جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پیامدهای کلامی و اخلاقی تحوّلات ساختار ژنتیک به بررسی نسبت میان ژنتیک و الهیات و آموزه‌های دینی پرداخته که خود از مصادیق مهم علم و دین محسوب می‌شود. پیامدهای کلامی ناشی از اصلاحات ژنتیک به نسبت میان دستاوردهای فنّاوری ژنتیک انسانی با خالقیّت، جبر، شکل‌گیری خیر و شر و هدایت انسانی می‌پردازد. از بررسی نسبت ژنتیک و خالقیت روشن می‌گردد که انسان به عنوان مظهر خلّاقیت الهی می‌تواند به اذن خداوند در مقام آفرینش‌گری قرار گیرد. اگرچه ساختار ژنتیکی هر انسانی میزانی از جبر رفتاری را به دنبال دارد اما منجر به جبرگرایی فراگیر در همه رفتارهای انسانی نمی‌گردد. رهیافت اصلاح و دستکاری ژنی انسان علاوه بر درمان و پیشگیری از بیماری‌های جسمی و رذایل اخلاقی فرصت و راهکار مناسب و معقولی جهت شکل‌گیری خیرات و صفات مطلوب انسانی و به‌خصوص بهسازی نسل آینده انسانی می‌باشد. این نوشته با طرح مقوله هدایت ژنتیکی سعی می‌کند نوع جدیدی از هدایت انسانی را مورد بحث قرار دهد که به‌طور مستقیم متأثر از ساختار ژنتیک می‌باشد. پیامدهای اخلاقی و رفتاری ژنتیک نیز به موضوعاتی مانند طینت، فطرت و کسب صفات و تربیت‌پذیری اخلاقی می‌پردازد. بررسی رابطه دو آموزه دینی طینت و فطرت با ساختار ژنی انسان دلالت می‌کند بر این‌که مقایسه ژنتیک با این آموزه‌ها از جهاتی قابلیت تطبیق و همانندی و شباهت را نشان می‌دهد. با توجه به تأثیر بنیادی ژنتیک بر شخصیت و رفتار آدمی و اشارات و تصریحاتی که در آموزه‌های دینی نسبت به ژنتیک صفات اخلاقی صورت گرفته کسب صفات اخلاقی از طریق ژنتیک در آموزه‌های دینی اثبات می‌گردد. نیز تعامل میان ژنتیک و محیط نیز بر تربیت‌پذیری اخلاقی انسان دلالت دارد.بنابراین بر اساس راهبرد اساسی نقش فعّال آدمی در هستی و نیز تأثیرگذاری که ژن‌ها در شکل‌گیری شخصیت و سعادت او دارند، اصلاح ساختار ژنتیک انسان‌ها برای رسیدن به ویژگی‌های مطلوب اخلاقی و دینی و بهسازی نسل آینده بشری ضروری به‌نظر می‌رسد.