جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: جنبش انجیلی در سال‌های اخیر با هویت خود مبارزه کرده است، تا جایی که موضوع نشست سالانه انجمن الهیات انجیلی در سال 2002 «مرزهای انجیلی» بود. حتی جدیدترین نسخه فرهنگ لغت انجیلی الهیات اشاره می کند که "ماهیت انجیلی هرگز یک جنبش واحد نبود بلکه مجموعه ای از تاکیدات مبتنی بر یک هسته مشترک اعتقادی - هسته ای که خود اکنون در حال بحث است" (فرهنگ لغت) of Evangelical Theology, Walter A.Elwell, ed.[Grand Rapids: Baker Books, 2nd edition, 2001], p.409. نویسنده این اثر به دنبال تفصیل آن «تاکیدات» مختلف به یک «سرمایه گذاری کیشوستیک» در که او تلاش می‌کند «هم از تاریخ و هم وسعت فوق‌العاده این جنبش مردمی را ارائه دهد» (vii). و در حالی که بخش‌هایی از تلاش او تحسین برانگیز است، در کل این اثر یک درهم‌آمیزی ناامیدکننده است که به جای اینکه ماهیت انجیلی‌گرایی را روشن کند، گیج می‌کند. نویسنده به اذعان اینکه این اثر به درستی با همان عنوان شروع می‌شود، «دایره‌المعارف» نیست. که او به تنهایی مسئول همه مقالات است (اگرچه او کمک چندین نفر را می پذیرد). ماهیت «دایره المعارفی» هم ندارد. مقالات اغلب منعکس کننده اطلاعات منسوخ یا نادرست هستند و چاه کتابشناختی که مقالات از آن استخراج می شوند بسیار محدود است. مشکلات این اثر از تایپی تا روش شناختی متغیر است، اما واضح است که مشکل اساسی ناتوانی نویسنده در تعریف دقیق جنبش انجیلی است. در واقع مقالات مربوط به بنیادگرایی آمریکایی بیشتر از انجیلییسم است. و در حالی که این دو قطعاً به هم مرتبط هستند، اما حرکت‌های یکسانی نیستند. از نظر صفحه‌آرایی، کتاب فاقد فهرست و کتاب‌شناسی مفید است. مقاله ها اغلب اصلاً پشتوانه کتابشناختی ندارند و بقیه فقط یک مرجع دارند. ویرایش هم مشکل داره نام چارلز اچ اسپورجن به صورت «جراح» (177) و آلوا جی.مک‌کلین به «مکلین» (249) ترجمه شده است. برخی از مقالات منعکس کننده اطلاعات ناقص یا منسوخ هستند، مانند مدخل انجمن الهیات انجیلی (201-202) که در آن نقل قول از بیانیه اعتقادی به اضافه شدن تأیید تثلیث اضافه شده چندین سال پیش ناتوان است. هنگامی که به منابع استناد می شود، آنها به طور کلی دارای تاریخ هستند. به عنوان مثال، مدخل برای مدرسه علمیه گریس (249) به فهرست سال 1995 اشاره می کند. مدخل جک هیفورد (274) هیچ اشاره ای به ایجاد حوزه علمیه تحت رهبری او ندارد، اگرچه این امر بیش از پنج سال پیش رخ داده است. در واقع، به جز ارجاعات مکرر به کتاب دیگری از نویسنده (چشم های من شکوه را دیده است، 2000)، تنها چند مرجع کتابشناختی به سال 1995 مربوط می شود. حذف های الهیاتی نیز ذکر شده است. در مدخل T.D.Jakes (300)، هیچ اشاره ای به تثلیث ستیزی و دیگر الهیات غیر انجیلی او نشده است. برای مثال، مدخلی برای ترنت دیلفر (176) وجود دارد که شامل بازخوانی خوبی از حرفه او در لیگ ملی فوتبال همراه با نقل قول نسبتاً بی‌ضرر مربوط به مسیحیت است. به اندازه کافی جالب توجه است که ورودی برای Dilfer فضای بیشتری نسبت به دومین آمدن مسیح (515) داده شده است. مدخل روی پروژکتور سقفی (432) یکی از موارد عجیب و غریب این اثر است. نوشته های طولانی برای چندین گروه راک کریستین مانند Third Day (576)، Stryper (558)، Newsboys (408-09) و Jars of Clay (301-02) رزرو شده است. این اثر را نمی توان به عنوان مرجعی برای انجیلییسم توصیه کرد. این مجموعه ای التقاطی و غیر منسجم از کاریکاتور منحصربه فرد یک نویسنده از انجیلی است که بد ساخته شده و حتی بدتر از آن اجرا شده است.

در این مقاله سیر تحولات الهیات معاصر از زمان شلایرماخر (به‌عنوان پایه‌گذار الهیات جدید) و تعریفی که متألهان از دین ارائه داده‌اند، بررسی خواهد شد. از نظر شلایرماخر دین صرفاً امری اخلاقی نیست، بلکه تجربه‌ای اسرارآمیز و ابطال‌ناپذیر است و عقل از ایمان جداست. کارل بارت تأکید کرده است که سخن از خدا از جنس و سنخ گزاره نیست، بلکه یک واقعه و رخداد است. راینهولد نایبور در سنت نوارتدوکسی نشان داد که عقل و ایمان دو بستر متمایز و منفک از هم هستند. برخی اگزیستانسیالیست‌ها مثل رودلف بولتمان و پل تیلیخ کوشیدند از کتاب مقدس اسطوره‌زدایی کنند و نشان دهند که گزاره‌های مربوط به خدا همه نمادین و هستند.در الهیات معاصر نگاه نقادانه، هرمنوتیکی، تکثرگرا، متن‌محور، تاریخی و غیرجزمی، به‌همراه نفی اقتدارگرایی غلبه دارد.