مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫گزينش نيروي انساني به‌معناي پذيرفتن افرادي است که داراي مهارت‌هاي مورد نظر، توانايي‌هاي لازم و شخصيتي مناسب براي انجام موفقيت‌آميز مشاغل سازماني خاص هستند. از آن‌جايي که اسلام دين جامع و کاملي است، و تمام شئون زندگي فردي و اجتماعي بشر را دربر مي‌گيرد، تمامي راه‌هاي رشد و تعالي انسان نيز در آن لحاظ شده است. بنابر اين، اگرچه در منابع اسلامي تعبيرات خاص و مرسوم علم مديريت، از جمله فرايند گزينش به‌کار نرفته است، اما کليات و اصول اساسي گزينش نيروي انساني اصلح، و در برخي موارد حتي امور جزيي آن نيز بيان شده است. دسته‌اي از شرايط و معيارها‌ي گزينش، عمومي و مشترک ميان تمام منصب‌ها مي‌باشد، که در اين زمينه، آيات قرآن و احاديث بر توانايي‌هاي فني و تخصصي؛ معيارهاي اخلاقي مثل عدالت، امانت‌داري، ايمان و استقامت؛ معيارهاي اجتماعي مانند اهليت، نظم، سابقه، اصالت خانوادگي و خيرخواهي؛ و معيارهاي سياسي همچون نظام‌پذيري، بينش سياسي، زمان‌شناسي و آينده‌نگري، تاکيد کرده است. از سوي ديگر، براي منصب‌هاي مهمي چون امامت، وزارت، فرماندهي و قضاوت علاوه بر شرايط عمومي، شرايط اعتقادي و ارزشي ديگري نيز در نظر گرفته شده، که مصداق بارز آن برگزيدن پيامبران الهي از ميان قوم خويش است، که حاکي از تأثير محل و فرهنگ زندگي در گزينش مي‌باشد. و اما هدف از طي مراحل گزينش، دست‌يابي به شايسته‌سالاري است. در مديريت الهي مهم‌ترين روش، گزينش اصلح از طريق آزمون مي‌باشد که آن هم با توجه به مقام و جايگاه انسان‌ها تفاوت مي‌کند. رشد و پرورش استعدادها در جهت تکامل انسان، معيار استحقاق پاداش و کيفر اعمال، و همچنين تذکر و تنبه، از جمله مهم‌ترين اهداف آزمون‌هاي الهي مي‌باشد. با استناد به برخي از آيات قرآن و روايات مي‌توان گفت که برخورداري از سابقه نيک نيز به‌عنوان يک امتياز و اولويت در گزينش افراد محسوب مي‌شود، که اين مسأله در مناصب مهم و کليدي از اهميت بيشتري برخوردار است.