جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده قرآن کریم این کتاب آسمانی، بزرگترین معجزه پیامبر اسلام (ص) و هدایت‌گر همیشگی بشر، از بدو نزول، مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است و هر یک با بضاعت خود، به جانبی از جوانب آن پرداخته است. امری که باعث به وجود آمدن علوم مختلف قرآنی گردیده و یکی از این علوم، علم ترجمه قرآن است. ترجمه صوربیانی قرآن به عنوان زیباترین جلوه‌های فصاحت و بلاغت قرآن، از چالش بر‌انگیزترین بخش‌های ترجمه‌ی قرآن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی صوربیان در جزء هفتم قرآن کریم (از آیه 82 سوره مائده تا آیه 110 سوره انعام) و دریافتن غرض بیانی و انعکاس و بازتاب آن در ترجمه به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. از جمله نتایج به دست آمده این است که تمام مباحث علم بیان اعم از تشبیه، مجاز مرسل، مجاز عقلی، استعاره و کنایه در آیات جزء هفتم قرآن کریم به کار رفته است، از این رو در ترجمه آیات، برای رعایت نقش آن‌ها در زیبایی کلام، باید ترجمه‌ای را ارائه کرد که تا جایی که ممکن است ارکان اصلی این صور بیانی به وضوح در ترجمه خودنمایی نکند. برای این منظور لازم استدر ترجمه این تصاویر بیانی، گاه، از ترکیب وصفی و گاه اضافی یا عباراتی که گویای غرض بیانی است، استفاده شود و گاه، توضیح کوتاهی در خلال ترجمه ذکر شود تا مراد و مقصود خداوند در کاربرد این تصویرها بر مخاطب، آشکار گردد و در عین حال، از زیبایی صوربیان و رونق ترجمه کاسته نشود.

بى‏شک، قرآن کریم افزون بر اینکه یک کتاب مقدس دینى است که برای رهنمون آدمى به سعادت دنیا و آخرت آمده‌، یک شاهکار ادبى نیز هست که ضمن برخوردارى از فصیح‏ترین و بلیغ‏ترین اسلوب‌هاى بیانى عصر خود، آنها را به کمال رسانیده است. روشن است که فهم قرآن کریم و به عبارت دیگر فهم صحیح قرآن در گرو آشنایى بهتر و بیشتر با اسلوب‎هاى ادبى رایج در عصر نزول است. در این پژوهش که با هدف بررسی صور بیان در جزء دوم قرآن و دریافتن غرض بیانی و تأثیر آن در ترجمه انجام شده است، با روش توصیفی _ تحلیلی دریافته شده است که تمام مباحث علم بیان اعم از تشبیه، استعاره، مجاز مرسل، مجاز عقلی و کنایه با انواع آنها در آیات جزء دوم همچون سایر سایر بخش‌های قرآن به کار رفته است، از این رو در ترجمه‎ی آیات، برای رعایت نقش آنها در زیبایی کلام، باید ترجمه‎ای را ارئه کرد که تا جایی که ممکن است ارکان اصلی این صور بیانی به طور وضوح در ترجمه خودنمایی نکند. لازم است در ترجمه این تصاویر بیانی گاه از ترکیب وصفی و گاه اضافی یا عباراتی که گویای غرض بیانی است، استفاده و گاه توضیح یا توضیحات کوتاهی در خلال ترجمه ذکر شود تا مراد و مقصود خداوند در کاربرد این تصویرها بر مخاطب آشکارگردد.