غیرممکن برای دلالت درک می شود، به نظر می رسد نقطه ای است که فیلسوفان، الهی دانان و روانکاوان هنگام خواندن گزارشی از تجربه عرفانی در آن دچار لغزش می شوند. در واقع، عرفان به عنوان یک واقعیت غیر ممکن برای تسلط بر زبان مطرح می شود. با این حال، نوشته ترزا آویلا نشان می دهد که تجربه عرفانی، برعکس، پیوندی نزدیک با واقعیت دارد. برای روشن ساختن آنچه از واقعیت در خطر است در آنچه برای یک عارف، تجربه معنوی منحصر به فردی را تشکیل می دهد، می توانیم به کار فروید در مورد مفهوم ردیابی و راهی که در آن لاکان مفهوم واقعی را برای دستیابی به دیدگاهی بسط داد نگاه کنیم.

ترجمه ماشینی : امر واقعی که به عنوان چیزی غیرممکن برای دلالت درک می شود، به نظر می رسد نقطه ای است که فیلسوفان، الهی دانان و روانکاوان هنگام خواندن گزارشی از تجربه عرفانی در آن دچار لغزش می شوند. در واقع، عرفان به عنوان یک واقعیت غیر ممکن برای تسلط بر زبان مطرح می شود. با این حال، نوشته ترزا آویلا نشان می دهد که تجربه عرفانی، برعکس، پیوندی نزدیک با واقعیت دارد. برای روشن ساختن آنچه از واقعیت در خطر است در آنچه برای یک عارف، تجربه معنوی منحصر به فردی را تشکیل می دهد، می توانیم به کار فروید در مورد مفهوم ردیابی و راهی که در آن لاکان مفهوم واقعی را برای دستیابی به دیدگاهی بسط داد نگاه کنیم. الهیات عرفانی ترزا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی نظریه های سارتر در مورد ماهیت و میزان آگاهی فرد از آگاهی های خود می پردازد، همانطور که این نظریه ها در نشریات فلسفی سارتر در دهه های 1930 و 1940 توضیح داده شده است. از نظر تفسیری، هدف این پایان‌نامه تبیین این نظریه‌ها و افشای دلایل سارتر برای اثبات آن‌ها است. از نظر فلسفی، هدف این پایان نامه ارزیابی آن نظریه ها در پس زمینه بحث فلسفی درباره خودآگاهی و کشف اینکه آیا سارتر سهم متمایز و ارزشمندی در این بحث دارد یا خیر. پایان نامه به سه بخش تقسیم می شود. مقدمه اساساً تفسیری است و اصطلاحاتی را که سارتر در نظریه‌های مورد بحث به کار می‌برد، روشن می‌کند. فصل 1 مربوط به آگاهی‌هایی است که سارتر ادعا می‌کند ما از آگاهی‌های کنونی خود داریم. فصل دوم مربوط به آگاهی‌هایی است که سارتر ادعا می‌کند می‌توانیم از آگاهی‌های قبلی داشته باشیم. در هر فصل، دیدگاه مورد بررسی، و دلایل سارتر برای داشتن آن، در پرتو مثال‌های تجربی، ملاحظات نظری و نظریه‌های اصلی رقیب، آشکار و ارزیابی می‌شود. نظرات سارتر با اشاره به تأثیراتی مانند دکارت، فروید، هوسرل، و هایدگر و متفکران معاصری مانند آرمسترانگ، چرچلندز، دنت و سرل مورد بحث قرار می گیرد. مناقشات تفسیری با ارجاع به بسیاری از ادبیات ثانویه مربوط به فلسفه سارتر مورد بحث قرار می گیرند. در مجموع، مشخص شد که سارتر گزارشی متمایز و منسجم از خودآگاهی ارائه می دهد. در فصل 1، مشخص شد که اگرچه سارتر نشان داده است که ما (تا حدی) از بسیاری از زندگی ذهنی فعلی خود آگاه هستیم، اما نشان نداده است که ما از کل زندگی ذهنی خود آگاه هستیم. در فصل 2، مشخص شد که نظریه سارتر مبنی بر اینکه انعکاس گاهی قابل اعتماد است، قابل تأیید یا ابطال نیست، اما با وجود این، بدتر از سایر نظریه‌های قابل اعتماد بودن بازتاب نیست.