جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: هاروی کاکس در این تفسیر جذاب از فرهنگ و الهیات معاصر، از دست دادن و ظهور مجدد جشن و خیال در تمدن غرب را بررسی می کند. او هر دو فرآیند را از منظر الهیات ارزیابی می کند، جشن را به عنوان ظرفیتی برای عیاشی واقعی و جشن شادی آور تعریف می کند و فانتزی را به عنوان توانایی برای تجسم موقعیت های اساسی زندگی جایگزین تعریف می کند. او مدعی است که هر دو برای زندگی و ایمان انسان معاصر کاملاً حیاتی هستند. هر دو پیش شرط تحول اجتماعی واقعی هستند. در یک جامعه موفق و پول محور، ما نیاز به تولد دوباره جشن های غیرمولد و جشن های رسا داریم. در عصری که تقلید را قرنطینه کرده است و سیاست را از تخیل جدا کرده است، ما نیاز به رنسانس فانتزی اجتماعی داریم. بارها و بارها گفته شده است که انسان مرفه غربی تمام دنیا را به دست آورده و روح خود را از دست داده است. در مقابل این، آقای کاکس امکان و ضرورت تجدید حیات امید، جشن، رهایی و آزمایش را تأیید می کند. جشن قرون وسطایی احمق ها، که او عنوان خود را از آن گرفته است، هم نماد مشکل و هم روند است. قرن‌ها پیش، این فرصتی را برای پسر کر فراهم کرد تا اسقف نوازی کند و برای مردم جدی شهر برای تمسخر آیین‌های باشکوه کلیسا و دربار. ناپدید شدن نهایی این رسم در قرن شانزدهم، که اگر مورد استقبال صاحبان قدرت قرار نگیرد، نگرانی های این مقاله تحریک آمیز و بحث برانگیز را نشان می دهد. آقای کاکس پیشنهاد نمی کند که یک رویه قرون وسطایی باید احیا شود، اما او برای تولد دوباره در اصطلاح فرهنگی خودمان بحث می کند که چه چیزی در مورد جشن احمق ها درست و خوب بود. به احتمال زیاد این کتاب در محافل گسترده ای قابل توجه خواهد بود. این به طور مستقیم با جنبش های معاصر مانند الهیات امید، الهیات رادیکال به سرعت در حال ناپدید شدن، و الهیات فرهنگ صحبت می کند. برای بسیاری، دیدگاه جدیدی در مورد تجدید حیات دینی و جستجوی سکولار برای تجربه دینی ارائه خواهد کرد. برای دیگران، به عنوان پنجره ای به آزمایشگاه های آزمایشی به اصطلاح "کلیسای زیرزمینی" عمل می کند. برای همه، این یک رویارویی با طراوت با مجموعه ای کاملاً جدید از مشاهدات ادراکی در مورد مشکلاتی است که ما را آزار می دهد.