جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : به نظر می رسد که دغدغه های صرفاً فلسفی دیالکتیک منفی تئودور دبلیو. آدورنو از عینیت نظریه انتقادی دور باشد. فلسفه آدورنو شاید سنتی ترین موضوع فلسفه «محض» یعنی ساختار تجربه را در نظر می گیرد، در حالی که نظریه انتقادی جنبه های خاصی از جامعه را بررسی می کند. اما، همانطور که برایان اوکانر در این تفسیر بسیار بدیع از فلسفه آدورنو نشان می‌دهد، دیالکتیک منفی را می‌توان به‌عنوان شالوده نظری بازتابی یا عقلانیت انتقادی مورد نیاز نظریه انتقادی دانست. اوکانر استدلال می‌کند که آدورنو به «انضمام» فلسفه متعهد است: تز او درباره عدم هویت تلاش می‌کند نشان دهد که واقعیت به ظاهر قابل تقلیل نیست. این پایه‌ای را برای نقد کاربردی «انضمامی» ظواهر می‌گذارد که برای امکان نظریه انتقادی ضروری است. اوکانر برای توضیح زمینه ای که فلسفه آدورنو در آن عمل می کند - سنت فلسفه مدرن آلمانی، از کانت تا هایدگر - به تفصیل ایده های این فیلسوفان و همچنین تفاوت های خود تعریف آدورنو با آنها را بررسی می کند. اوکانر درباره گئورگ لوکاچ و تأثیر «نظریه اولیه» او بر اندیشه آدورنو بحث می کند. عناصر ایدئالیسم آلمانی کانت و هگل که توسط آدورنو برای تئوری میانجیگری سوژه- ابژه تخصیص یافته است. اولویت ابژه و عاملیت سوژه در معرفت شناسی آدورنو; و نقدهای مهم آدورنو از کانت و پدیدارشناسی هایدگر و هوسرل، نقدهایی که هم مفاهیم کلیدی آدورنو را روشن می کند و هم ساخت نظریه انتقادی او را از طریق درگیری با مسائل فلسفه آشکار می کند.

آثار فلسفی و انتقادی تئودور آدورنو در زمره ی چالش انگیزترین نوشته های قرن بیستم است. فهم و تفسیر آرای آدورنو برای خواننده بسیار دشوار است، علاوه بر آن غرابت این آرا خواننده را به کار صعب تجدید نظر در دانسته ها و مشهورات و مسلمات وا میدارد. از جمله در امکان فلسفه هنر و زندگی اخلاقی در جهان معاصر. در کتابی که در دست دارید نویسنده بر سه جنبه از افکار آدورنو متمرکز شده است. ۱ آرای وی درباره ی فرهنگ و هنر ۲ رابطه ی میان تفکر اخلاقی و اجتماعی او، که حول مسئله ی آزادی شکل می گیرد. ۳ بر هم کنش فلسفه و تاریخ

ترجمه ماشینی : بیگانگی زیبایی شناختی را می توان به عنوان رابطه متناقضی توصیف کرد که در آن هنر و حقیقت از یکدیگر جدا شده اند در حالی که با این وجود در هم تنیده هستند. جی. ام. برنشتاین نه تنها بودجه جدایی و حقیقتی مشکل آفرین را تأمین می کند، بلکه مدعی است که ما همچنان به تجربه های حسی و خاص ادامه می دهیم، بنابراین درک خود فرهنگی مدرنیته را پیچیده و به چالش می کشیم. برنشتاین بر کار چهار فیلسوف کلیدی متمرکز است --- کانت هایدگر، دریدا و آدورنو--- و تفاسیر جدید قدرتمندی از دیدگاه های آنها ارائه می دهد. برنشتاین نشان می‌دهد که چگونه هر یک از سه زیبایی‌شناسی پساکانتی (مفاهیم قضاوت، نبوغ و متعالی آن) زبانی فلسفی می‌سازند که می‌تواند فرض طبقه‌بندی مدرنیته را نقد کرده و جابجا کند. او همچنین به تفصیل پاسخ‌های آن‌ها به پرسش‌های مربوط به روابط هنر، فلسفه و سیاست در جوامع مدرن را بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشا هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.

ترجمه ماشینی : آثار فیلسوف برجسته مکتب فرانکفورت، تئودور دبلیو. آدورنو (1903-1969) همچنان بر نظریه‌های فرهنگی و انتقادی معاصر، جامعه‌شناسی، موسیقی‌شناسی، زیبایی‌شناسی و اندیشه سیاسی تأثیر بسزایی دارد. همان‌طور که رویکرد نظری آدورنو یک حوزه بین‌رشته‌ای گسترده را در بر می‌گیرد، حوزه نوظهور فلسفه اجرا نیز بسیاری از رویکردهای رشته‌ای را برای بیان درک تازه‌ای از عمل فلسفه و ابعاد فلسفی اجرا گرد هم می‌آورد. آدورنو و پرفورمنس برای «واقعیت» فلسفه هنر آدورنو و نقد دیالکتیکی برای رشته فلسفه اجرا استدلال می‌کنند، جایی که، پس از ماکس پنسکی، اصطلاح فعلیت هم به «ارتباط با حال و دغدغه‌های آن» یا «به‌روز» اشاره دارد. , ' 'هنوز مد است.' مقالات این جلد از طریق فلسفه آدورنو کار می کند زیرا به تئاتر، نمایش، موسیقی، زیبایی شناسی، زندگی روزمره، رابطه هنر با جامعه، تئوری با عمل، و سایر حوزه های «نمایش» مربوط می شود. ادامه مطلب... چکیده: آدورنو و پرفورمنس اولین بررسی جامع نقش حیاتی اجرا در فلسفه تئودور دبلیو. اصطلاح «پرفورمنس» که در پیامدهای خود برای زندگی معاصر گنجایش دارد، در اینجا قفل فرآیند تفکر دیالکتیکی آدورنو را باز می کند، که هدف آن غلبه بر یکنواختی تحریف کننده عقل ابزاری بود. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : جلد -- عنوان -- حق چاپ -- تقدیم -- مطالب -- تقدیرنامه -- الف: مقدمه -- ب: منطق های آزادی: کانت و هگل -- B1. آزادی خود بازتابی و دلیل اخلاقی: کانت -- B2. آزادی اجتماعی و دلیل تاریخی: هگل -- ج: زیبایی شناسی وجود: نیچه و هایدگر -- ج1. زندگی و عود ابدی: نیچه -- ج2. مرگ و تفاوت هستی شناختی: هایدگر -- D: سیاست حقیقت: فوکو و هابرماس -- D1. اخلاق آگونیستی و هستی شناسی تاریخی: فوکو -- D2. اخلاق ارتباطی و هرمنوتیک انتقادی: هابرماس -- E: نگاتیو دیالکتیک آزادی: آدورنو -- کتابشناسی -- فهرست نویسنده.

ترجمه ماشینی : موریس بلانشو و تئودور دبلیو آدورنو از دشوارترین و در عین حال عمیق‌ترین متفکران زیبایی‌شناسی قرن بیستم هستند. در حالی که روش ها و دیدگاه های آنها به طور گسترده ای متفاوت است، آنها در مورد منفی بودن اثر هنری تصور شده از نظر تجربه و امکان یا بیان انتقادی آن نگرانی مشترک دارند. چنین منفی‌گرایی نه نیهیلیستی و نه بدبینانه است، بلکه به وضعیت اثر هنری و استقلال آن در رابطه با زمینه یا تجربه‌اش مربوط می‌شود. هم برای بلانشو و هم برای آدورنو، منفی‌گرایی کلید درک جایگاه اثر هنری در زیبایی‌شناسی پساکانتی است، و اگرچه نشان می‌دهد که هنر چگونه احتمالات انتقادی را بیان می‌کند، هر چند منفی، اما همچنین نشان می‌دهد که هنر دارای ابهامی غیرقابل تقلیل است به طوری که معنای آن می‌تواند امکان‌پذیر باشد. همیشه خودش را نفی می کند این ابهام هنگامی که در ارتباط با زبان در نظر گرفته شود، اهمیت مادی بیشتری پیدا می‌کند، زیرا منفی بودن اثر به معنای بیشتر معقول و تجربی بودن، زیبایی‌شناختی می‌شود. اما با انجام این کار، زبان اثر ادبی به شکلی از تفکر تبدیل می‌شود که مادیت را قادر می‌سازد تا در ابهام خود اندیشیده شود. ویلیام اس. آلن در مجموعه‌ای از خوانش‌های غنی و متقاعدکننده نشان می‌دهد که چگونه یک شیوه تفکر بدیع و دقیق در نوشته‌های اولیه بلانشو پدید می‌آید و چگونه زیبایی‌شناسی آدورنو به رابطه‌ای بین زبان و مادیت بستگی دارد که به‌طور گسترده نادیده گرفته شده است. علاوه بر این، با بازنگری در مسئله اثر هنری مستقل از نظر ادبی، به یک موضوع اصلی در زیبایی‌شناسی مدرنیستی به عنوان شیوه‌ای از تفکر که انتزاعی و ملموس، دقیق و مبهم است، اهمیت انتقادی و مادی بیشتری داده می‌شود. در حالی که نمونه‌هایی از این نوع نوشته‌ها را می‌توان در آثار بلانشو و بکت یافت، مطالباتی که چنین متن‌هایی از خوانندگان می‌گذارند تنها چالش‌ها و امکاناتی را که استقلال ادبی برای اندیشه ایجاد می‌کند تأیید می‌کند.

ترجمه ماشینی : سرکوب بدن - میان‌آهنگ فمینیستی I: اجتناب از آژیرها: زنان در دیالکتیک روشنگری - فلسفه بازجویی: حادثه سینه‌های برهنه - میان‌آهنگ فمینیستی II: درهم‌تنیدگی: به یاد آوردن گرتل کارپلوس آدورنو - "فراموش شده‌ترین سرزمین بیگانه": مقاله آدورنو درباره کافکا - میان‌آهنگ فمینیستی III: خواندن بدن: کافکا "در مستعمره کیفری" - دیالکتیک منفی فمینیستی: ماتریالیسم دیالکتیکی و "بدن تغییر شکل یافته".