جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله می خواهد به نقش زبان و تنوع زبانی و فرهنگی از بعد معرفت شناسی بپردازد. ارتباطات بین فرهنگی در فرآیند تکوین علمی خود به دلیل غیرارتدوکسی بودن، در چمبره تعیین موضوع، نظریه و روش قرار دارد و در این مرحله از تکوین حداقل به تعیین یک امر نیاز دارد: ماهیت مساله در ارتباطات بین فرهنگی چیست؟ براین اساس، ادعای مقاله این است که با روشن شدن ماهیت مساله در ارتباطات بین فرهنگی و نشان دادن راه های جستجو، راه حل مساله، قالب علمی، قالب های الگویی و ملاحظات روش شناسانه آن نیز قابل تعیین و تشخیص خواهند بود. بدین منظور، مقاله با استفاده از روش شناسی ترکیبی اسنادی، مرور تاریخی و مصاحبه های عمقی نشان می دهد که مساله در ارتباطات بین فرهنگی و حل آن، مستلزم رعایت نکاتی روش شناسی است که پیش از آن که در آموزه های کلاسیک دانشگاهی موجود باشد، در موضع معرفت شناختی و حلاجی فردی محقق نهفته است. بنابراین، در این مقاله بر برتری زبان و نشانه ها بر شکل گیری و حل مساله در ارتباطات بین فرهنگی برای تحقق ارتباط موثر بین افراد در جوامع جدید تاکید می کنیم. مقاله سه دوره را در تاریخ تکوین علوم اجتماعی از هم متمایز می کند. در این مقاله بر دوره سوم که از اواسط دهه 1980 میلادی که تاکنون ادامه دارد تاکید می کنیم دوره ای که رشد اولویت های فردی و جمعی اهمیت یافته است و نشان می دهیم که مساله در ارتباطات بین فرهنگی از برآیند الف- سرخوردگی های علمی - الگویی دوره مدرن، ب- ملاحظات تجربه محلی، ج- نسبت با انتظارات فراملی و د- کنش متقابل با رسانه های جدید به ویژه اینترنت شکل می گیرد. تجارب این بحث نظری - روش شناختی را از کار در حوزه ایران به دست آوریم و در بسط بحث به کار می بریم.