جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حکمت عملی آن بخش از فلسفه است که به افعال انسان آن چنان که باید باشد می‌پردازد.عموم فلاسفه حکمت عملی را به سه بخش حکمت خلقی(اخلاق) حکمت مدنی(سیاست مدن) و تدبیر منزل (خانواده) تقسیم می‌کنند. این پایان نامه با تاکید بر حکمت خلقی، نظریه فیلسوف متاله ملاصدرا را مورد بررسی قرار داده است. این تحقیق با روش توصیفی ـ تحلیلی وبه شیوه ی جمع آوری اطلاعات وبا هدف پاسخ گفتن به این شبهه که حکمت عملی واخلاق در نظام فلسفی ملاصدرا مورد غفلت واقع شده و حلقه‌ی مفقوده دراین نظام می باشد صورت گرفته است.با توجه به تحقیقات و مطالعات صورت گرفته این نتیجه به دست آمد که نه تنها حکمت عملی حلقه‌ی مفقوده در فلسفه ی صدرائی نیست بلکه وی در این زمینه نیز دارای رای و دیدگاه بوده و در آثار خویش به این موضوع پرداخته است.درآثار ملاصدرا عنوان خاصی با نام اخلاق یا حکمت عملی را نمی توان یافت .با این وجود دیدگاه‌های اخلاقی او در تمامی آثارش پراکنده شده است. دیدگاه‌های اخلاقی ملاصدرا با آرای فلسفی او از جمله اصالت وجود، تشکیک وجود،اتحاد عاقل ومعقول،جسمانیه الحدوث وروحانیه البقا بودن نفس ونیز حرکت جوهری آن ارتباطی تنگاتنگ دارند؛به گونه‌ای که می توان دیدگاه های اخلاقی ملاصدرا را «اخلاق فلسفی» یا «اخلاق وجودی» نامید. ملاصدرا در اخلاق فیلسوفی فضیلت گراست. وی هدف اخلاق را کسب فضائل اخلاقی نمی داند هدف اخلاق از نظر ملاصدرا دستیابی به سعادت است.فضائل اخلاقی کلیدهای دستیابی به آن هستند.همانگونه که دیدگاه های فلسفی ملاصدرا به نوعی تبیین عقلانی از معارف وحی و شریعت محسوب می‌شوند دیدگاه های اخلاقی او را نیز می‌توان تبیین عقلانی از اخلاق شریعت به شمار آورد.