جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محمد طاهر بن عاشور، عالم، فقیه و مفسّر معاصر تونسی است که این رساله در پی ارزیابی مبنا و رویکرد های وی، به کنکاش در تفسیر گران سنگ التحریر و التنویر پرداخته است. روش ابن عاشور به عنوان مفسری عقل گرا، روش تفسیر قرآن به قرآن است. وی با بهره گیری از تسلط فراوان خود بر ادبیات غرب خصوصاً علم بلاغت و شعر کهن عرب، و با تکیه بر شناخت عمیق واژه شناسی، جلوه ای ادبی به تفسیر خود بخشیده است که بیش از هر چیز، روشن گر وجوه مختلف اعجاز بیانی قرآن می باشد. ابن عاشور درمان و راه حل مشکلات و دردهای جوامع مسلمان را رجوع به قرآن و تطبیق عملی آن در زندگی می داند از این رو تفسیر او، دارای رویکردی اجتماعی سیاسی نیز می باشد. در مسایل کلامی نگاه او اشعری است مگر در مواردی اندک که به دیدگاه معتزله گرویده است. وی به موضوعات علوم قرآنی گاه به صورت گسترده مثل موضوع اعجاز قرآن، قرائات، ترتیب آیات و سور و قصه های قرآن و گاه به صورت گذرا در تفسیر آیات مربوطه، پرداخته است. عدم اهتمام ابن عاشور به روایات صحیح یا متواتر اسباب النزول ذیل آیات نازل شده در شأن اهل بیت مانع از آن شده که مؤلف بتواند در تفسیر این آیات راه صواب را بپیماید و در نتیجه تفسیر خود را از بیان مقام و منزلت این بزرگواران محروم نموده است.