جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهامور خلاف‌عادت، اموری است که بر‌خلاف جریان عادی طبیعی به ‌وقوع می‌پیوندد. در قرون اخیر با توجه به پیشرفت علمی، در تحلیل امور خلاف‌عادت نظرات گوناگونی پدید آمده‌است. سه تفسیر قرن چهاردهم، تفسیر القرآن و هو الهدی و الفرقان، المنار و المیزان نگرش متفاوتی نسبت به این ‌امور دارند. سید احمدخان خلاف‌عادت را خلاف نظام عادی علی و معلولی تلقی ‌کرده‌؛ از این‌رو معجزات را به اموری طبیعی تأویل نموده است. در نگرش المنار خلاف‌عادت حقیقی، به دو بخش تکوینی، و روحانی تقسیم می‌شود که تکوینی آن فعل خدا و با قدرت محض اوست و روحانی آن بر اساس سنت خدا در عالم ارواح و بر‌خلاف سنت‌های معروف در نزد مردم است. مفسران المنار در بیشتر معجزات به ظاهر آیات پایبند ‌بوده اما برخی خلاف‌عادات را به غیرظاهر تأویل می‌کنند، تا آن را معقول نمایند. تفسیر المیزان با التزام و پایبندی به ظاهر آیات از تأویل خلاف‌عادات خودداری نموده، و تصریح کرده‌‌است معنایی که قرآن در اثبات آن ظهور دارد، پذیرفتن آن بر‌ما لازم است، گرچه عقل نتواند آن‌را اثبات کند. در نگرش علامه، خلاف عادات دارای سببی ماوراء‌طبیعی و تجربه نا‌پذیر است، از این‌رو علوم تجربی توانایی نفی و یا اثبات آن‌را ندارد. علامه طباطبایی امور خلاف عادت و معجزات را به سه دسته‌ی معجزات نشان پیامبری، معجزات درخواستی، معجزات مربوط به اتمام حجت یا ضروری تقسیم می‌کند، که در این پژوهش مصادیق آن طبق دیدگاه‌های مفسران فوق به صورت تطبیقی بررسی شده‌است.کلید ‌واژه‌ها: تفسیرالقرآن و هوالهدی و الفرقان، تفسیر القرآن الحکیم (المنار)، المیزان فی تفسیر القرآن، خلاف‌عادات الهی، معجزه.