جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حرکت و رسیدن به پایداری شهرها، زمانی محقق خواهد شد که تخصیص و توزیع خدمات و امکانات میان واحدهای فضایی و اجتماعی شهرها، مطابق با نیازهای جمعیتی و بر مبنای عدالت اجتماعی صورت گیرد. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی بر آن است تا با ارزیابی توزیع امکانات و خدمات در نواحی شهری متناسب با جمعیت آن ها، به اولویت بندی نواحی بر اساس سطح برخورداری و نهایتا ارائه راهبردهایی در جهت نیل به عدالت اجتماعی و توسعه پایدار شهری بینجامد. در این پژوهش نواحی نه گانه شهر دامغان بعنوان نمونه مطالعاتی مورد بررسی قرار می گیرد. اطلاعات گردآوری شده به روش به کمک تکنیک  SAWو بر مبنای یازده شاخص خدمات عمومی، مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که میزان برخورداری از امکانات و خدمات شهری در میان نواحی شهر دامغان نامتعادل بوده و بین برخوردارترین و محروم ترین نواحی شهر تفاوت قابل توجهی وجود دارد که به منظور بهبود وضعیت فعلی در جهت نیل به عدالت اجتماعی و توسعه پایدار شهری، نیازمند سیاست گذاری و برنامه ریزی مطلوب در این زمینه می باشد.