جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شعر ویکتور هوگو سرشار از تصاویر و استعاره های ادبی است و گاستون باشلار پایه گذار نقد عالم خیال با توجه خاصی به اشعار ویکتور هوگو این تصاویر ادبی را بر اساس تقسیم بندی چهار عنصر در آثار نقد خود مورد مطالعه و تحلیل قرار می دهد. ابتدا استعاره هایی را که با عنصر آب پیوند دارند در نظر می گیرد و سپس تلفیق این عنصر را با عناصر دیگر مانند هوا و خاک پی می گیرد. اما عالم خیال ویکتور هوگو آن چنان گسترده و پیچیده است که در چهارچوب چهار عنصر نمی گنجد و از آن فراتر می رود و آن جاست که باشلار در پی کشف وحدت تخیل شاعر بر می آید و آن را در «تخیل کیهانی» او می یابد: «تخیل کیهانی» تمامی عناصر را در خود تلفیق می کند و به «استعاره های کمال یافته» تبدیل می شود. این استعاره نهایی گویای آن است که تخیل این شاعر بزرگ تمامی گستره دنیا را از آن خود می داند و در آن ماوا می گزیند. وسعت و گستردگی کیهانی نه تنها موجب گمگشتگی روح شاعر نمی گردد بلکه به آن امنیت و آرامش می بخشد.