جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده هدف اصلی پژوهش حاضربررسی رابطهٔ اخلاق حرفه‌ای و اعتماد سازمانی بر توانمندسازی روان‌شناختی معلمان بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان دورۀ متوسطۀ اول در مدارس دولتی در سال تحصیلی 1392 تا 1393در نواحی پنج‌گانۀ آموزش‌وپرورش تبریز، به تعداد 2100 نفر بودند. نمونۀ مدنظر براساس جدول مورگان 322 نفر بودند که این افراد با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای و نسبتی انتخاب شدند. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های اخلاق حرفه‌ای، اعتماد سازمانی سیدجوادین (1388) و پرسش‌نامهٔ توانمندسازی روان‌شناختی اسپریترز (1995) استفاده شد. ضرایب پایایی این پرسش‌نامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای اخلاق حرفه‌ای (93/0=α) و اعتماد سازمانی (88/0=α) و توانمندسازی روان‌شناختی (87/0=α) به‌دست آمد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون با استفاده از نرم‌افزار22 SPSS استفاده‌ شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین اخلاق حرفه‌ای و مؤلفه‌های آن با توانمندسازی روان‌شناختی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بین اعتماد سازمانی و توانمندسازی روان‌شناختی معلمان نیز رابطۀ مثبت و معناداری دیده‌شد. همچنین، نتایج آزمون رگرسیون حاکی از تأیید رابطۀ خطی برای پیش‌بینی توانمندسازی روان‌شناختی براساس اخلاق حرفه‌ای و اعتماد سازمانی بود. در پایان، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین معلمان زن و مرد ازلحاظ متغیرهای مسئولیت‌پذیری، صادق‌بودن، عدالت، وفاداری، برتری‌جویی و رقابت، احترام به دیگران، همدردی با دیگران و اعتماد سازمانی تفاوت معنادار وجود دارد. درحالی‌که میان آن‌‌ها ازنظر رعایت ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی و توانمندسازی روان‌شناختی تفاوت معناداری وجود ندارد.

توانمند سازی زنان، یکی از مباحث بسیار حساس در سال های اخیر بوده است که آگاهی از پیامدهای آن، سیاست گذاران را یاری می کند تا به تقویت هر چه بیشتر پیامدهای مثبت آن بپردازند. در این مقاله تلاش می شود پیامدهای مثبت و منفی توانمند شدن زنان ایرانی، بررسی شود. روش تحقیق از نوع پیمایشی است و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 405 نفر پرسشنامه تحقیق را تکمیل کرده اند. با استفاده از داده های حاصل از پرسش نامه، 6 فرضیه تحقیق مورد آزمون قرار گرفته است و نتایج تحقیق نشان می دهد که از نظر زنان، توانمندسازی زنان اثرات مثبتی روی نهادهای خانوادگی، اقتصادی، سیاسی دارد و این تاثیرات مثبت در مورد نهادهای مذهبی کمتر است. ولی از نظر مردان، یافته ها حاکی از این است که توانمند شدن زنان به عنوان پدیده اجتماعی نو ظهور اثرات معنی داری روی نهادهای مذهبی، اقتصادی و سیاسی ندارد و برای نهادهای خانوادگی به طور همزمان پیامدهای مثبت و منفی به بار می آورد.