جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هنر چون زبان مشترکی بین آدمی که با فطرت انسان در ارتباط است، با انتقال مفاهیمی موجود در لایه‎های پنهان و آشکار خود در ذهن و جان مخاطب اثر می‎گذرد، ازجمله‌ی این هنرهای که در میان جوامع به منصه‎ی ظهور می‎رسد، معماری است. معماری به‌عنوان هنری که قوام و دوامش، در مفاهیم صورت و ماده گره‌خورده، به‌واسطه‌ی قوه‎ی بصری، ادراک و شهود می‎شود، و چنانچه بازتابی از ذات احدیتی مقدس و تجلی عالم برتر در ساحت مادی و نفسانی باشد، آن هنر، هنر قدسی و متناسب با آن فضای معماری مخلوق، معماری قدسی و مکان موردنظر مکان تقدس یافته‎ای است؛ به‌عبارتی‌دیگر خلق مکان مقدس مستلزم وجود کارکرد مقدس است، میزان تقدس این کارکرد رابطه‎ی مستقیم با حضور و تجلی امر قدسی دارد، در این خصوص ایجاد فضای گفتگو دینی به سبب اطاعت از امر قدسی در راستای تمسک جویی به حبل الله از مهم‌ترین اماکن در برقراری ارتباط و گفتگوی موثر است، درست به همین دلیل است که مرکز گفتگو به عنوان مکانی مقدس تصویری از قلمرو الهی، حاوی پیام‎هایی مقدس و متعالی است که چگونگی برقراری روابط انسانی را به تصویر می‎کشد. فضای گفتگو دینی در پی اهدافی چون کاهش بحران‌های میان پیروان ادیان با تفاهیم و درک طرفین، نجات جامعه‌ی انسانی، افزایش روحیه‎ی دینی و منجی‎گرایی است، این اهداف تحقق نمی‎یابند مگر اینکه همراه با ملاحظات دینی، به‌دوراز جانب‎داری و سوگرایی باشد. سیر مسیر در تحقق اهداف به‎صورت شناخت ماهیت و مفاهیم، واژه‎شناسی، بررسی دیدگاه اندیشمندان در راستای با بهره‎گیری از مفهوم هنر، چگونگی تجلی هنر قدسی در فضای معماری و کالبد بنا، و نیز مولفه‎های معماری قدسی که در مخاطبین ایجاد حس مشترک نماید، است، سپس بستر، پتانسیل‎ها و عوامل دخیل بر آن، حول محور عوامل انسانی، طبیعی و کالبدی مورد بررسی قرار گرفت، پس از آن برخورد سایر طراحان از منظر تشابه با موضوع، رویکرد، بستر و مصادیق خارجی تدقیق و بازخوانی شد، در مجموع مطالعات انجام شده برنامه‎ی عملکردی و برنامه‎ی فیزیکی در ده عرصه در راستای پاسخگویی به نیازها در غالب جداولی ارائه شد، مطالعات حاکی از آن است که توجه به عناصر طبیعی و عناصر معماری در چهار حرف معماری (کف، سقف، دیوار و بازشوها) مفاهیمی را به آدمی با منشاء قداست منتقل می‎کند، این مفاهیم که زمینه‎ساز حیات معنوی، غایت زندگی و سعادت وی است آدمی را به شناخت و برقراری رابطه‎ی قدسی با خود، دیگران، طبیعت و معبود سوق می‎دهد، توجه به این ارتباط و چگونگی برقراری آن در حیات مدنی به دریافت حس قدسی مشترک هم‌راستا با نقاط مشترک می‎تواند در فرآیند نشست و گفتگوی دینی راه‎گشا باشد.

امروزه لازمه ی زندگی موفق در اجتماع ، تعلیم و تربیت صحیح است و زنان به عنوان عضو تاثیر گذار جامعه در جایگاه مادر و تربیت کننده ی نسل آینده نیازمند کسب مهارت های فردی و اجتماعی می باشند. از آنجا که پایه ریزی اصلی شخصیت هر فرد در دوران کودکی شکل می گیرد ، بعد از خانواده محیط آموزشی مهمترین نقش تربیتی را ایفا می کند . در سال های دبستان و به ویژه بلوغ ، تفاوت های میان پسران و دختران به مراتب بیشتر و ثابت تر می شود و مدرسه به عنوان اولین پایگاه آموزشی کودک و جایی که محیط اجتماعی از دایره ی خانواده فراتر می رود ، دارای اهمیت ویژه ای است . در این سالها محیط موثر بر تربیت کودک به دو دسته ی محیط انسانی و محیط کالبدی تقسیم می شود که این دو بر روی هم تاثیر گذارند و بنا به روحیات خاص دختران این تاثیر گذاری به نسبت پسران بیشتر خواهد شد . می توان گفت به دلیل حرکت و پویایی در موجود زنده نسبت به کالبد بی جان ، تاثیر متقابل انسان بر انسان بسیار بیشتر از کالبد است بر انسان و از آنجا که سهم معماری فضا در بهبود کیفیت آموزش به نسبت نقش انسان در تربیت ، کمرنگ تر می باشد بایستی این نقش به نحو نیکو اجرا شود تا تاثیر خود را بر روند آموزش ایفا کند . تاثیر معماری بر روی مخاطب خود به عنوان استفاده کننده از فضا به گونه ایست که با ورود انسان به بنا با آن ارتباط بصری و حسی بر قرار می کند . انسان در فضا نه تنها حرکت می کند ، بلکه شکل ها را می بیند ، صداها را می شنود و گرما را حس می کند . در این پروژه سعی بر آن است که بر اساس روان شناسی اسلامی و با توجه به اهمیت دوران دبستان و بلوغ در رشدِ کودک ، بنا بر روحیات ویژه ی دختران در استخراج معانی و درک فضا ، همچنین دقت به جزئیات و حس تعلق بیشتر به فضای مدرسه به نسبت پسران ، قواعدی برای طراحی فضاهای آموزشی دختران ارائه شود . در این راستا علاوه بر مطالعات تاریخی و کتابخانه ای ، مطالعات تطبیقی از طریق تحقیقات میدانی در زمینه ی شناخت موضوع و همچنین پرسشنامه و مصاحبه در زمینه شناخت کودک انجام شده و در نهایت به چهارچوبی برای طراحی دبستان دخترانه رسیده ایم . امید است که تحقیق حاصل راهگشایی باشد بر تربیت هر چه بهتر کودکان این مرز و بوم .