جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب در مورد مهندسی و برنامه ریزی برای تقویت هر چه بیشتر و بهتر جندالله یا همان حرب الله و نیروهای مخلص اسلامی است. در این کتاب موارد متعددی از برنامه ریزی ها و مهندسی های لازم برای داشتن برترین جندالله ها ذکر می شود از برنامه ریزی علمی تا رزمی و نظامی...

مقاله های متعددی درباره تجدد و اصلاح گری در کشورهای مختلف از جمله مصر که بارویکرد روشنگرایی نگاشته شده اند.

کتاب حاضر به بررسی جنبش های ضد حکومت و در برخی موارد جنبش های اسلامی در دولت های اسلامی در نقاط مختلف جهان می پردازد.

امروزه، گروه های اسلامی، از فعال ترین جریان های سیاسی جهان به شمار می روند. این گروه ها معتقدند جهان و جهانی شدن ارتباط تنگاتنگی با مذهب دارد. ازاین رو، اهمیت و نفوذ فزاینده  اندیشه ها و نهادهای مذهبی آشکارا در سراسر جهان دیده می شود، به گونه ای که سال 1992م. را سال بیداری اسلامی خوانده اند، در حالی که در 1964م. غربی ها و شرقی ها اعتقاد داشتند اسلام در برابر تجددگرایی یا مدرنیزاسیون کاملا بی دفاع است. همچنین در سال 1979م. دولت امریکا بیداری اسلامی را از عوامل نابودی جهان خواند و فعالان مسلمان به عنوان رزمندگان شرکت کننده در جنگی معرفی شدند که به اعتقاد سایروس ونس، وزیر خارجه وقت امریکا، در صورت وقوع، احتمالا می تواند منافع امریکا را به شدت به خطر اندازد. وی از این جنگ، با عنوان جنگ اسلام و غرب نام می برد. رهبران اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز هیچ گاه ترس خویش را از بیداری اسلامی انقلابی و خطرات آن برای کشورشان کتمان نکردند. کارشناسان غرب و شرق، این همه سخن گفتن از بیداری اسلامی را ناشی از وقوع و استمرار پدیده انقلاب اسلامی می دانند.

آسیب شناسی جریان بیداری اسلامی و شناخت راهبردهای دشمنان این جریان، موجب خواهد شد تا نظام برآمده از بیداری اسلامی، اجازه بازگشت و تداوم سلطه بیگانگان را ندهد. از میان برداشتن و یا به حداقل رساندن این آسیبها برای نتیجه بخش بودن حرکت های بیداری اسلامی ضروری است.در این تحقیق سعی شده است مهمترین چالش های پیش روی بیداری اسلامی در عرصه داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفته و به علاقه مندان به تعقیب تحولات منطقه معرفی گردد.

کتاب «بررسی اجمالی نهضت های اسلامی در صد ساله آخر» تالیف مرتضی مطهری است که در دو بخش تنظیم شده است. در بخش اول ضمن مروری گذرا بر جنبش های اصلاح طلبانه صد ساله اخیر، واژه اصلاح در فرهنگ اسلامی و مفهوم درست اصلاح طلبی در این فرهنگ انسان ساز مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم کتاب، نهضت اسلامی ایران به طور مشخص هدف تحقیق و تتبع قرار گرفته، ماهیت، هدف، رهبری و بالاخره آفات این نهضت به تفضیل بررسی گردیده است. از جمله آفات نهضت به این عوامل اشاره شده است: نفود اندیشه های بیگانه، تجددگرایی افراطی، ناتمام گذاشتن نهضت، رخنه فرصت طلبان، ابهام طرح های آینده، کم شدن خلوص. کتاب حاضر در شمار آخرین آثار قطعی استاد شهید مطهری است و چاپ اول آن در سال ۱۳۵۷ مقارن با فاجعه جمعه سیاه ۱۷ شهریور منتشر شده است که خطرات جدی از سوی رژیم پهلوی برای آن متفکر شهید داشت – مطالب این کتاب قراربود که در یک اجتماع بزرگ مردمی در شب نیمه شعبان سال ۱۳۹۸ هـ ق در زمانی که اولین شعله های انقلاب اسلامی افروخته شد به صورت یک خطابه ایراد شود ولی به علت ممانعت پلیس آن اجتماع برگزار نشد و بعداً استاد آن را به صورت کتاب منتشر کردند.

با سقوط کمونیسم در اواخر دهه 80 میلادی، لیبرال دموکراسی غرب، خود را یکه تاز میدان ایدئولوژیک جهانی می دانست و چنین توان رقابتی را در برخورد با «اسلام» مشاهده می کرد. این آغازی شد برای ایجاد وحشت و ترویج اسلام گریزی در ذهن جمعی غربیها که «آیا اسلام به دنبال رقابت و یا کنار زدن و حذف جوامع غربی است؟».«اسلام هراسی» از جمله اصطلاحاتی است که پیشینه تاریخی دارد، اما اهمیت آن با توجه به رخدادها و اوضاع اجتماعی و سیاسی بعد از پایان دوران جنگ سرد، به خوبی احساس می شود. حوادث مهمی چون انقلاب اسلامی ایران، ترور انور سادات در مصر، شکست ارتش سرخ شوروی در افغانستان، ایجاد شورشها و درگیریها در عراق، عربستان، کویت، یمن و ... بهانه خوبی دست داد، تا هراس و ناآرامی ناشی از اسلام سیاسی را در جهان منعکس نماید. برنارد لویس (Bernard Lewis) یکی از محققان برجسته تاریخ اسلام و مطالعات خاورمیانه است که نقش زیادی در طرح چنین اندیشه هایی دارد و می توان این تفکرات را به صراحت در نوشته ها و آثارش ملاحظه نمود.

امروزه در اکثر نظریه های مرتبط با توسعه، رژیم های دموکراتیک، به عنوان یکی از ابزارها و شاخص های توسعه معرفی می شوند. در واقع رژیم های دموکراتیک به لحاظ نظری و به لحاظ عملی مهم ترین و مناسب ترین بستر را برای توسعه فراهم می کنند، در حالی که رژیم های دیگر هرگز نمی توانند چنین نقشی را ایفا کنند. با نگاهی به رژیم های سیاسی حاکم در منطقه خاورمیانه مشخص می گردد که به جز تعداد معدودی از آن ها اکثر کشورهای منطفه خاورمیانه در مقایسه با مناطق دیگر، حتی در مقایسه با کشورهای اسلامی خارج از این منطقه مثل مالزی، از حیث توسعه و روند گذار به دموکراسی عقب مانده تلقی می شوند، حال آن که گروه های مخالف دولت ممکن است بتوانند راه را برای تحقق دموکراسی ایجاد کنند. با عنایت به این که بنیادگرایی اسلامی به عنوان مهم ترین جنبش سیاسی منطقه به فعالیت می پردازد؛ در این پژوهش با استفاده از روشی توصیفی- تبیینی این سوال مورد بررسی قرار می گیرد که: ساختارهای سیاسی فعلی و بنیادگرایی اسلامی چه تاثیری بر فرایند توسعه در منطقه خاورمیانه داشته و دارند؟ و در پاسخ به سوال فوق این فرضیه مورد آزمون قرار خواهد گرفت: رژیم های اقتدارگرای منطقه و بنیادگرایی اسلامی بدیل آن ها به دلیل ماهیت غیردموکراتیک خود مهم ترین مانع توسعه در میان کشورهای منطقه خاورمیانه هستند. یافته های این پژوهش ضمن تایید فرضیه فوق گویای آن است که: جنبش بنیادگرای اسلامی که با دولت های اقتدارگرای منطقه در حال ستیز و مبارزه است به دلایل خاص خود با دموکراسی نیز مخالف است و ایده ها، اهداف و نهادهای سیاسی مورد نظر بنیادگرایان که آن را تحت عنوان حکومت مطلوب در جامعه تعقیب می کنند با تئوری ها و واقعیت های مربوط به دموکراسی انطباق ندارد.