جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این جلد شامل پانزده مقاله جدید توسط یک گروه بین المللی از محققان در فلسفه باستان، با تمرکز ویژه بر کار جدید در اخلاق یونان و روم باستان، معرفت شناسی، منطق، و علم است. این مقالات حول پنج موضوع کلی سازماندهی شده اند: افلاطون، اخلاق و استدلال عملی ارسطو، منطق ارسطویی، اخلاق هلنیستی، و معرفت شناسی هلنیستی. موضوعات خاص تحت پوشش عبارتند از رد لذت گرا در فیلبوس افلاطون، این پرسش که آیا مفسران مدرن حق دارند تیمئوس افلاطون را «پیش تاریخی» بخوانند، استدلال ارسطو در مورد فضیلت، بحث ارسطو از استدلال عملی در قلمرو اخلاق، منطق ارسطو. نظریه، طبقه‌بندی و تقسیم کالاها در نظریه‌های اخلاقی باستانی و اعتقاد، ظواهر و تأیید در معرفت‌شناسی هلنیستی.

ترجمه ماشینی: نسبیت گرایی، این موضع که اشیا برای هرکدام آن گونه که به نظر می رسند، برای اولین بار در فلسفه غرب توسط پروتاگوراس، خطیب و معلم یونانی قرن پنجم قبل از میلاد، صورت بندی شد. می-کیونگ لی بر چالش امکان دانش تخصصی مطرح شده توسط پروتاگوراس، همراه با پاسخ های سه فیلسوف مهم نسل بعدی، افلاطون، ارسطو و دموکریتوس تمرکز می کند. پروتاگوراس در کتاب حقیقت خود از دو ایده تحریک‌آمیز اما ناقص استفاده کرد: اول اینکه ما همه «معیارهای» حقیقت هستیم و اینکه هر یک از قبل می‌توانیم شرایط را برای خودمان تعیین کنیم، زیرا حواس ما هستند. بهترین و معتبرترین راهنمایان به سوی حقیقت؛ دوم، با توجه به اینکه چیزها برای افراد مختلف متفاوت به نظر می رسند، هیچ مبنایی وجود ندارد که بر اساس آن تصمیم بگیریم که یک ظاهر به جای دیگری صادق است. افلاطون این عقاید را به یک نظریه کاملاً کارآمدتر تبدیل کرد که سپس در Theaetetus آن را رد کرد. ارسطو استدلال کرد که ایده‌های پروتاگوراس در کتاب متافیزیک G، فصلی که آگاهی از واکنش افلاطون در Theaetetus را منعکس می‌کند، منجر به شک و تردید می‌شود. و سرانجام دموکریتوس ایده ها و استدلال های پروتاگورسی اصلاح شده را در نظریه دانش و ادراک خود گنجاند. اخیراً مطالعات مهم بسیاری در مورد این متفکران به تنهایی انجام شده است. با این حال، هیچ تلاشی برای بیان یک داستان واحد و منسجم در مورد چگونگی پاسخ دموکریتوس، افلاطون و ارسطو به ادعای چشمگیر پروتاگوراس، و پیامدهای درک شده آن در مورد دانش، ادراک و حقیقت صورت نگرفته است. با مطالعه این چهار رقم در ارتباط با یکدیگر، به درک بهتری از فصل مهمی در توسعه معرفت شناسی یونانی می رسیم.