جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر در صدد ارائ? نظریه‌ای نو در حوز? هستی‌شناسی امر اجتماعی است. هستی‌شناسی امر اجتماعی به دو مسئل? اساسی می‌پردازد: الف- آیا امر اجتماعی، به مثابه واقعیتی غیر قابل تقلیل به افراد، وجود دارد؟ ب- امر اجتماعی، به لحاظ هستی‌شناختی و ثبوتی، از چه سنخی است؟ به تعبیر دیگر ماهیت امر اجتماعی چیست؟ در پژوهش حاضر، نشان داده می‌شود که امر اجتماعی کاملاً قابل تقلیل به افراد است و می‌توان با نظری? فردگرایان? خاصی، تمام شواهد اقامه شده از سوی کل‌گرایان را بدون توسل به واقعیت عینی امر اجتماعی، تبیین کرد. روش پژوهش استفاده شده در این تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی و نقدی است و به طور خاص از الگوی استدلال‌آوری موسوم به «استنباطِ بهترین تبیین» استفاده می‌کند. کلید واژه‌ها: امر اجتماعی، فردگرایی هستی‌شناختی، کل‌گرایی هستی‌شناختی، استنباطِ بهترین تبیین، تقارن شدید، الزام دلالت‌شناختی، الزام روان‌شناختی