جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : "اصطلاحات "استعلایی" و "درون ماندگاری" اغلب به صورت تصادفی و بدیهی به کار می روند. تصاویر فضایی موجود در معنای آنها نحوه درک و استفاده از آنها را تعیین می کند: به عنوان متضاد، مانند "آنجا" و "اینجا". در نتیجه، این دو مفهوم زمانی که در مورد وجود خداوند و فعالیت و حضور او در جهان ما و در تاریخ ما به کار می روند، متقابلاً ناسازگار به نظر می رسند. خداباوری." "با این حال، از نظر توماس آکویناس، چنین مخالفتی نمی تواند به اندازه کافی اصول اصلی ایمان مسیحی را در برگیرد. این کتاب اندیشه آکویناس در مورد متعالی بودن و ماندگاری را در بحث های او در مورد خلقت، قیاس، تثلیث، فیض و مسیح بررسی می کند. تعابیری را ارائه می‌کند که در آن تعالی و باطن بودن خداوند، یکدیگر را مستثنی نمی‌کنند، بلکه بر یکدیگر دلالت دارند». «مقالات موجود در این جلد در اصل در سومین کنفرانس بین‌المللی مؤسسه توماس در اوترخت در سال 2005 ارائه شد» - جکت.

ترجمه ماشینی : اتحاد هیپوستاتیک مسیح، یعنی انسان بودن و الهی بودن او به طور همزمان، یکی از آموزه های بنیادین الهیات مسیحی است. مایکل گورمن در این کتاب اولین بررسی کامل متافیزیک آکویناس از اتحاد هیپوستاتیک را ارائه می کند. او پس از بیان پیشینه تاریخی و الهیاتی، پیش‌فرض‌های متافیزیکی آکویناس را بررسی می‌کند، عناصر اساسی روایت خود از اتحاد هیپوستاتیک را توضیح می‌دهد و سپس وارد بحث‌های مفصلی از چهار حوزه می‌شود که در آن‌ها درک روشنی از دیدگاه‌های آکویناس دشوارتر است. با این استدلال که در برخی موارد ما باید به بازسازی های نظری اکتفا کنیم که با روح اندیشه آکویناس صادق است. مطالعه او به متون لاتین و گاهشماری آنها توجه زیادی دارد و با طیف گسترده ای از ادبیات ثانویه درگیر است. برای الهی‌دانان و همچنین محققان متافیزیک و اندیشه‌های قرون وسطی بسیار جالب خواهد بود؛ شخص و طبیعت در دیدگاه فلسفی - دیدگاه اساسی آکویناس در مورد تجسم - تجسم و سادگی، تغییر ناپذیری و غیر قابل انتقال الهی - چگونه مسیح طبیعت بشری شخص خود را پایه گذاری نمی کند -- تعداد موجودات (esse) در مسیح -- قوام مسیح شناسی

ترجمه ماشینی : هنگامی که در قرن ششم دیونیسیوس آرئوپاگیت زیبایی را نامی برای خدا اعلام کرد، چیزی را به دنیا آورد که مدتها در بطن اندیشه های فلسفی و کلامی حامله شده بود. با انجام این کار، دیونیسیوس یکی از اساسی ترین کمک های خود را به گفتمان الهیات مسیحی انجام می دهد. این کمکی است که با اشتیاق مورد استقبال دانش‌آموزان قرون وسطی قرار می‌گیرد و به طرق مختلف در اندیشه مکتب‌گرایی نفوذ می‌کند. اما شاید هیچ کجا تأثیر دیونوسی به اندازه تفکر توماس آکویناس برجسته نباشد. این کتاب هم توسعه تاریخی تخصیص زیبایی را به عنوان نامی برای خدا در دیونیسیوس و توماس بررسی می کند و هم خطوط مختلف معنای آن را بررسی می کند. بحثی که از این مطالعه برمی‌آید این است که با توجه به تأثیری که سنت الهیات اسم الهی در توسعه گفتمان الهیات مسیحی دارد، زیبایی به عنوان یک اسم الهی نشان‌دهنده روشی است که زیبایی در سنت الهیات مسیحی به عنوان یک کلام الهی اساساً درک شده است. موضوع. به عنوان یک پدیده تحقیق، زیبایی حتی برای تیزبین ترین عقول در سنت فلسفی یونانی معمایی و گریزان است. با این حال، هنگامی که در سنتز الهیات مسیحی جذب می شود، محتوای معمایی آن منبع قدرتمندی برای استدلال الهیاتی است.