جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تنوع و مفهوم نژاد، هم برای تاریخ فلسفه و هم برای واقعیت سیاسی کنونی ما، دغدغه اصلی هستند یا باید باشند. در فلسفه آکادمیک، این نگرانی‌ها در تقاضای فزاینده برای نمایندگی اقلیت در قانون، که عمدتاً سفیدپوست و مردانه هستند، به ویژه در فلسفه مدرن اولیه بیان می‌شود. علاوه بر این، تا کنون، مورخان فلسفه زمان لازم را صرف کشف نام‌های مختلف از جمله «سیاهپوست»، «مور»، «اتیوپیایی» و غیره در اروپای مدرن اولیه نکرده‌اند و از آنجا به درک چگونگی شکل‌دهی این بازتاب‌های فلسفی پرداخته‌اند. در مورد تنوع انسانی در تحقیقاتم، آنتون ویلهلم آمو (حدود 1700 - حدود 1750)، اولین دکترای آفریقایی اروپا را در میان گذاشتم. در فلسفه (حدود 1734)، به فلسفه و دین همراه با پرداختن به تفاوت های انسانی در آثار رابرت بویل و معاصرانش. پروژه من به پرداختن به (الف) فقدان تنوع در قانون فلسفی و (ب) تحلیل تاریخی ناکافی تعاریف مختلف تفاوت های انسانی کمک می کند. تفاوت های انسانی، یعنی تفسیر مدرن اولیه از نژاد، و دانش آمو موضوعات مرتبط با یکدیگر هستند، زیرا آمو هم فیلسوف در اروپا و هم یک بومی آفریقایی است. یکی بدون دیگری قابل تحقیق نیست. بنابراین، تحقیق من تلاش می کند تا اهمیت فلسفی آمو و رابطه آن با نژاد و تفاوت های انسانی را روشن کند. من با ارائه طرحی زندگی‌نامه‌ای از آمو شروع می‌کنم که به اهداف (الف) و (ب) می‌پردازد، در آنجا آمو را در رابطه با ایدئولوژی‌های دینی، مواضع فلسفی و بافت مدرن اولیه پیرامون بحث می‌کنم. در فصل بعدی که به اهداف (الف) و (ب) نیز می پردازد، گره نقد آمو از دکارت را باز می کنم. از نظر آمو، بین ذهن و احساس بن بست وجود دارد، زیرا ذهن غیر مادی (فعال) است، و احساسات لزوماً باید بر روی چیزی منفعل و مادی (بدن) رخ دهند، به این معنی که احساسات فقط توسط ذهن و از طریق ذهن قابل شناخت هستند. بدن فصل آخر که به هدف (B) می پردازد، به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه انجمن سلطنتی، تحت تأثیر انگیزه های مالی و اقتصاد انگلستان، و همچنین تجارت رو به رشد برده، نقش بزرگی در پیشبرد نظریه های «علمی» تفاوت های انسانی، به ویژه در رابطه، ایفا کرده است. به آفریقا به این معنا که انجمن سلطنتی اساساً فلسفه طبیعی را به منظره نژادپرستانه اولیه که در اوایل قرن هجدهم تجربه کرده بود، سوق داد، که در به کارگیری ادعاهای نژادپرستانه موقت و غیر متوالی ارائه شده توسط فیلسوفان قرن هجدهم، به عنوان مثال، امانوئل کانت و دیوید هیوم به اوج خود رسید. و اخراج آنتون ویلهلم آمو. پروژه من به سه طریق به فلسفه و جامعه دانشگاهی کمک می کند: (1) گنجاندن و تنوع فلسفی، (2) تاریخ سیاه پوستان، و (3) هستی شناسی تاریخی نژاد. به اعتقاد من، این رویکرد متقاطع به فلسفه است که به من اجازه می دهد تا به روش های جدید و جالبی در زمینه خود مشارکت کنم. بسیاری از مردم معتقدند که فلسفه در حال مرگ است. من معتقدم که افراد گوناگون، مانند آمو، و ایدئولوژی‌های گوناگون، نفس و زندگی را به فلسفه می‌دهند. این به این دلیل است که همانطور که میشل دو مونتن در مقالات توضیح می دهد، ما از چیزهای ناآشنا می آموزیم.