جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تاریخچه منطق فلسفی و صوری ایده ها و متفکرانی را معرفی می کند که محور توسعه منطق فلسفی و رسمی هستند. منطق از خاستگاه ارسطویی تا استدلال های امروزی به چهار دوره زمانی اصلی تقسیم می شود: دوران باستان و قرون وسطی (ارسطو و رواقیون) دوره مدرن اولیه (بولزانو، بول) دوره مدرن بالا (فرگه، پیانو و راسل و هیلبرت) اوایل قرن بیستم (گودل و تارسکی) هر بازه زمانی جدید با یک مرور کلی مقدماتی شروع می شود که موضوعات و نکات مهم را برجسته می کند. فصل‌ها اهمیت و استقبال از آثار تأثیرگذار را مورد بحث قرار می‌دهند و به بحث‌های تاریخی در چارچوب بحث‌های معاصر نگاه می‌کنند. برای حمایت از مطالعه مستقل، فهرست های جامع خواندن ابتدایی و متوسطه در انتهای فصل ها به همراه تمرین ها و سوالات بحث گنجانده شده است. تاریخچه منطق فلسفی و رسمی با ارائه و توضیح واضح تغییرات منطق در طول تاریخ فلسفه، روایتی آسان برای پیگیری می سازد. این یک نقطه شروع ایده آل برای دانش آموزانی است که به دنبال درک پیشرفت تاریخی منطق هستند.

ترجمه ماشینی: لهستان نقش بسیار زیادی در توسعه منطق ریاضی ایفا کرده است. منطق دانان برجسته لهستانی، مانند لزنیفسکی، لوکاسیویچ و تارسکی، آثار متعددی در رابطه با منطق فلسفی ارائه کردند، حوزه ای که موضوعات مختلف مرتبط با مبانی فلسفی خود منطق و همچنین علوم مختلف فردی را پوشش می دهد. این مجموعه آثار معاصر لهستانی را در منطق فلسفی ارائه می دهد که از بسیاری جهات ادامه دهنده روش لهستانی در انجام منطق فلسفی است. این کتاب مورد توجه منطق دانان، ریاضیدانان، فیلسوفان و زبان شناسان خواهد بود.

ترجمه ماشینی: جلد چهاردهم ویرایش دوم موضوعات محوری در منطق فلسفی را پوشش می‌دهد که هزاران سال از زمان ارسطو تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته‌اند: ناسازگاری، علیت، شرط‌ها و کمیت‌کننده‌ها. این موضوعات در بسیاری از کاربردهای منطق در رشته های مرکزی مانند علوم کامپیوتر، هوش مصنوعی، زبان شناسی و فلسفه، محوری هستند. این کتاب برای هر دانشجو یا محقق پیشرفته ای که از منطق در این زمینه ها استفاده می کند ضروری است. فصل ها جامع و توسط چهره های اصلی این حوزه نوشته شده است.

ترجمه ماشینی: روش‌های منطق برای درک فلسفه ضروری هستند و در مطالعه ریاضیات، محاسبات، زبان‌شناسی و بسیاری موضوعات دیگر حیاتی هستند. این کتاب معتبر با معرفی مفاهیم و تکنیک های اصلی درگیر در مطالعه منطق، هم منطق صوری و هم منطق فلسفی و راه هایی را که از طریق آن می توانیم به استدلال خوب دست یابیم را بررسی می کند. فصول جداگانه شامل: * گزاره ها و استدلال ها * جداول حقیقت * درختان * شرطی بودن * استنتاج طبیعی * محمول ها، نام ها و کمیت ها * توصیفات قطعی. این مقدمه فوق العاده واضح برای این موضوع برای دانش آموزانی که دوره های مقدماتی منطق را می گذرانند، مناسب است.

سهروردی ادّعا می‌کند که قیاس تک‌مقدمه‌ای نمی‌تواند وجود داشته باشد، و بر این مدّعا دلیلی اقامه می‌کند. مسئلۀ جستار کنونی تبارشناسی تاریخی آن مدّعا، و ارزیابی منطقیِ این دلیل است. فرضیۀ ما این است که از نظر تاریخی، نزاع بر سر امکان یا امتناع استدلال تک‌مقدمه‌ای به رواقیان بازمی‌گردد: خروسیپوس رهبر مخالفان بود؛ و آنتی‌پاتر تراسوسی پیشوای موافقان. این نزاع رواقی به دست اسکندر افرودیسی وارد منطق مشائی گردید و با نظریۀ قیاس ارسطو درآمیخت و، در نتیجه، مسئلۀ رواقیِ «استدلال تک‌مقدمه‌ای» با مسئلۀ ارسطوییِ «قیاس تک‌مقدمه‌ای» خلط شد. ابن‌سینا واسطۀ انتقال این مسئله از اسکندر به سهروردی است. دلیل سهروردی، اگر ناظر به امتناع استدلال تک‌مقدمه‌ای باشد، بی‌شک، نادرست است؛ ولی اگر ناظر به امتناع قیاس تک‌مقدمه‌ای باشد، می‌تواند بهره‌ای از صحت داشته باشد.

نظریة "شباهت خانوادگیِ" ویتگنشتاین تأثیرگذارترین نظریة معاصر در باب "تعریف"، یا، به عبارت بهتر، در مقابلِ "تعریف" است. مقابلة اصلی این نظریة با "تعاریف ذاتی" است که ارسطو به‌عنوان سردمدار آن شناخته می‌شود. این نظریة را در دوران معاصر چالشی برای ذات‌گرایی در نظر گرفته‌اند. در این جستار، بعد از بیان نگرة شباهت خانوادگی و زمینه‌های بروز آن در تقابل با تعاریف ارسطویی، با استخراج انتقاداتِ این نگره بر تعاریف ذاتیِ ارسطو و یافتن پاسخ این انتقادات با توجه به متن آثار ارسطو، سعی دارم نشان دهم که طرح چنین انتقاداتی به تعاریف ارسطویی ناشی از فهم نادرست و ناآگاهی ویتگنشتاین نسبت به نگرة "تعاریف ذاتیِ" مدنظر ارسطو است. برای دست‌یابی به این مطلوب از دو روش پدیدارشناسی و تحلیلی بهره خواهم برد. بررسی آثار دست‌اولِ فلاسفة مذکور از اولویت‌های این پژوهش به شمار می‌آید.

از زمان انتشار مقاله‌ی سوئل کریپکی با عنوان تحلیل دلالت شناسانه‌ی منطق شهودیI، در سال 1965، تمام آنچه پیش‌ از آن در دلالت‌شناسی منطق شهودی نگاشته شده بود، تفسیر برآوئر-هیتینگ-کولموگروف(BHK)، تفسیر توپولوژیک و مدل‌های بث تحت سایه‌ی ‌تنقیح و پالودگی‌اش قرار گرفت و دلالت شناسی استاندارد برای منطق شهودی برآوئر-هیتینگ قلمداد شد. تا به امروز جهت تفسیر، مقابله و بِه فهمی، ادبیات و مطالعات کلانی حول این مقاله شکل گرفته‌است. کریپکی این مقاله را در پایان قریب به یک دهه تفکر بارور راجع به منطق موجهات، دلالت شناسی آن و انتشار تحقیقاتش مشتمل بر روشی خلاقانه برای دلالت‌شناسی منطق موجهات در 6 مقاله، نوشت و منتشر کرد و در آن برای طراحی تفسیری از دلالت‌شناسی منطق شهودی از تحقیقات خودش در منطق موجهات و اخذ مفهوم فورسینگ از ریاضیدان آمریکایی پل کوئن سود جست. دراین نوشته پس از بررسی جایگاه تاریخی-فنّی مقاله‌ی کریپکی در ادبیات شهودگرایی، ترجمه مقاله‌ی وی آمده‌است

میلیکان در پاسخ به مسئلۀ پاتنم دربارۀ عدم تعین مصداقی واژه‌های زبانی این موضوع را مطرح می‌کند که اگر تعریف جدیدی از بازنمایی مبتنی بر شواهد زیستی و به‌ویژه اصل انتخاب طبیعی ارائه کنیم، آیا مسئلۀ پاتنم هم‌چنان موضوعیت خواهد داشت. پاسخ میلیکان به این سؤال منفی است. او معتقد است که سؤال باید این‌گونه مطرح شود که چه چیزی رابطه‌ای خاص را از میان بی‌شمار رابطۀ ممکن بین واژگان و اشیا به رابطۀ بازنمایی ـ بازنما تبدیل می‌کند؟ پاسخ او به این سؤال بر فرضیه‌ای مبتنی است که در زیست‌شناسی نیز محل اختلاف و مباحثات بسیار بوده است و طرف‌داران و مخالفان خود را دارد. میلیکان در زمرۀ گروهی است که نگاهی تاریخی به کارکرد دارند و معتقدند که کارکرد هر شیء باید براساس نقشی تعریف شود که قرار بوده است در سیر تاریخی پیدایشش ایفا کند. او به چنین کارکردی صفت «مطلوب» را اطلاق می‌کند. فرضیۀ بدیل معتقد است که کارکرد باید براساس کاری تعریف شود که در حال حاضر و در تعادل با وضعیت موجود بااستفاده‌از شیء انجام می‌شود. نکتة کلیدی در ارائة مفهوم کارکرد مطلوب ارائة تعریفی جدید از «بازنمایی» است. در این مقاله قصد داریم با معرفی تعریف میلیکان از بازنمایی نشان دهیم که این تعریف بر مفهوم «ساختکار» (functure) مبتنی است و برخلاف دیدگاه رایج در فلسفه که بازنمایی را امری ذهنی می‌داند، کاملاً عینی است.

بر اساس ماینونگی‌‌گرایی وجهی هر آن‌چه می‌‌توان به آن التفات داشت یک شیء است، حتی اگر وجود نداشته باشد. نیز، وجود صفتی معمولی هم‌چون دیگر صفات است. بسته به این‌که شیئیت یک شیء مبتنی بر اعمال، رفتار و افکار یک عامل شناختی باشد یا نه، دو رویکرد متفاوت در ماینونگی‌‌گراییِ وجهی خواهیم داشت: 1. رویکرد واقع‌گرایانه که طبق آن اشیای ناموجود، مستقل از این‌که مورد التفات قرار بگیرند یا نه، به دامنۀ اشیا تعلق دارند و صفاتی را که به داشتن آن توصیف می‌‌شوند در جهان‌‌هایی که التفات مورد نظر را محقق می‌‌سازند دارند؛ 2. رویکرد ضد‌واقع‌گرایانه که طبق آن اشیای ناموجود، بسته به این‌که مورد التفات قرار گیرند، به دامنۀ اشیا تعلق خواهند داشت و در صورتی که مورد التفات قرار نگیرند اصلاً شیء نیستند که صفاتی داشته باشند. در این نوشتار، علیه ماینونگی‌‌گراییِ وجهیِ ضد‌واقع‌گرایانه پریست نقدهایی را مطرح می‌کنیم و تعبیری متفاوت از رویکرد اخیر را پیشنهاد خواهیم کرد. آن‌چه دیدگاه ما را از دیدگاه پریست متمایز می‌‌کند این ادعاست که اشیای ناموجود در رویکرد ضد‌واقع‌گرایانه اشیایی ناکامل‌اند.

شیو منطق جدید در تحلیل گزاره ها شیوه تابع ارزش است در حالی که منطق سنتی گزاره ها را با رویکردی مفهومی و ربطی تحلیل می کند.شیوه نخست ناشی از رویکردی ریاضیاتی به منطق است در حالی که شیوه دوم ناشی از رویکردی فلسفی است.از نتایج رویکرد ریاضیاتی به منطق پرداختن به بحث های فرامنطقی و منطق کلان است